Bu bölümü ilk bölümden beri yanımda olan alicaenay Cenay ablama ithaf ediyorum.
Ne yapacaktım aklım almıyordu. Kafam çok karışıktı. Bir yanım da ay ne güzel konuştu diye tepiniyordu. Gerçekten şiir gibi konuştu adam. Ay gerçekten seviyor adam.
"Ya ben ne diyeceğim bilemiyorum."
"Ben biliyorum Asya Kaan'ı seviyorsun ve Kübra'nın Kaan'ı sevdiğini öğrendin. Kaan da Kübra'yı seviyor. Ama sen Kaan'ı kalbinden atamıyorsun. Hemde benim kardeşim dediğim en yakın arkadaşım olan Kaan'ı. En çok da bu acıtıyor ya."
"Ben onu unutmaya çalışacağım. Arkadaşım için aklımdan sildim, kalbimden de sileceğim. Sen bana beni sevdiğini hissettirdin ve adam. Anladım ben seni. Ama seni 1 nebze üzmek istemiyorum. Kıyamıyorum sana."
Yol boyunca hiç konuşmadık. Evin önüne geldik. Kemerimi açtım.
"Her şey için çok teşekkürler Mert. Bugün çok güzeldi." Sesim çok kısık çıkmıştı. Ya yine mı kısıldı.
"Rica ederim. Boğazına dikkat et ıhlamur filan iç."
"Tamam Mert iyi geceler. Bana çok iyi geldin." Diyip Mert'e sarıldım. Ellerimi boynuna doladım. Başta şaşırsa da o da belime sarıldı. Arabadan inip eve doğru adımladım. Evin kapısına vurdum. Geceleri de bizde kalan hizmetli Füsun teyze kapıyı açtı.
"Hoşgeldin kızım."
"Hoşbulduk Füsun teyzem, annemlere geldiğimi ve bahçede dinlendiğimi söyler misin?"
"Tabii yavrum." Evde 2 tane odam vardı. Birisi evin 3. katında diğeri de en alt katta ve boydan kapısı bahçeye açılan odam. Bu gece alt kattaki odada kalacaktım. Üst kattaki odama çıkıp uyku tulumumu giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Asya'nın uyku tulumu)
Bulut mavisi ev ayakkabılarımı giyinipkulaklığımı aldığım gibi alt kattaki odama gittim. Odam yine derli topluydu. Bir tane pike alıp bahçedeki salıncağa bindim. Pikeye sarılıp kulaklığımı taktım. Ve rastgele bir şarkı açıldı. Açılan şarkı pek bir sevdiğim Buray'ın seni sevmiyorum artık şarkısı idi. Şarkının sözleri bana çok anlamlı geliyordu.
Seni sevmiyorum artık Yalana dolana baktık Ele nispet gülüşler Günü dolmuş vaatler Bana uymaz git yazık
Ben yokluklardan Tüm zorluklardan Dipsiz yalnızlıktan Kıvranıp dururken
