lost boy➸k.taehyung

a shadow flying high.

4 hafta oldu.

Her gece sorduğun sorulara küçük cevaplar veriyorum.

Muzlu süt içiyor, bankta oturuyoruz.

Soruların çok farklı, bana soru sormanı sevmeye başlıyorum.

Gün içinde gecenin gelmesini bekler oldum. Korkuyorum.

Bugün banka normalden erken geliyorum.

Düşünmem lazım, gözlerimi kapatıyorum.

Seni kimseye bahsedemiyorum. Tıpkı çok gizli bir büyüymüşsün gibi. Birine söylesem etkisini yitireceğinden korkuyorum.

"Erkencisin."

Sesini duyduğumda kaç saattir burada olduğumu düşünmeye çalışıyorum.

Oturuşumu düzeltirken kafa sallıyorum.

"Düşünmem gerekiyordu." diyorum uzattığın muzlu süte pipeti batırırken.

Bir anda ayağa kalkıyorsun ve önümde dikiliyorsun.

Bu yeni.

Parmağını bana uzatıyor, kararlı bir şekilde soruyorsun.

"Masallara inanır mısın Aydaki Adam?"

Kafamı iki yana sallıyorum.

Hayır, denizkızının köpüğe dönüştüğü o masalların hiç birine inanmam.

Dudaklarını büzüyorsun. Tekrar yanıma oturuyorsun.

"İnandığını düşünüyordum." Eğiliyorsun ve muzlu sütleri çıkarttığın poşetten bir kitap çıkartıyorsun.

"Bu yüzden sana bunu getirmiştim."

Şaşkınım. Ama dışarı vurmuyorum.

Beynim neden bana bir kitap getirdiğini sorguluyor, onu durdurmuyorum. Çünkü ben de merak ediyorum.

Ne yapmaya çalışıyorsun?

Kitabı alıyorum.

'Peter Pan'

"Onun gerçek olduğuna eminim." diyorsun elimdeki kitabın kapağındaki resmi göstererek. "Fakat neden ortaya çıkmadığını bilmiyorum."

O an gözüme o kadar masum görünüyorsun ki sana sarılmak istiyorum.

Fakat yapmıyorum.

Yapamıyorum.