My EX turns out to be My Fiance

Chapter 7

The Start

Mabilis lumipas ang mga araw at naging okay kami ni Mark. Bumalik kami sa dating ayos na magkahiwalay ang tinutulugan.

Malapit na ang final exam Kaya nandito kami ni Mika sa library at abala sa pag rereview.

Habang nagsusulat ako at bigla akong hinawakan ni Mika sa braso ko.

"Jessy, is this a bruise?" puna niya.

Tinignan ko ang sinasabi niya at nakita ko na may namumuo ngang pasa doon. Hindi pa ito gaano kalaki.

"Sinasaktan ka ba ni Mark?" buong ni Mika na may halo g pag aalala.

"No! Hindi ko alam saan yan nang galing. Anyway hayaan mo na Yan at mawawala rin yan. Just keep on reviewing."

***
"Hay! Sa wakas tapos na ang exam!" sigaw ni Mika nang makalabas kami sa room.

Hihintayin nalang namin ang resulta pag lipas ng isa o dalawang linggo. Tutal sa online naman iyon nakikita Kaya hindi na kami required na pumasok pa.

"May plano ka ba ngayong bakasyon?"

"Hmm hindi ko alam kina mommy's daddy eh. For sure naman na kasama kayo pag umalis kami." sagot ko.

"Eh si Mark? May plano ba kayong dalawa?"

"Hindi pa namin na pag uusapan yan . Before I forgot, may lakad pala kami ngayon. Sige mauna na ako! Bye!" sabay halik ko sa pisngi niya.

Dumaan muna ako sa restroom Para ayusin ang sarili ko. Habang nagsusuklay ay may narinig akong iyak ng Isang babae.

Lalapit sana ako sa cubicle Kung saan iyon nag gagaling pero bumukas ito bigla at nakita ko si Sabrina na umiiyak. Tumakbo ito palabas bitbit ang cellphone niya habang nakatakip ang kamay sa bibig.

For some reason, nakaramdam ako ng sakit. Nakokonsensya ako sobra. Alam ko may nagawa akong mali, kung ako ang nasa posisyon niya masasaktan rin ako.

Paglabas ko sa restroom ay biglang tumawag si Mark.

"Hello?"

"Babe, Let's meet at our house instead. Something came up."

"Sasabay kaba saakin mag dinner?"

"Yes I will. Love you!"

"Love you too!"

At binaba ko na ang tawag.

Habang naglalakad ako ay may narinig naman akong mahinang bangayan sa Isang vacant na classroom sa dulo ng hallway. Wala na halos klase sa building namin kaya narinig ko agad iyon.

Sinubukan Kong lumayo pero...

"Mark! I will kill myself if I lost you!" sigaw ni Sabrina.

Alam ko siya yun!

That's her voice!

Lumapit ako ng kaunti sa pinto Kung saan nang gagaling ang mga boses.

"I have to be honest with you Sabrina. I am engaged and I love that woman. I am sorry, I am very sorry for what I did to you. I'm sorry." boses ni Mark.

Hindi ko man sila nakikita pero alam ko na nagsisisi si Mark sa mga nagawa niya.

"You think sorry is enough Mark? You hurt me, you used me! You lied to me! Why Mark? Why it has to be me?! Why?!"

Naiiyak ako sa mga naririnig ko. Nararamdaman ko si Sabrina.

Bakit ba kailangan maging ganito?

Bakit mo ito nagawa Mark?

Umalis na ako bago pa nila ako makita.

Pag uwi ko sa bahay ay agad akong humiga at di ko namalayan na nakatulog na pala ako.

Nagising ako sa kamay na humahaplos sa pisngi ko.

Pag dilat ko at nakita ko si Mark.

"Hi." Sabi niya sabay halik sa noo ko.

Bumangon ako at nginitian siya.

"Kanina ka pa ba?" tanong ko sakanya sabay unat.

"Yes! I'm about to have a dinner when manang came up. Sabi niya hindi ka pa kumakain. Come with me."

Sabay kami bumaba sa kusina lara kumain.

"Anong ginawa mo sa school kanina?" panimula ko.

"Sabrina and I talked."

"I see, how was it?"

"Not good. I don't know what to do to her."

"Mark, actually. I heared the two of you talking earlier. I left because I don't want to hear anymore."

Hinawakan niya ang kamay ko.

"Jessica, I'm sorry. I'm sorry. Please don't give up on me."

"I won't Mark. But we have to fix this. I can talk to her."

"No, don't! Hindi ko Alam Kung anong Kaya niya gawin ngayong ganito ang sitswasyon namin."

"I understand."

"I love you Jessica."

"I love you too Mark."

We smiled at each other. This time I will fight for us. I won't give up on us. I'll do my best to make things right.

***
Isang linggo na ang nakakalipas magmula ng mag bakasyon kami.

Ngayong araw kami pupunta sa baler kasama ang pamilya ko at pamilya ni Mark. Tatlong araw o mahigit kami mananatili roon.

Habang abala ako sa pag aayos ng gamit ko ay biglang pumasok si Mark sa kwarto ko.

"Good morning babe." malambing niyang pambungad saakin.

Hinalikan ako nito sa pisngi habang nakaupo ako sa sahig at inaayos ang gamit ko sa malaking backpack.

"Nakapag ayos kana ng gamit mo?" tanong ko sakanya.

"Yep! All done, binaba ko ang bag ko at iba pa nating gamit. Si manang na ang bahala rito sa bahay."

"okay! Ay saglit, kukunin ko Pala brush ko sa C.R."

Pag tayo ko ay bigla akong nahilo. Saglit na nagdilim ang paningin ko.

"Babe? Anong problema?" agad na hawak saakin ni Mark.

"Nahilo lang ako. Dahil ata sa biglang pag tayo ko."

Lalayo na sana ako pero hinila ako Mark.

"Ano to? Bakit ka may pasa?" puna niya sa braso ko na napansin rin ni Mika noong nagrereview kami.

Lumaki ito at halos kulay itim na. Kasing laki siguro ito ng ka ay ng Isang bata.

Tumakbo ako sa loob ng restroom t nilock ang pintuan. Naghubad ako para tignan ang buo Kong katawan.

Nagulat ako sa nakita ko.

May pasa rin ako sa tagiliran ko. Kasing laki ito ng kamay ko. Parang nagsisimula palang ang hitsura nito.

Pinag walang bahala ko lamang iyon at nag bihis muli. Kinuha ko na ang brush ko at maliit na pouch kung saan nakalagay pa ang iba kong hygienic na gamit.