My Master and I [Read On Dreame app]

Kabanata 3

Kabanata 3: He's Back

"Ha? Ba't bukas 'to?"

Eve Henderson Point Of View

Natitigilang tanong ko sa sarili ko nang umuwi ako sa tinutuluyan ko. Break time kasi namin at naisipan kong kamustahin 'tong little house ko.

Tuluyan na 'kong pumasok sa loob at hinanda ang sarili ko sa kung sinumang nanloob sa pamamahay ko. Sinuyod ko ng tingin ang paligid pero wala naman, malinis ang bawat sulok. 'Di kaya nakalimutan kong isara ang pinto?

"Hay! Ang ulyanin mo talaga Eve!"

Nagtungo na 'ko sa kwarto ko at napansin kong parang may humiga sa kama ko nang mapansing hindi ito naka-ayos? Eh? 'Wag mo sabihing nakalimutan ko na naman itong ayusin? Tsk! Nag-beep ang cellphone ko at nakita ang mga text nila Aki na bumalik na daw ako. Hay!

Lumabas na ko at ni-lock ang pinto. Dinobol check ko talaga ng bongga at pasakay na sana ako nang mapansing may naka-park na itim na sasakyan sa 'di kalayuan. Feeling ko may tao do'n at nakatingin sa'kin. Ay, ewan!

Nag-beep na naman ang phone ko.
From: Aki
Dude walang klase! Bar tayo mwehehe!

Umarko ang kilay ko sa text niya at maya-maya ay napangisi. Isang buwan na rin ako sa lugar na 'to pero puro bar ang pinupuntahan namin, nakakasawa. Pinaandar ko na ang kotse ko at napagpasyahang umikot. Maraming napapatingin sa kotse ko. Agaw-pansin talaga. Hay! Nasa highway na 'ko at walang masyadong sasakyan, napasilip ako sa side mirror nang makitang nakasunod sa likuran yung itim na kotseng nakaparada sa labas ng bahay ko.

Baka naman nagkataon lang.

Maya-maya'y laking gulat ko nang mapansing napapagitnaan ako ng dalawang kotse! Shit! mukhang may nagbabalak man-trip na loko-loko sa'kin.

Binilisan ko ang takbo ng kotse ko na siyang pinapantayan nila hanggang sa humarang ang nasa kaliwang kotseng nasa gilid ko sa harapan ko kaya napapreno ako bigla. Ugh! Pinapainit nila ang ulo ko!

Nagbabaan ang mga nakasakay sa dalawang kotse at base sa mga itsura ng mga ito ay mga walang magawang gangster ang mga ito. Psh...

Kinatok ng isa mga ito ang window kaya ibinaba ko.

"Hoy! Ibigay mo sa'min 'tong kotse mo!"

Ano daw? Koblagan ko kaya 'to! Pabiglang binuksan ko ang kotse ko na naging dahilan para tamaan ang nasa labas kanina.

"Uno!"

Dinaluhan nila ang leader ata nilang natamaan ko.

"Magsi-alis kayo sa dadaanan ko."

"Lumpuhin niyo yan!" Utos ng leader nila. Susugurin na sana nila ako nang may biglang humaharutot na sasakyan ang narinig namin. Yung itim na kotse kanina! Wag mo sabihing kasama rin nila 'yan?

Pero mukhang hindi, base na rin sa reaksyon ng mga ito na nakakunot ang noo. Parang slow motion na bumaba ang sakay ng kotseng 'yon, pakiramdam ko tumigil ang oras nang magtama ang mga mata namin. Ang lakas ng pintig ng puso ko at parang may kung ano sa tiyan ko na nagliliparang paru-paro. Sa buong buhay ko wala pa akong nakitang ganitong adonis.

Nanatiling naka glue ang mga mata ko dito. Ano bang nangyayari sa'kin?

"What do you think you're doing?" Pati ang boses nito ang sarap sa tainga, bakas ang otoridad at pagiging kalmado.

"At sino ka namang pakialamero ka?" Sagot ng isa sa mga nakapalibot sa'kin.

"Just do what I say, leave my person alone," tumalon ang puso ko at feeling ko nalaglag na sa semento nang marinig ko ang sinabi nito at higit-higit ko na pala ang hininga ko.