*επομενο πρωί*
Ξηπνισα απο μονη μου γιατι είμουν πολυ ενθουσιασμενη , σημερα ηταν η μερα που θα πηγενναμε με τους όμιλους μας και εγω εχω μια ιδιαίτερη σχεση με τη τεχνη, απο μικρη ζωγραφιζα με βοηθούσε να χαλαρωνω . Τέλος πάντων ηταν ακομη πολύ Νόρις οπότε άφησα τα αγόρια να κοιμηθουν ακομη λίγο , πηγα εκανα ενα μπανιο και ντυθηκα :αφου πέρασε αρκετή ωρα ξύπνησα και τα αγόρια
Τ: Αγοριαααααά
Ν: πωω ρε Ταμ πρωινιατικα
Μ: ωχχ εχω μαλλι να κάνω εφυγα
Τ: Αντεε Νικήτα
Ν: καλα καλα
*στο σχολείο*
Ε: Ταμ σε περίμενα σήμερα ειναι η όμιλοι και άκουσα θα ζωγραφισουμε νεκρή φύση
Τ: καταρχας καλημέρα Ελπίδα , κατα δεύτερο γειιιι ανυπομονώ
Ε: εγω παλι δεν το χω με την τεχνη πφφ
Τ: γιατι μπήκες στον όμιλο
Ε:πρώτο προτιμώ παρα τα μαθηματα και δεύτερο γιατι θα είσαι και εσυ
Τ: αχαχαχ θα σε βοιθησω καλέ
Ε: αα και το Τελειο αγορι του σχολειου σε έψαχνε .. ποια; εσενα! το τέλειο αγόρι
Τ: τι λες κορίτσι μου ποίος ;
Ε: ελα ελα ξέρεις ποίος, Ενας ειναι ο τέλειος εδω μέσα
Τ: πω πες μας κοριτσάκι μου
Ε: ο Κρίστοφερ ρε έλιωσα με το που με ρώτησε
Τ: ομγ που ειναι ;
Ε: μου ειπε να τον βρεις στην πισω αυλη αν ειναι
Τ: και γιατι δεν το λες τοση ωρα ; ειπα και έγινα καπνος , πηγα στη πίσω αυλη μα δεν ηταν κανεις
Κ: εππ
Τ: με τρόμαξες νόμιζα πως δεν ήταν κάνεις εδω
Κ: συγνώμη τι κανεις ; καλα ;
Τ: καλα ειμαι με ήθελες κατι ;
Κ: να απλα να σε δω και να σε ρωτήσω αν θες να παμε στο πάρτι που θα γίνει αποψε στη παραλία μαζί;
Τ: εμ δε δεν ξερω
Κ:γιατι καλε σου πέφτουμε λιγοι;
Τ: οχι δεν είναι αυτό
Κ: άσε μας είπε και έφυγε
τωρα τι τον πείραξε δεν ειπα και κατι κακο. Αχουυ
Ε : ειι πως τα πήγε;
Τ: δεν τα πήγε
Ε: τι εννοεις Ταμ ;
Τ : μου είπε να βγούμε και του πα δεν ξέρω και τα παιξε και έφυγε καλα δεν ειπα κατι κακο
Ε: εδω καμια δεν του λέει οχι ισως γιαυτό
Τ: δεν φτεω που δεν μπορώ να βγαίνω τις νύχτες
Ε: γιατι δεν μπορείς;
Τ: εε να ε ξερεις οι γονεις μου ειναι λιγο αυστηροι και...και γιαυτό
Ε: εε σιγά καλε και οι δικοί μου μια απο τα ίδια
ως απάντηση της χαμογελασα κάπως αμηχαναΝ: ει κοριτσια , Ταμ φυγαμε ;
Τ: μα ακομη έχουμε ωρα μέχρι να σχολασουμε
Ν: δεν ένιωθε καλα ο Μάρκος και ήρθε η Μυροφορα να μας πάρει
Τ: α οκ , τα λεμε Ελπίδα
Ε: τα λεμε
*στο ορφανοτροφειο*
Τ: Μαρκο νοιώθεις καλύτερα ;Μ: ναι αμε
Τ: παλι καλα
Ν: Ταμάρα λιγο μελαγχολική σε βλέπω τρέχει κάτι;
Τ: να μου αρεσει ενα αγορι απο το σχολείο κακο ειναι αυτο;
Μ: οχι προς θεού
Τ: μου είπε να βγούμε απόψε και το είπα οχι και καπως τα παιξε δεν ξερω γιατί
Ν: ποιος είναι;
Τ: δεν θα τον ενοχλήσετε αν σας πω
Μ: οχι πες μας
Τ: ο Κρίστοφερ
Ν: οχι ρε Ταμάρα οχι
YOU ARE READING
The orphan
Teen FictionΓειά με λένε Ταμάρα και είμαι 16 ετών. Προφανώς η ζωή μου είναι καλή , εννοώ πως θα μπορούσε να είμαι στο δρόμο ή και να μην ζούσα. Αντί για αυτό εγω έχω στέγη να μείνω και μια μεγαλη οικογένεια η οποία νοιάζεται πολυ για μένα. Θα μάθετε αργότερα γι...