Τ:γιατί τι έχει;
Μ: αυτός παει με όλες και τις έχει για μια νύχτα μετα τις πετάει
Ν: πρόσεχε ποιόν πας να ερωτεύτεις
Τ: Δεν το ήξερα αυτό
Ν:ε που να το ξέρεις
Τ: άσχετο με αυτό εσάς δεν σας πειράζει που δεν είμαστε σαν και τα άλλα παιδιά; Εκείνα μπορούν να βγουν τις νύχτες να διασκεδασουν ενώ εμεις όχι
Μ: Ταμάρα πρέπει να είμαστε ευγνώμωνων μόνο και μόνο επειδή μας μεγαλωσαν , για χάρη τους δεν είμαστε στο δρόμο
Ν: και στο κάτω κάτω δική μας επιλογή ηταν να μείνουμε εδώ
Τ: ναι δεν λέω και εγω τους ειμαι ευγνώμωνων , απλά είμαι άνθρωπος χρειάζομαι να βγω να δω τι κάνει ο έξω κόσμος τις νύχτες
Μ: ξέρεις πως αν ήταν απο το χέρι της Μυροφορας θα έκανε τα πάντα αλλα δεν είναι , αλλος δίνει τις εντολές εδω μέσα
χωρίς να απαντήσω απλα βγήκα απο το δωμάτιο και κάθισα στο πάτωμα του διαδρόμου έχοντας το κεφάλι μου στα γόνατα μου , εκεί με βρήκε η Μυροφορα
Μ: κοριτσι μου τι έχεις και είσαι ετσι;
Τ: απλα θέλω να είμαι σαν και τους άλλους δεν θελω να ξεχωρίζω
Μ: και ποιος σου είπε οτι ξεχωρίζεις;
Τ: κανεις απλα εγώ
Μ: εσυ κορίτσι μου αν ξεχωρίζεις ειναι επειδή είσαι ενα πολυ καλοψυχο και ξεχωριστό παιδί και όχι γιατι μένεις στο ορφανοτροφείο
Τ: ναι καλα , μακάρι να μπορούσα να βγαίνω τα βράδια οπως όλοι
Μ: σε κάλεσαν κάπου;
Τ: ναι σε ένα πάρτι στη παραλία
Μ: θες πολυ να πας;
Τ: ναι
Μ: τοτε να πας
Τ: τι; αλήθεια λες;
Μ: ναι αλλα θέλω να μου υποσχεθείς πως θα προσέχεις και θα γυρίσεις μεχρι τις 1 , αν μου το υποσχεθείς αυτο τα αλλα τα κανονίζω εγώ ετσι ωστε να μην σε πάρουν είδηση
Τ: στο υπόσχομαι , σε ευχαριστώ πολύ πολύ
είπα και ετρεξα κατευθείαν στο δωμάτιο για να ετοιμαστώ για το πάρτιΝ: τι πας να κάνεις;
Τ:να ετοιμαστώ , η Μυροφορα θα με καλύψει ετσι ώστε να παω στο πάρτι
Μ: είσαι σίγουρη για αυτο που παεις να κάνεις;
Τ: ναι ειπα και μεσα σε 30 λεπτα είμουν έτοιμη και έβαλα τα παρακάτω:
αμέσως βγήκα εξω απο το ορφανοτροφείο και πήρα τηλέφωνο την Ελπίδα
Ε: παρακαλώ;
Τ: έλα είσαι έτοιμη για το πάρτι ;
Ε: θα πας τελικά ;
Τ: ναι εσυ;
Ε: εμ οχι δεν ήξερα οτι θα πήγεννες
Τ: ελα ελα ετοιμάσου τώρα και έλα στη στάση του λεωφορείου
Ε: καλά καλά
σε 10 λεπτα ηταν εδώ
Τ: τα κατάφερες
Ε: ναι χαχα αντε πάμε;
Τ: πάμε
Οταν φτασαμε ειδα πολλούς απο το σχολείο να χορεύουν να πίνουν και γενικότερα να διασκεδάζουν , φαίνεται περνούσαν πολύ ωραία είχαν ανάψει και φωτιά, Η Ελπίδα με χτύπησε ελαφριά στον όμο και μου έδειξε τον Κρίστοφερ να φιλιέται με τη Μικαελα , το ψώνιο της τάξης μας
Ε: βλέπεις τι εννοώ; Κυριολεκτικά καμία δεν του λέει όχι αντιθέτως όλες λιώνουν
Τ: ασε Ελπίδα δεν εχω όρεξη θα φύγω
Ε : έλα ρε Ταμ ακομη δεν ήρθαμε
Τ: εσυ μπορείς να μείνεις
Ε: ρε Ταμ
Απλα δεν της απάντησα πηρα το πρώτο λεωφορείο και έφυγα, για κάποιο λόγο με είχε πειράξει πολυ το γεγονός οτι ο Κρίστοφερ φιλιοταν με την Μικαελα , ίσως επειδή μου αρέσει. Καθως μπήκα στο ορφανοτροφείο άκουγα μια συζήτηση η οποία ερχοταν απο το δωμάτιο μου και έτσι στάθηκα στη πόρτα για να μπορέσω να ακούσω τι έλεγαν χωρίς να με πάρουν είδηση.
YOU ARE READING
The orphan
Teen FictionΓειά με λένε Ταμάρα και είμαι 16 ετών. Προφανώς η ζωή μου είναι καλή , εννοώ πως θα μπορούσε να είμαι στο δρόμο ή και να μην ζούσα. Αντί για αυτό εγω έχω στέγη να μείνω και μια μεγαλη οικογένεια η οποία νοιάζεται πολυ για μένα. Θα μάθετε αργότερα γι...