*Σαββάτο πρωί*
Ξύπνησα απο τον ήχο που έκανε το ξυπνητήρι μου , ναι είχα ξυπνητήρι αφου πλέον δεν είχα τα αγόρια , εκανα ενα μπάνιο έπιασα τα μαλλιά μου αλογοουρα και εβαλα τα εξής:καθώς πηγα να φύγω γύρισα και είδα τα άδεια κρεβάτια των αγοριών , λες άραγε να έρθουν άλλοι στη θέση τους ; βγήκα εξω και κατέβηκα να πω καλημέρα στη Μυροφορα
Τ: καλημέρα
Μ: καλημέρα Ταμάρα μου , πως και σηκώθηκες Νόρις;
Τ: θα περάσω απο την Ελπίδα αποφάσισα να της πω την αλήθεια
Μ: και καλα θα κάνεις να φύγει και ενα βάρος απο πάνω σου
*στο σπίτι της Ελπίδας*
της χτύπησα τη πόρτα και μου άνοιξεΕ: Ταμάρα;
Τ: ενοχλώ;
Ε: οχι αντιθέτως απλα δεν το περίμενα οτι θα ερχοσουν
Τ:εε να εχω το δικαίωμα κυκλοφορίας τα πρωινά του Σαββάτου
Ε: τι εννοεις ;
Τ: αυτο ηρθα να σου εξηγήσω
Ε: ελα μέσα , καθησε είπε και καθησα
Ε: λοιπόν;
Τ: κοιτα ελπίζω μετα απο αυτο να θέλεις ακομη να κάνεις παρεα μαζι μου
Ε: πες μου
Τ: να οταν είμουν μικρή οι γονείς μου πέθαναν και ο μόνος συγγενείς που είχα εδω ήταν η γιαγιά μου η οποία δεν ήθελε να έχει κάποια επαφή μαζί μου γιατι είμαι η αιτια που πέθανε η μητέρα μου, ετσι με έδωσαν στο ορφανοτροφείο και μεχρι σήμερα ειμαι εκεί, ο Νικήτας και ο Μαρκος ηταν και αυτοι μαζι μου μέχρι εχτές τουλάχιστον
Ε: τι εννοείς ;
Τ: βρέθηκε η γιαγιά τους και πήγαν Αμερική
Ε: αα εμ κοιτα δεν βλέπω πουθενά το λόγο να το κρύβεις δεν είναι κατι κακό και εγω πολύ ευχαρίστως θελω να συνεχίσω να είμαι φιλη σου
απλα την αγκάλιασα φοβόμουν πως θα αντιδρουσε αλλα δεν το πήρε άσχημα αντιθέτως το πήρε πολύ καλά χαίρομαι που υπάρχει ιδικά τώρα που τα αγόρια έφυγαν
Έφυγα και πήγαινα σπίτι , στη διαδρομή θυμήθηκα τα αγόρια και τις τρελές μας σε αυτή τη γειτονιά , μου λείπουν ρε γαμώτο και ούτε εβδομάδα δεν πέρασε. Άρχισα να κλαίω , στη διαδρομή με βρήκε ο Κρίστοφερ που έκλαιγα , οχι ρε γαμώτο τώραΚ: Ταμάρα; τι έχεις ; σε πείραξε κάποιος;
Τ: οχι κάνεις , δεν ειναι αυτό
Κ: τότε τι ;
Τ: έτσι κι αλλιώς δεν σε ενδιαφέρει
Κ: με ενδιαφέρει πες μου
Τ: απλα με αφήσαν πίσω δυο άτομα πολυ σημαντικά για μένα , τα οποία μεγαλώσαμε μαζι
Κ: ο Μαρκος και ο Νικήτας ;
Τ: πως το ξέρεις;
Κ: σας βλέπω στο σχολείο , ελα μην ανησυχείς οτι χρειαστείς ειμαι και εγώ εδώ
Τ: εσυ είσαι έχεις δουλειά με τις γκομενες
Κ: απλα δώσε μου μια ευκαιρία , μπωρεις να μάθεις ποιος στα αλήθεια είμαι , αυτές ειναι απλα για μου καλύψουν τις ανάγκες μου στο σεξ
BẠN ĐANG ĐỌC
The orphan
Teen FictionΓειά με λένε Ταμάρα και είμαι 16 ετών. Προφανώς η ζωή μου είναι καλή , εννοώ πως θα μπορούσε να είμαι στο δρόμο ή και να μην ζούσα. Αντί για αυτό εγω έχω στέγη να μείνω και μια μεγαλη οικογένεια η οποία νοιάζεται πολυ για μένα. Θα μάθετε αργότερα γι...