Ang Masungit kong Boss

Five

"Po?"

"HELL NO!"

Napatingin ako kay Sir Kid ng sabay kaming nagreact ng sabihin ni Don Alfedo na sa condo na ako magsstay simula Monday. Magiging personal assistant ako ni Sir Kid! Waahhh. Monday to Friday ako doon. Waah. Ayoko. Nandito kami sa library ni Don Alfredo. Kakarating niya lang at agad kaming pinatawag para makausap.

"Lo, it can't be. I don't like her. What the hell." maarteng reklamo ni Sir Kid. Englishero talaga. Sinamaan ko siya ng tingin. I don't like you too.

"Kid, you won't like it when I get mad." seryosong sabi ni Don Alfredo.

"Damn it. Lo, you can't do this to me. I'm not fucking kid anymore to have her as my personal assistant." galit na reklamo niya. Tahimik lamang ako sa gilid.

"If you ask her to be my girlfriend then I would be really thankful." nalaglag ang aming panga ni Don Alfredo sa sinabi ni Sir Kid. Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Tinitigan ko si Sir at seryoso itong tumingin sa akin.

"KID!" galit na sigaw ni Don Alfredo.

"Krishalane is n-"

"Relax man. I'm just kidding and no fucking hell that she will be my girlfriend. She's not even my type. I bet you know that very well Lo. I don't like flat chested woman." sinamaan ko ng tingin si Sir Kid at mas lalong nadagdag ang inis ko dahil humahalakhak si Don Alfredo sa sinabi ng kanyang apo. Aba't! ang sarap pag-uuntugin ang kanilang mga ulo. Nakangising nakatingin sa akin si Sir Kid at nagsmirk pa ito ng bumaba ang kanyang tingin sa aking dibdib. Agad kong tinakpan gamit ang aking kamay ang aking hinaharap. Ang manyak.

"K-Krishalane I hope you won't get offended by what my apo just said. Truth hurts ika nga ng iba." natatawang sabi ni Don Alfredo. Hindi nawawala ang ngisi sa labi ng kanyang apo kaya naiinis ako. Tumango lamang ako baka kung magsalita pa ako kung ano pa ang masasabi ko.

"Kid, I trust you and I believe in you. Treat Krishalane as your own siste-" hindi na naman natapos ang sasabihin ni Don Alfredo kasi sumabat si Sir Kid.

"WHAT THE HELL!" sigaw niya sabay tayo. Nagulat kami ni Don Alfredo sa ginawa.

"W-what's wrong of treating her as your own sister. She's one year older than you Kid and you will both live in one roof." paliwanag ni Don Alfredo. Tumango ako upang sumang-ayon. Tama naman ang sinabi ni Don Alfredo dapat magkasundo kami ng apo niya dahil magkakasama kami sa condo niya at ayokong palagi kaming nag-aaway. 

"I don't like her to be my sister." maarte niyang sabi. Argh. Ang arte talaga nito. Porket mahirap lang ako ayaw niya akong maging ate. Ok lang kung hindi talaga sisterly love ang ituturing niya sa akin. Ok na sa akin na tinatawag niya akong ate as a sign of respect.

"Okay as you say so but Kid. I don't want to hear any complains of Krishalane about you. You already know what will I do." nakangising sabi ni Don Alfredo. Para namang nabagsakan ng isang sako si Sir Kid.

"Krishalane will report to me all of your actions. I heard a lot of negative about you Kid and I'm so disappointed."

Tahimik lamang ako sa gilid habang nakikinig sa mga sinasabi ni Don Alfredo kay Kid pero ang damuho parang wala lang sa kanya at naglalaro pa ng COC. Ang galang talaga ng batang to.

"Krishalane I hope you will take care of my apo. I already enrolled you in Winston University and if my apo needs some help about his assignment please don't hesitate to help especially in his math subject. H-"

"LO." sabat ni Sir Kid. Nakita ko ang pamumula ng kanyang tenga at hindi madiretso ang tingin sa akin.

"What? I'm just telling to Krishalane how poor you are in Math." napatawa ako sa sinabi ni Don Alfredo. Tinitigan ako ng masama ni Sir Kid kaya tumigil ako sa pagtawa. Mas lalong namula ang kanyang tenga.

"I don't need any help especially to that ugly woman. Darn it!" galit na sabi niya sabay alis. Pareho kaming napatawa ni Don Alfredo.

"Alam mo Krishalane naiintidihan ko kung bakit ganun ang ugali ng apo ko and I felt sorry for that. I love him I really do but I know my love isn't enough for him. You know he lost his parents when he was 7 years old at alam kung naapektado iyon sa ugali niya. Kid is physically strong but he's emotionally weak. I miss his smile. Kaya nga binibigay ko ang mga gusto niya because I want him to be happy. Gusto kong makita ulit ang kanyang ngiti na walang halong galit at sakit sa mga ngiti niya." malungkot na sabi niya at nakita kong may tumulo sa mga mata niya. Agad niya itong pinahid.

"It's hurt seeing him like that. When his parents died. He totally changed." umiiyak na dagdag niya. Agad ko siyang nilapitan at tinatap ang kanyang likod.

"Huwag po kayong mag-alala Don Alfredo aalagaan ko po ng mabuti si Sir Kid at alam ko naman po na mabuting tao si Sir Kid. Ituturing ko po siyang kapatid kahit po minsan ang ugali niya ay nakakainis iintindihin ko po yun." napatawa siya sa joke ko.

"Thank you Krishalane." nakangiting sabi niya.

"Naku po huwag po muna kayong magpasalamat sa akin e hindi pa nga ako nagsisimula e at saka promise po Don Alredo. Magiging mabait na tao na si Sir Kid pagkatapos ng isang taon. Hehehe."

"Really? Magagawa mo yun?" agad na tumango ako. Sabi nga ni nanay na always think positive.

"Opo. Gagawin ko po yun." matapang kong sabi. Ngumiti siya.

"I'll give you whatever you want if you can change his attitude. Kid is a monster Krishalane."

"Talaga po ibibigay niyo po kung ano ang gusto ko?" excited kong tanong. Ngumiting tumango siya.

"Yes, if you can really change him. Your wish will be granted." napasmirk ako. Madali lang pala e.

"Deal po."

"Deal."

Nakangiting bumaba ako. Tinataas ko pa ang aking kilay dahil sa excited. Ako? Babaguhin ko ang masamang ugali ni Sir Kid? Hahaha. Nakakatawa pero nagdeal na ako kay Don Alfredo kaya hanggang sa makakaya ko babaguhin ko si Sir Kid. Aba. Ang saya kapag maibigay ni Don Alfredo ang gusto ko. Humanda ka sir Kid kasi simula ngayon babaguhin na kita. Ang masungit kong boss!

"Why are you smiling like that? You look like a witch." nawala ang ngiti ko ng marinig ko ang boses ni Sir Kid sa harap ko at kunot na naman ang kanyang noo. Seriously. Makikita ko pa kaya ang noo niyang hindi nakakunot kasi tuwing nakikita ko siya laging nakakunot ang noo pero kahit ganun sobrang gwapo pa rin niya. Ang unfair no? Pero mas maganda ata tingnan kung hindi nakakunot ang noo niya kasi para siyang anghel sa sobrang amo ng mukha. I bet marami siyang maloloko kasi nga sobrang gwapo kahit kunot ang noo niya paano na lang kung hindi na kunot ang noo. Tss. Tss. Sobrang hot na ng batang yun. Agad kong tinampal ang aking bibig. Did I just say hot? Nakakadiri.

"Get away. Your ugly face really make me want to vomit." suplado niyang sabi. Sinamaan ko siya ng tingin at nagrolled eyes bago tumalikod at umalis. Damn that child. He's really getting on my nerves. I even heard him chuckled. Humanda kang bata ka may araw ka rin sa akin. Revenge is sweet. At anong sabi niya? Ako? Ugly face? Tumigil ako sa paglalakad at tumingin sa salamin na nasa gilid ko. Masungit na tinuturo ko ang aking mukha. Ito? Pangit na sa paningin niya. Aba. Bulag ata ang batang yun. Hindi niya ba alam na naging consistent Ms. CNHS ako sa school namin paghigh school days ko tapos sasabihin niyang pangit ang mukha ko? Naging Ms. Cawayanan pa ako sa barangay namin last year. Naku. Binaba ko ang aking tingin sa aking dibdib. Naalala ko naman ang sinabi niyang flat chested ako. Kinuyom ko ang aking kamay dahil sa inis habang tinitigan ang aking dibdib. 17 pa kaya ako kaya hindi pa masyadong obvious tong dibdib ko. Humanda talaga siya kapag malaki na to hindi niya talaga mahahawakan ang mga to. Lumaki ang dalawa kong mata. Pinupokpok ko ang aking ulo. God. Ano bang iniisip mo Kirs? Nagiging manyak na rin ako dahil sa batang yun. Waah. Ang halay mo mag-isip Kirs. Sa Sunday, dapat talaga magsisimba ako.