Chapter 2: The unexpected
I look at him nang may pag tataka. Baket nya ko kilala? I don't even know him or he doesn't even looks familiar to me. Nag tinginan lahat ng mga classmates ko sa direksyon ng aking kinaroroonan.
Agad naman syang lumapit saken. Lahat ng attention nila ay na samin. Tila nag aabang sila ng kapanapanabik na pangyayari. Gosh. I hate attentions. Nang makalapit sya saken, he looks at me straight to my eyes. With his serious face, nakukutuban kong hindi maganda ang mangyayari.
"Well, I have something to tell to you" panimula nito.
Tahimik lang akong nakatingin sa kanya at nag mamasid sa paligid. Nararamdaman ko ang mga pares ng matang nakatingin saken. Mga tingin nila na nakakamatay. Nanatili lang akong nakatingin sa kanya at nag aabang ng susunod nyang sasabihin.
"Mr. Heiron Lim is not serious with you. Your just one of his girl" tila na bingi ako saking mga narinig.
Halos wala syang pakundangan kung mag bitaw ng mga salita. Inilibot ko ang aking mata sa paligid. Nakita ko ang mga nag bubulungan kong classmates at naririnig ang mga nakakaloko nilang halakhak.
Agad namang nag tangis ang aking mga bagang sa galit. I gave him a deathly looks. I swear, kung nakakamatay lang ang pag titig kanina pa sya nakabulagta.
"I told you guys! Laruan lang siya ni Heiron!" sabat ni Eunice. Agad naman silang nag tawanan.
Eunice Fuentes is campus sweetheart, a chearleader and brat. Halos lahat ata ng mga babae gagawin ang lahat, just to be her friend. Lahat nang gusto nyang lalaki makukuha nya. I bet, she's beautiful. But not her attitude. Di ko alam kung baket galit na galit sya saken.
I guest, is just because of Heiron. Heiron Lim is my boyfriend. Actually he is a campus cutie. Maraming babae ang nag kakandarapa sa kanya. And I'm just a lucky girl to be his girlfriend.
Hindi ko alam kung baket uso pa rin ang bully thingy sa college. Hindi ko na lamang sya pinansin, bagkos masamang tingin pa rin ang ibinigay ko kay Mr.Transferee (I don't remember his name).
"Seriously?!" out of frustration kong tanong.
"Can you please stop saying nonsense? I don't even know you. Don't create a story, b'coz your not a writer jerk!" I said with a high-pitched annoyed voice.
Tila ba baliwala lang ang pag sigaw ko sa kanya. He looks at me like I'm just an idiot. Ha! He's getting to my nerve.
"When I said someting, I mean it. Just ask him" pag katapos ay umalis na sya. Walang manners!
Di ko na malayan na hinila na pala ako ni Dancel palabas ng room. Di ako makapag isip ng tama.
"Are you okay? Don't mind him. Wala lang sigurong magawa yon. I nod at her.
"Don't worry. My instincts are telling not to trust him" I know Heiron, di nya magagawa sakin yon.
"Right. Let's go and eat. I'm craving for Pizza!" masigla nitong sabi. I smiled at her and say "C'mmon!"
Pumunta lang kami sa Pizza parlor, sa harap ng school. I'm not fan of pizza that's why I only ordered Baked Mac and Milkshake.
"Do you have plan in taking a Major?" pag basag ni Dancel ng katahimikan.
"I think, Human Resource Management ang kuhanin ko" actually, I love to study and learn the behavioral attitudes of a people. Na isipan ko nga ding mag aaral ulit sa kursong Psychology naman.
"Sounds great. Sa tingin ko Marketing na lang ang kukunin ko" tumango-tango lang ako sa kanya, at pinag patuloy ang pag kain. Masyado pa ring gulo ang isipan ko.
I just wondering kung sino ba sya at baket nya yun nasabi? Totoo kaya? Hays. Jerk. I will kill you! Urghhh.
"Just ask him. Para di ka mahirapan" napansin siguro ni Dancel, ang pag kabalisa ko. I just nod at her and say "I will".
Pag katapos namin kumain ay nag paalam na agad si Dancel. May bibilhin pa daw syang libro. Ayaw din nyang mag pasama dahil sa pagod daw ako.
Umo-o na lang ako at sinabing uuwi na lang din ako para makapag pahinga. Ngunit parang may sariling utak ang aking mga paa, dahil kusa itong nag lakad pa puntang Westbrook University.
Gym. Yan agad ang unang naisipan kong puntahan. Marahil ay naririto pa sya. Basketball player din kase sya, at kailangan nilang mag practice para sa nalalapit na Campus Tournament.
Pag pasok ko nang gym. Nakuha ko ang attention nila. Napayuko na lang ako.
"Heiron's princess is here!" masayang bati saken ni Xavier.Xavier Frost is Heiron's boy bestfriend. He's quite good looking. I just smile at him.
"Nandito pa ba si Heiron?" I ask.
"Yeah. Nandun sya sa may Locker room. Puntahan mo na lang kung gusto mo"
"Thanks" tipid kong sagot. Napag pasyahan ko na lang na puntahan si Heiron.
Nang makarating ako sa locker room. I don't know what's happening but I feel chills crept up my spine when I hear something.
"Let's tell her. I know you want it too Heiron"
YOU ARE READING
Darkest Shadow of a Fairytale
Teen FictionHe doesn't like the sun. Only thing he knew, he was living in the darkest shadow. He doesn't want the whole world to see him. The only thing he was doing is to build walls against them. Then one day, everything has change when the light and sun face...