Chapter 3: Breakeven
When I heard those lines coming from a girl voice. I can't think. I don't know what to do. Nanatili lang akong nakatayo. At tila ba nangangatal ang bawat pag galaw ng kamay ko upang hawakan ang doorknob.
At nang sa wakas ay nabuksan ko ang pintuan. I can feel the lust in my blood to kill. HEIRON KISSING OTHER GIRL?
Nakatingin lang ako sa kanila, hindi ako makapag salita. Nag aabang ng susunod na mangyayari. Tanging malakas lang napag kabog ng aking puso ang aking naririnig. Napatigil sila sa kanilang ginagawa, ng maramdaman ang aking presensya.
"Beatriz" sambit ni Heiron. He has a gut-wrenching voice when he spoke my name, and I wish I'll never hear it again.
"How..... co-uld yo .. you do that to me?" tila ba nag kabuhol-buhol ang bawat salitang aking binibitawan. I managed not to cry, not this time.
"Listen Beatriz" I smiled at him.
"Makikinig ako" I know that something was about to go horribly wrong. Hindi ko alam kung handa ba ko sa pwedeng mangyari.
"There's no us Beatriz. What we had is a fling and that't all!"
Fling? For almost 1 year that we shared? It's that all?! Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Hindi kayang tanggapin ng puso ko ang mga salitang kanyang sinasambit.
"Liar! Why is it so hard for you to tell the truth?!" I shout at him. I felt like hyperventilating and could not breathe.
"I'm not a liar. Don't get me wrong. I didn't mean it to be that harsh. But -----"
"STOP!" I shout again.
Parang hindi si Heiron ang kaharap ko, parang hindi sya ang lalaking mahal na mahal ko. Ni wala man lang bakas ng hinanakit ang makikita sa kanyang mata.
"Don't say anything!" I can't listen. I just walk straight and actually felt like ............... dying.
I don't know where to go. Nag padala lang ako sa aking mga paa na halos di napapagod kakatakbo. Hindi ko alam kung saan parte na ba ko ng Westbrook University naroroon.
Tumigil lang ako sa isang bakanteng building na halos may kalumaan na. Hindi pa ko nakakarating dito, ngunit sigurado ako na hindi na to nagagamit pa.
Pumasok ako sa isang room, pagkat ito lamang ang bukas ang pintuan. Sa sobrang pagod ay napaupo na lamang ako sa sahig. I screamed and sobbed. Niyakap ko ang aking mga binti. Parang walang katapusan ang pag patak ng aking mga luha.
I remember when I have my first broken heart. And it's all because of my parents. When they decided to settle down, hindi ko alam kung paano muling babangon.
Kung paano nga ba ko mag sisimula? Para sa isang musmos na kagaya ko, baket parusa agad ang aking natamo? Now, I lost the most wonderful man I've never known. How could this life be hell? Kailangan ba lahat ng minamahal ko mawawala?
Hindi pa rin ako makapaniwala sa aking narinig at nalaman kanina. Knowing Heiron, wala akong alam na dahilan upang magawa nya sakin yon. Sa pag kakatanda ko ay ayos lamang ang takbo ng relasyon namin.
Although maraming may ayaw sa relasyon namin, dahil nga isa syang campus hearthrob na hindi na babagay sa katulad ko. Agad na bumalik sa aking isipan ang sinabe ni Mr.Transferee.
Sino kaya sya? Sigurado ako na hindi ko pa sya nakikita kahit isang beses. Para itong puzzle na di ko alam kung paano sisimulan.
Should I ask him?
YOU ARE READING
Darkest Shadow of a Fairytale
Teen FictionHe doesn't like the sun. Only thing he knew, he was living in the darkest shadow. He doesn't want the whole world to see him. The only thing he was doing is to build walls against them. Then one day, everything has change when the light and sun face...