Oldum olası kendimi bildim bileli yazıyorum.aşka yazdim hasrete yazdım kendi dunyama yazdim.Yetmedi ağaca çiçeğe boka böceğe yazdım.anlatamiyorum dikemiyorum içimi herkes gibi kaleme sarılıyor ellerim.yazilara bürünüyor yüreğim duygularım benliğim.esasinda hayat doluyum sevgi doluyum umutluyum du.ne zaman aşık olmaya başladım kederli dizelerin sonu gelmemeye başladı.Askere giderim dedim bırakırım sandım dikenli teller bile engel olamadılar.tek kişilik ti benim yaptığım yazdığım siirler.ne yazdiranlarin haberi oldu nede bir başkasının.Bırak dedim olmasınlar ben duygularımı yazarak taze tuttum.suustugumda onlar vazgectigimi sandılar tek tek uzaklaştılar.ben uzaklasamadim kendimden ve sevdalarimdan.cunku yapamazdim biranda unutmak silip atmak bana göre değildi .sevmeliydim herşeyiyle tüm benliğimle damarimdaki hucrelerimle.ama olmadı her defasında hüsran hüsran hüsran.vazmigectik yenildimmi hayır kaybeden ben olmadım.her askimin her sevdamin bana kattıkları oldu.ve götürdükleri ,varsın hepsinin canı sağolsun ........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZLIK
PoetryBen hayatta ne acı keder cektiysem hepsi bana tapulu.kimsenin bir hatası bir kabahati yok seçimler bana ait.o yüzden yok kimseye sitemim yok zerzenisim.insan kendi seçimleri yüzünden çekiyorsa katlanır başkası sebep olmuşsa kinlenir.kin nefrete hiç...
