Yine bir günün yirmidort saatin sonundayim.Gecenin zifiri karanlıklarında kendimi kaybederken gözlerimde ezilmisligin ve caresizligin izleri var.Gozlerim yorgun bedenim yorgun aklım mantigim yorgun.Dusunce yetisini kaybetmekten korkuyorum düşünmekten.Yuregimin kaç parçaya ayrıldığını daha saymayı beceremedim arkandan.Degil su yalnizligima çare bulayım.zamanin ilerlemesi aleyhime olduğu aşina,aşina seni çok sevmişim cok alışmışım .Denge denen şeyi bırakmadın bedenimde ruhumda.Herhalde bunuda hesaplamissindir planların her aşaması gerçekleşiyor merakta kalma.Simdi ben virane harap ve bir o kadar alıştım yalnızlığına........
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZLIK
PoetryBen hayatta ne acı keder cektiysem hepsi bana tapulu.kimsenin bir hatası bir kabahati yok seçimler bana ait.o yüzden yok kimseye sitemim yok zerzenisim.insan kendi seçimleri yüzünden çekiyorsa katlanır başkası sebep olmuşsa kinlenir.kin nefrete hiç...
