Chapter 3: Sino ba siya ?

97 11 9
                                    

MAX POV:

MONDAY na ngayon at ngayon ang araw na papasok na ko sa warwick academy kaya excited na excited ako…maaga kasi akong nagising kaya inayos ko na ang dapat ayusin. Naligo at kumain na din ako at plantsado na ang uniform ko na gagamitin sa pag pasok..

Papunta na ko ng school kaya..^_________^

LAKAD…

LAKAD…

LAKAD…

WARWICK ACADEMY… andito na ko sa school kaya papunta naman ako ngayon sa..^_______^

LAKAD…

LAKAD…

LAKAD…

ADMIN OFFICE….pag karating ko ay agad kung kinuha ang schedule ko…^_________^

At good thing pagkatingin ko sa scheldule ko at name ng building kung saan ang magiging classroom ko eh! dito rin pala sa building na to sa 5th floor. Bawat building kasi dito ay may hanggang ikalimang palapag. At sa bawat palapag ay may walong classroom.

At dahil sa 5th floor pa ang Classroom ko kailangan ko nang simulang akyatin ang hagdan at baka malate pa ko.

Patungo na ko ng hagdan ng may marinig akong mga nagsisigawan o nagkakagulo sa labas hindi kasi ako sure. kaya alam niyo na! curiosity kills kaya agad kung pinuntahan kung san nang gagaling ang narinig kung ingay.

 Andito na ko sa labas ng spring building kaya agad kung nilibot ang paninginko para mahanap ang pinangalingan ng ingay kanina.

Napansin kung may mga estudyante na nagkukumpulan kaya agad ko itong nilapitan.

 Ng makalapit na ko, tsaka naman sila naghawian sa daan at iniluwa ang isang lalaking walang emosyon ang mukha at nang lilisik ang mga mata na handa kang kainin ng buhay kung hindi ka pa aalis sa daraanan niya..

Dahil sa pagkatulala ko hindi ko namalayan na nasa harapan ko na pala siya at nakatitig sa akin ng masama. Kaya naka ramdam ako ng pagsikip ng dibdib ko dahil sa binibigay niyang pagtitig sa akin…WAAAAAAHhhhh….!!! Mommy ! Im scared huhuhu…T_T

 Na patingin naman ako sa paligid ko. at na kita ko ang mga estudyante na nagbubulongan malapit sa kina tatayuan ko, ay hindi pala dahil naririnig ko ang mga bulongan nila..@_@

“Ano bang ginagawa ng babaing yan, diba nya kilala kung sino ang nasa harap niya?”. Girl 1 sa bandang kaliwa ko..

“Gosh! Wala ba siyang balak umalis sa kina katayuan niya?”.girl 2 sa kaliwa ulit.

“bago lang yata yan dito eh?”. girl sa right ko naman.

Ano bah! puro tanong na lang ang mga naririnig ko. Eh sino ba kasi tong nasa harap ko, sa hindi ko naman talaga kilala to eh.. artista ba to o model ??? sayang gwapo pa naman pamatay nga lang kung tumingin..

Na balik lang ako sa sarili ko ng magsalita siya..at agad na napatingin ang lahat ng estudyante na kanina lang ay nag bubulongan sa amin…mga cheesemakers.>3<

“Hoy !! pwede ba tumabi kanga sa daraanan ko”.mariing sabi ng lalaki sa harapan ko.

Ako naman tong si NAGMAMATAPANG hindi nag patinag. kaya hindi pa rin ako uma-alis sa kina tatayuan ko. Bakit ba eh pwede naman siyang dumaan sa kanan o sa kaliwa ko ang laki kaya ng space. Tapos gusto niya dito sa kina tatayuan ko siya dadaan Utot niya NEVER noh!! Hmmp..mag patigasan na lang kami..

Dahil nga sa hindi ako gumagalaw sa kina tatayuan ko. Lalopang ng lisik ang mata nya at tumaas ang pagsasalita niya na parang pasigaw..

“HOY! Hindi mo ba ko narinig o nagbibingihan ka lang, ang sabi ko umalis ka sa DA-RA-A-NAN KOH!!”. Sabi ng lalaki na lalo pang ng lisik ang mata..

Nanliit naman ako sa kina katayuan ko at hindi pa rin nagsasalita. Dahil sa takot na nararamdaman ko sa kanya.

“ANO ! wala ka pa rin bang balak umalis sa harap ko hah!!? ”.sabi nya ulit na mukhang sa sabog na sa galit.

At dahil mukhang galit na nga siya kailangan ko nang mag salita, dahil nagmumukha na kong tanga kanina pa dito.

“ah-a-a-ahh !! a-ano p-pwe-de ka naman sa gilid ko dumaan EH!! maluwag at wala pang nakaharang oh! ”.pina kita ko pa talaga yun sa kanya. At dahil din sa sinabi ko nag simula na naman silang magbulongan, na ririnig ko naman duh..

“grabe! ang lakas naman ng loob niyang utusan si bsjhs ”. bulong ni girl sa katabi nyang lalaki.

“how dare her , na sabihin yan kay bdjdjh my love”.sabi naman ng malanding girl sa katabi niya.

Bakit ba pagbinabangit na ang pangalan nitong lalaki na to hindi ko naririnig, AAAAAHHHH ang sakit sa bangs huhuhuT_T….

“sino ba yang babaeng yan hah!! ?”. sabi ng isang lalaki sa isa pang lalaking katabi niya. hay!! Pati ba naman lalaki ngayon cheesemakers nah rin.

At may bulongan pa kong naririnig at yan lang naman ang pinag bubulongan nila..

“ shes so STUPID”

“how PATHETIC that girl is”

“I pity her”

“she’s so! so! dead”.

WAAAAAAAAHHHH!!!! Ano ba kasing nangyayari, wala naman akong ginagawang masama ah..T_T

Sinabihan ko lang naman siya, na pwede siyang dumaan sa kaliwa o sa kanan ko eh.. wala naman masama dun diba..

Tumingin ulit ako sa kanya at nakita kung napa smirk siya. Anu bang problema ng taong to ha..?

Bigla nalang siyang humakbang palapit sakin at pinagpag ang damit ko na akala mo may dandruff hmmmp..

“mukhang hindi mo pa ko kilala hah?” sabi nya sakin habang pinapagpag pa rin ang damit ko.

Sa hindi ko naman talaga siya kilala eh… bakit siya ba BATAS dito ha?… bigla naman niyang inilapit ang mukha niya sa bandang tenga ko at may binulong..

“sa ngayon palalagpasin ko muna ang ginawa mo, pero sa susunod na humarang ka ulit sa daraanan ko. Mag dasal-dasal kana, Coz' I don’t have mercy. Put that on your mind.” at tsaka siya umalis. Na iwan naman akong tulala pa rin, pinipilit ipasok sa isip ko ang mga sinabi niya.

Na tauhan na lang ako ng marinig ko na ang tunog ng school bell. At dali dali na kong tumakbo pa puntang 5th floor kung saan ang room ko.

SOMEONE’S POV:

Nandito lang ako nakatayo sa lilim ng isang puno habang pinapanoud ang isang eksina ng isang babae at isang pamilyar na lalaki sa akin. Habang pinapanoud ko sila hindi ko mapigilang hindi mapa ngiti.

Ngayon ko lang kasi na kita ang mukha niyang nag kaganyan, at wala pa yatang nagtangkang humarang sa daraanan niya. Maliban lang sa akin at sa babaeng kausap niya ngayon.

Patuloy ko lang pina panoud ang mga kaganapan, ng napansin kong unti-unti siyang lumapit sa babae. at sabay nun ang pagtoss ko ng coin sa ere.

“if this is a head, She can stay, but if this is a tail, then this is her last day here.” Yan lang ang sinabi ko sa sarili ko. Habang hinihintay ang pagbagsak ng tinos kong barya sa ere.

At ng masalo ko na ang barya, agad ko itong ipinatong sa kaliwa kung kamay at tsaka tinignan at kasabay nun ang pagtunog ng bell.

“your lucky”. I said habang nakatingin sa babaeng hindi pa rin gumagalaw sa kinakatayuan niya.

Napangiti na lang ako at tsaka umalis….

FLYER (ON HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon