Usychając cicho, jak ta róża spłowiona nieśmiałą nadzieją.
Twoim głosem przepełniona jak promykiem słońca w zimmny jesienny dzień.
Twojego dotyku spragniona jak kropelką deszczu muskającą ciało w ciepły letni dzień.
Twojego uśmiechu stęskniona by być spełniona.
Twojej miłości spragniona by po prosty dla ciebie być.
YOU ARE READING
Nieludzko Ludzkie.
PuisiW tym miejscu powinien znajdować się opis. Lecz wystąpił błąd w tym nieludzko-ludzkim internecie.
