Canımı yakıyor bu yangını hiç bi su hiç bi şifa söndürmez gibi geliyor.Kurtulamıyorum ondan sıkıyor boğazımı karanlık oluyo sarıyo tüm bedenimi. Sevgim örtüyor tüm nefretimi.Beni sevdiği zamanlar o kadar mutluyumdum umutluydum ki neşem vardı şimdi ise yokum zayıflamışım bile. Gözlerim büyümüş hep inanırım insan ne kadae aglarsa gözleri o kadar büyük yada güzel olur. O da ağlıyormuş kıyamıyorum ki bırakamıyorum canım yansada umrum mu değil. Nefesinde mutlu olurdum ben onun şimdi nefesi başkasında o ölmek istiyor. Önceden böyle bi isteği yoktu benleyken varsada söylemedi 6 ayda onu degistiren sey neydi bir bilsem sadece sevmek istiyorum tüm yargılara düşüncelere karşı çıkıp sadece sevmek ama olmuyor o başkası .. Neyse ben hayallerimden vazgeçeli çok oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Belki Bir Gün
Non-Fictionİhtiyaç duyulan değil istenilen biri olmak istedim hep olmadı.Ben insanım sizin susayınca içip tükettiğiniz su değil.. Tüm hakları saklıdır.
