Lost Heiress: The Deadliest Of All

12. Shock Reaction

*Yuri--

Tulala akong naglalakad habang papasok ng school. Hindi ko kasi makalimutan ang nangyari kahapon. O kahit nitong mga nakaraang araw. Hindi maalis sa isip ko, dahil nalilito na ako at naguguluhan kung pano ko nagagawa ang mga bagay na yun. 'Coz it's wrong yet feel so right. I don't know anymore. My body do something that my mind opposed. Na mapapatanong nalang ako na 'Am I still Me?' Kasi sa totoo lang? I really don't know what's into me.

Arghhh... What's really happening to me? Am I going crazy? 'Coz as far as I know I'm a Psychology Student.

'Eh? Teka? Anong konek?'

"Hell! I'm crazy.." Yea.. Nakakabaliw talaga makipag usap sa sarili.

No. I'm just shock...

Oh yea.. I'm just shock. Shock from what happened yesterday. Shock of what I did. Shock that I'm still Shock right now. And can't get over about it.. Argghhh..

Hayy. Nakakabaliw. Tsk. At kung hinahanap niyo naman ang makulit kong pinsan, andun pa sa bahay. Tulog. Kaya iniwan ko na. I just need silence right now.

Just Silence. Peace. And no more.

Peace and Silence. Even just today.

Peace and Silence..

Peace and Silence..

Peace... 'Shit'

"Hey! Are you blind?"

Kakasabi ko lang po. Peace and Silence. Di niyo po manlang ako pinagbigyan kahit isang oras lang.. Hayy.

Instead of answering her, I just walk straight not minding her. I'm still shock of yesterday. Ayoko munang madagdagan baka tuluyan na akong maging PSYCHOlogy.. Oh Freak...!!!

"What the... Did she.. Did she just ignore me??.. SHE JUST IGNORE ME!!!" Hysterical niyang sigaw na parang di pa makapaniwala na nilampasan ko lang siya.

Eh bakit ba? Shock parin nga kasi ako from the last time... Hmp. Ikaw din ba?

"OH GHAD! SHE REALLY JUST IGNORE ME..!! Girls... Hold. Her. Now!!"

Obviously. Trouble po ulit. Hayy. Can I at least have some break? Shock parin kasi ako..

Aishh! Shock na ba ang word of the day? Nakaka shock kasi eh..

Hindi na ako nagulat ng may humawak sa magkabila kong braso. Expected na this mga guys.

"So now. Aren't you still sorry?"
Huh? Sorry? Ano ba ginawa ko? Ay! Oo nga pala. You just ignore her..

"Can I at least have a break?" I ask. Nakakasawa din pala? Hayyy. I feel so tired though I did nothing.

"Break? Huh! I'm not starting yet." Sabi niya sakin ng medjo... Sa tingin ko lang naman. Medjo asar sakin..

"Yun na nga eh. Wala pa pero break muna. Ok?" Sagot ko naman. The heck.. It's really not my attitude. Kailan pa ako natutong sumagot? O dahil shock parin ako?

Letseng tug of war yan... Pahamak..

"Ang tapang mo na. Bakit? Dahil nakasama mo na ang royalties? Huh." Ano daw? Royalties?

EH PAHAMAK DIN ANG MGA YUN EH..!!!!!

"huh? Wag mo nga mabanggit banggit yung mga baliw na yun." Napairap nalang ako sa hangin.

Bad Yuri. Bad.

"O em gee!! She call our prince's crazy! Girls. Hold her tight. Hindi ko mapapalampas ang sinabi niya.!" Tila ba nagalit ko siya sa isang saglit lang.

Alam niyo ba yung feeling pag namamanhid ang buong katawan? Walang maramdaman diba? Yun ngayon ang feeling ko. Manhid. Di ko kasi maramdaman yung higpit ng kapit nila sakin. Ultimo yung sampal na natanggap ko di ko din naramdaman. Ano to? Shock parin?

'Ay! LETSE!'

"Say sorry you bitch!" Sigaw niya sakin.. Hayy.

"Ayoko. Bakit naman ako mag sosorry? Eh baliw naman talaga sila eh. Tsk." Badtrip parin ako sa mga baliw na yun. No way in hell na makakalimutan ko ang ginawa nila sakin..

"Aba! Ang tapang mo ah..---"

"Isang sampal pa. Masisipa na kita" sinaman ko siya ng tingin. Dahil yung shock ko. Napalitan ng badtrip. At pag badtrip ako. Manahimik kayo..

"Wow.. Huh. Lalaban ka? Bakit? Kaya mo ba kami? Eh mahirap ka pa sa daga! Hahahaha. Tignan nga natin yang isang sampal isang sipa na sinasabi mo." Ge. Halakhak lang. Maubo ka sana..  Tss.

*cough*

*cough*

*cough*

Kasasabi ko lang na maubo sana. Naubo nga.. Haha

"Hahahaha. Karma nga naman." Sabi ko. Kaso nagulat ako ng sinampal niya ako. Kaya nabaling sa kanan ang mukha ko.

"How dare you laugh at me!!"

Ok. I'm pissed. She didn't take my words seriously.

"Oh? Natahimik ka? Akala ko----" i cut her words. How? Sinipa ko. Yun ang sabi ko diba? Kinalas ko na din ang pag kakahawak sakin nung dalawang julalay niya. Now, I'm not just shock. I'm also pissed.

Nagsimula na din ako maglakad. At ayun. Tulaley nanaman. Hayy. Di na ako hihiling ng katahimikan. Di naman talaga para sakin yun.

Even before...
--------