29.03.2017
Her an ensemde hissettiğim korkunun nefesi bırakmıyor ki yaşayayım.. Her ânı bir şey olacakmış gibi yaşamak neler kaybettiriyor bir bilseniz bana.. Nefesimi bile özgürce alamıyorum meselâ.. Her gülümsememin ardında bir korku.. Rabbimin bana verdiği bu canı bu emaneti hakkınca koruyamamaktan yakınıyorum bu aralar.. Ve yine ona yalvarıyorum.. Emanetini koruyabilmem için bana güç ve sabır versin diye...
MÂYE
