Bir hafta geçmiş hatta bu çocuk buraya gelişinin ikinci haftasını doldurmaya başlamıştı.
Hatta şimdiden bu civardaki tüm kızlar 'hoşgeldin' bahanesiyle gidiyorlardı.
Çocuk ise hiç cevap vermeyip insanların suratına kapatıyordu bazense sadece saçma sapan kelimelerle geçiştiriyordu.
Okula giderken bazen görüyordum onu ama saklanıyordum ya arkamı dönüyordum yada çalılığın oraya saklanıyordum. Sırf bu yüzden ilk dersi kaçırdığım bile olmuştu.
Hergün düzenli olarak onu görüyordum ama o beni hiç görmüyordu ve bu duruma o kadar alışmıştım ki.
Sanki hayat bir ajan dizisiymişte bende bunun baş karakteriymişim gibi.
Bu sabah gene onu görmüştüm. Artık bir ismi vardı kafamda 'Soğuk Komşu' bence ona tam olarak uyuyordu.
Herkese ve herşeye çok yabancı,karanlık ve soğuktu.
Uzun zaman önce bende böyleydim...
Soğuk komşu da beni onu gözetlemeye iten birsey vardı. Bazen ben onu hiç gerçek hayatta tanıyamayacakmışım gibi geliyor.
Belki hiç tanışamayacaktık, belki de klasik bir tanışma olurdu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soğuk Komşu
Teen Fiction-KAPAK YAPABİLECEK OLAN BANA ULAŞSIN!- Karanlık ve ruhsuz namıdeğer Soğuk Komşu ile arasında bir anda oluşan bir bağ ve her gece Soğuk Komşu'nun balkonunu izleyen bir kızın hikayesi.
