Marslı

Bölüm 6 (Heily'nin Gözünden)

-Saat Sabah 11:38
-O gün herşey çok güzeldi, ta ki geceye kadar-

Sabah dışarı çıktığımda Marslı'yı etrafta göremedim, onla gezmek istiyordum, annesine sordum bütün gün evde oturmak istediğini söyledi.

-Acaba neden? Umarım iyidir-

-Saat gece 10:29

Güzel bir rüyanın ortasındaydım, ta ki o sesi duyana kadar..
Dostum, Marslı'nın bahçesinde UFO'mu vardı? Yoksa benmi uyku sersemiydim? Tartışılır. Dedim kendi kendime gülerek.
Ama bu korkumu yenmeme yardımcı olmadı, cidden orada bir UFO vardı.
Marslı bana UFO alacağını söylemediki ama, Neden orda bir UFO vardı?

Aklıma Marslı'nın o sözü geldi.

-Bigün Mars'a gitmeyi çok isterdim-

Aman Tanrım, yoksa onu almayamı geldiler.

-İyice tedirgin olmaya başlamıştım, bunu annemlere söyleyemezdim durumu daha kötü yapmak istemiyordum, izlemeye devam ettim.-

UFO'nun kapısı açıldı ve içinden yeşil bişey çıktı..

-Dostum, küçücük yepyeşil bişeydi ve çok tatlıydı-

Marslı'nın bahçesinde turladıktan sonra evlerine girdiğini gördüm.

-Kapıyı kitlemeyi hep unutmuşlardır-

Bi süre sessizliği dinledim, sonra Marslı'nın çığlığını duydum, neyseki 1 saniyelik bişeydi ben hariç kimse duymamıştır umarım..

-Rüyadamıyım lan ben?-

Kendime tokat attım, hayır rüyada değildim.
Kulaklığım nerde dostum kulaklığımı bulmam lazım,müzik beni kendime getiren tek şey.

-kulaklığı taktım ve uzun süre müzik dinledim-

Kendime gelmiştim sanırım, rüyada değildim, bahçeye bidaha bakiyim dedim..
UFO hala ordaydı,dostum cidden rüyada değildim, kahretsin onu nereye götürecekler?
Kafamı balkon mermerinden azıcık kaldırıp neler olup bittiğini izlemeye koyuldum..
Balkondaydılar, konuşuyorlardı, öylece bekledim, sonunda ayağa kalktılar ve içeri girdiler

-Kalbim yerinden çıkacak sanırım-

Evden çıkmışlardı, UFO'ya doğru gidiyolardı.

-Cidden gidecekmiydi?Bensiz?-

Gözümün dolmaya başladığını hissediyordum, kendimi ağlamamak için zor tutmama rağmen gözyaşları akmaya başlamıştı bile.

-Beni burda bırakıp nasıl gidecekti?-

UFO havalanmaya başladı, bende görünmeyecek biryere geçip izledim, cidden Marslı gitmişti,Bensiz.
Neden peki? O asla beni bırakmaz, bunu yapmaz, önemli bişey olmuş olmalı.

-Yani umarım-

Yinede rüyada olduğumu düşünüyordum, o yüzden yatağa gidip uyumaya karar verdim, ama rüya olmadığını sabah anladım.

Sonraki gün, Saat Sabah 09.24

Marslı'nın annesinin çığlık sesleriyle uyandım.

"Oğlum nerde,oğlum nerde?"

Benim ailemde oradaydı Marslı'yı arıyorlardı, kahretsin polis te gelmişti.

-Acaba olanları anlatmalımıydım?-

Anlatırsam kötü olurdu anlatmamaya karar verdim ve aşağıya annemin yanına indim, polis amca yanıma gelip;
"Hey,merhaba küçük kız adın Heily olmalı dimi?"
"Evet benim"
"Burda yaşayan çocuğu biliyosun değil mi?"
"Marslı'yımı? Tabikide, çok yakın arkadaşımdır"
"Marslı ha? Güzel bir lakap. Herneyse ondan en son ne zaman haber aldın?"

-Dün geceden bahsetme Heily, kendini tut heily-

"2 veya 3 gün önce"
"Dün herhangi bir haber almadın yani?"
"Hayır efendim"
"Tamam Heily, teşekkür ederiz"
"Rica ederim efendim"

-Polis amca Marslı'nın ailesiyle konuşmaya devam ederken ben anneme sarılmış duruyordum ve Marslı'nın iyi olmasını umuyordum ve en iyisi olayı bilmiyomuş gibi davranmaktı,bunu biliyodum.

"Anne"
"Efendim kızım"
"Marslı nerede?"
"Dün geceden sonra daha bulunamamış, annesi evin kapısının açık bırakıldığını söyledi gece gece nereye gitti bilmiyoruz ama umarım iyidir"
"Cidden mi? Umarım iyidir ya"

-Bilmiyormuş gibi davranmak çok zormuş-

Polis amca Marslı'nın ailesiyle konuşmayı bıraktıktan sonra bana göz kırpıp arabasına bindi ve gitti. Ama ben olanlara hala inanamıyordum, Marslı olmadan ne yapacaktım?

-Kahretsin dostum beni bırakmayacağını biliyorum,kesin bişey oldu o yüzden gitti. Yani umarım.-

Kafamı dağıtmak için Marslı'nın evine girip odasına gittim, uzay oyuncağım ortalıkta yoktu, büyük ihtimalle peşinde götürmüştü, bu bi nebze beni mutlu etmişti.
Kendi evime geçtim kulaklığımı taktım ve düşünmeye başladım, aklımda sadece şu düşünce vardı;

-Umarım Marslı iyidir,Umarım başına kötü bişey gelmez.-