Mine
Duru telefondaki sesi hiç iyi gelmiyordu. Son zamanlardaki depresif halleri gün geçtikçe tüm çevresini etkiliyordu-bende dahil-.Artık eskisi gibi gülmüyor, yemek yemiyor, deniz kenarına bile fark edilir oradan da az gidiyordu.
Apar topar çıkmak zorunda kaldım. Bu saatte taksi bulamam diye Koray’ın ricası geri çevirmedim ve Durulara bırakmasını kabul ettim. Koray’da benim kadar meraklı görünüyordu. Direksiyonu öyle sıkı tutuyordu ki gerilen kaslarını yan koltuktan hissedebiliyordum.
Eve ulaştığımızda tüm ışıklar yanıyordu.
"Meltem Teyzeler gelmiş galiba," dedim. Emniyet kemerimi çözüp çantamı aldım. "Her şey için teşekkürler, konuşuruz sonra iyi geceler."
"Galiba sonra yine randevulaşmalıyız," dedi muzipçe gülerken. "O sümüklüye iyi bak," eğilip dudağıma nazikçe öptü.
Her ne kadar kendimi uçuyormuş gibi hissetsem de Duru’nun aklıma gelmesiyle yere çakıldım. Birkaç adım sonra kapıya ulaştığımda evden hiç ses gelmiyordu. Zile bastım. Kimse açmadı. Sessizlik.
Tekrardan zile bastım.
Yine aynı derin sessizlik.
Duru’nun telefondaki ağlamaklı sesi…
İçimdeki endişe tohumları her dakika daha fazla büyüyordu. Kapıyı yumruklamama rağmen hala kimse açmıyordu. Her ne olursa olsun Duru kendine zara verecek kadar kötü değildi. Yapamazdı. Onu seven bunca insana acı çektiremezdi.
Kapıyı yumruklarken bir yandan da bağırıyordum. Ellerim artık kıpkırmızı kesilmişti, sesimde artık zayıf çıkıyordu. Artık dayanamadım ,yere çöktüm. O sırada evin önünde bir araba durdu. Meltem Teyze, Taner Amca ile birlikte koşarak kapının yanına geldiler. Beni gördüklerinde içlerindeki korku daha da büyümüşe benziyordu. Meltem Teyze’yi hiç böyle telaşlı görmemiştim.
"Duru telefonlarımıza cevap vermiyor. S-senle değil miydi?" dedi Meltem Teyze. "Biz sanmıştık ki…"cümleyi devam ettiremedi. Elini çantasına attı, evin anahtarını çıkardı. Titreyen ellerine rağmen kapıyı açtı.
Salonda televizyon açıktı. Taner Amca büyük adımlarla merdivenleri çıktı. Meltem Teyze ile peşinden üst kata çıktık.
"Mine banyoya bakın siz," dedi Taner Amca. Meltem Teyze önden atıldı, kolidorun sonundaki banyoya ilerledi. Kapıyı açtığımızda karşılaştığımız manzara kan dondurucuydu.
Yerde parçalanan telefon parçaları.
Buz gibi su dolu küvette Duru’nun morarmış yüzü…
Derin sessizlik tiz çığlıklarla evi terk etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavi Rüya
Ficción GeneralYine bilmediğim yerlerden birindeydim. Etraftaki beyazlık huzur vericiydi. Karşımda labirent gibi büyük duvarlar gördüm. Beyazlıkla ahenk içindeydi. İçimdeki bir şeyler ilerlememi istiyordu. Labirent gibi büyük duvarların arasında ilerledikçe korku...
