Gece'den...
kimi zaman dost ,kimi zaman kalbinin sahibi sevdiğin kişi... İkisi de insanın hayatında büyük önemli kişilerdir.Bir insanla yaşadığın dostluk da aşk da;bacaklarında derman bırakmayan engebeli yolları aştıktan sonra dinlenmek için ihtiyacın olan ev misaliydi. Bu ilişkileri kurmak için sarf ettiğin zaman içerisinde haklı da olurdun haksız da.Kimi zaman ufacık bir gülümseme affına sebep olurdun,kimi zaman birkaç gün küs kalır fakat yine de o kişiden ayrı yapamaz,ilk fırsatta bir araya gelirdin;çünkü dostluk da aşk da unutulması zor,bazıları için unutulması imkansız bağlardı.Ben Masal'lı seviyorum .Evet onu seviyorum ama o kimsenin onu sevmiyor olduğunu sanıyor ama ben ona deli gibi aşığım.Onsuz yapamam ama onun bu tavırları beni deli ediyor.Ama asla ondan vazgeçemem diyorum her aynı şeyi dediğin de içime atıyorum ama belkide artık yapmamalıyım bitirmeliyimdir bilmiyorum çok kararsızım.Belki de onu unutmak iyi olur onun hayatına da girip zehir etmem hayatını . Annem ben doğduktan sonra intihar etmiş. Onun hayatına da girip mavetmişim .Annem beni aldırmak istemiş ama babam buna izin vermemiş çünkü o öldükten sonra bütün mal varlıklarını bana bırakaçağı için beni istemiş ... beni bu hayata kimse istemiyor sadece Masal o da arkadaş olarak .... Bugün ,düşünceler,anılar ve tüm yaşadıklarım,adeta bir okyanustu benim için ve ben dakikalar önce balıklama dalmış,boğulmadan yüzmeye çalışıyordum bu okyanusta belkide kim bilir boğulmam en iyisiydi ama karşıdan gelen bir balık bana boğulmama mı söyleyip el uzatıyordu.İşte o balık masaldı. hayata o bağlıyodu beni ama bağladığı ip bazen kopucak gibi oluyor ama her defasında biraz daha güçleniyordu.
