Kitapları dolabın içine attım
"İlk önce Eric söylemeli." dedim sertçe. James dolaplara yaslanmış bana bakıyordu.
"Siz kızlar neden ilk adımı hep erkeklerden beklersiniz? Angelo söylese olmaz mı?"
"Angelo ona onu sevdiğini belli etti zaten daha ne yapmalı!" diye söylenirken annemin yaptığı tosttan koca bir ısırık aldım.
"Ah, evet doğru onu unutmuştum." dedi James mahçup bir şekilde. Bazen sevgilimin balık hafızalı olduğunu düşünüyorum.
"Evet sürekli yaptığın şey." dedim ve ağzımdaki lokmayı yuttum. Gözüm bizim karşımızda duvara yaşlanmış elleri cebinde bize bakan daha doğrusu bana bakan adama kaydı. Eğer gözlerini kırpmasa onun bir heykel olduğunu düşünebilirdim.
"Hey! Sevgili olduğumuz tarihi,doğum gününü,sevgililerin gününü ve ilk karşılaştığımızda ne giydiğini hatırlıyorum." dedi. Sanki bunlar benim için önemliymiş gibi. Sevgilisinin bu tür şeyleri hatırlamasını isteyen kızlardan kesinlikle değildim. Hatırlamıyorsa hatırlamıyordur.
"İlk karşılaştığımızda okul kıyafetiyle olduğumdan olabilir mi?" dedim imayla bakarak.
"Evet ama saçını nasıl yaptığını hatırlıyorum atkuyruğu yapmıştın." dedi göğsünü gererek. Aynı zamanda hem dinliyor hem de tosttan küçük ısırıklar alıyordum.
"Sürekli atkuyruğu yapıyorum. Biz sevgililer gününde sevgili olduk James ve şu kabaran göğsünü indir!" dedim gülerek ve kaslı göğsüne vurdum.
"Koç bile bu kadar ezmiyor." dedi surat asarak.
"Koçun olmadığıma şükret James." dedim gülümseyerek ve elimdeki tost poşetini çöpe attım. James tam birşey diyecekti ki Angelo söylenerek yanımıza geldi.
"Yarım saattir konuşuyoruz ama bana 'Seni Seviyorum'dan başka herşeyi söyledi." Jamese baktı "Dolabın önünden çekil pis hergele!"
"Erice kızıp sinirini benden çıkartma Angelo." James biraz yana kaydı ki Angelo dolabını açabilsin. Sinirle kitaplarını içeri fırlattı ve kapağı çarparak kapattı.
"Siz erkekler hepiniz aynısınız!"
"Bak bu konuda Angeloya katılıyorum." dedim ve bir kolumu Angelonun omzuna atarak onun yanında olduğumu belirttim. James bana şok içinde bakıyordu.
"Siz kızları anlamıyorum." Eğer ortada bir atışma varsa hele bu Angelo ve Jamesin atışmasıysa her zaman 'Bulunduğun Yeri Terk Et' kuralını uygularım ama bugün bunu yapmayacaktım.
"Lanet olasıca çenenizi kapatın ve derslerinize defolun!" dedim sertçe. Angelo Jamese baktı "Bende zaten bu pisliğin yanında daha fazla durmayacağım." dedi ve Jamese çarparak koridorda ilerledi. Jameste onun arkasından bir süre öldürücü bakışlarını attıktan sonra bana döndü.
"Benim önce koçun yanına uğramam lazım tatlım sonra derse giderim." dedi ve yanağımdan öpüp o da gitti. Bir süre arkasından baktım. Cebimden müzik çalarımı çıkarıp yere oturdum ve kulaklığı takıp müziğimi açtım. Fakat dikkatimi müziğe veremiyordum. Dikkatimi karşımdaki adam dağıtıyordu. Kafamı kaldırıp ona baktım. Başını öne eğmişti böylelikle onu inceleyebilme fırsatı bulmuştum. Sarı saçları yataktan kalkmış gibi dağınıktı ve birkaçı alnına düşmüştü. Teni solgundu. Yüzü gergin duruyordu. Tam gözlerimi üzerinden çekecekken sipsiyah dipsiz bir kuyuyu andıran gözlerine yakalandım. Gözlerimi çekmek istiyordum ama yapamıyordum. İşte o an içimdeki birşeylerin koptuğunu ve harekete geçtiğini hissettim. Zorda olsa utançla gözlerinden gözlerimi çekebildim. Sinirle kulaklıkları çıkardım ve müziği kapatıp müzik çaları cebime koydum. Gözlerimi kapattığım gibi o bakışlar geldi aklıma hem sıcak hem soğuktu. Tekrar o anı hatırlayınca ürperdim.
Birini omzuma dokunmasıyla sıçradım yerimden. Gözlerimi açtığımda annem bana bakıyordu.
Biliyorum biraz kısa oldu :))
