#5

85 3 0
                                    

Uzun süredir vakit bulup yazamıyordum. Ya aslında içimden pek vampir kitabı yazasım gelmiyor ama yazmaya çalışıcam. Umarım beğenirsiniz.

Chance Harbor'a geleli yaklaşık 1ay oldu. Ah tek sorun biraz sürtükleşmem ve Jenna'nın benimle uğraşması ve birde neyse boşverin benim bile yeni kabullendiğim bi özellik. Beni düşüncelerimden ayıran baş rahibe Kitty'nin sesiydi

"Julie" Of bide bununla uğraşıcaktım. Yapmacık gülümseme eşliğinde "Kitty"deyip selamladım.

"Biraz konuşalım" Niye benimle uğraşıyor ki benimle gitsin başkala öğrencilere uçmayı ögretsin.

"Ne konuşucaz"

"Senin ve yeteneklerin hakkında. Ah bir de sen Nick hakkında" Bak konu ilgimi çekti.

"Olur tabi ama Nick'le benim hakkımda hiçbirşey sizi ilgilendirmez" Şuna bak ya kendi düşüp kalktığı erkeklerin haddi hesabı yok gelmiş bana nutuk çekiyor.

"Neyse konu şu ki Takipçi olmanı istiyorum"

"Takipçi? Biraz daha açar mısınız" Bu kadın dikkat çekmeyi çok iyi biliyor.

"Dövüş eğitimleri görmeye başlayacaksın. Gece evini koruyucaksın. Ama bu senin içindeki öfke,hırs,intikam gibi hislerini dürtüklicek. Kim bilir belki bir sadiste bile dönüşebilirsin. E ne diyorsun?" Kulağa mantıklı geliyor. Hiçbir şey kaybetmek sonuçta.

"Kabul ama şartlarım var. Herkese benim güçlü olduğumu kimsenin bana bulaşmaması gerektiğini öğ-" Lanet olsun bu kan kokusunun ne işi var.

"Julie sakin ol. Kendini kontrol et. Lanet olsun Julie gözlerindaki damarlar çıkmış ortaya. Kanı düşünme-" Artık dediklerini duymuyordum bütün dikkatim dağıldı. Kitty itip kokuyu takip ettim. Hemen boynuna gömüldüm sadece saniyeler aldı buraya gelmek. Rahibe beni çekmeye çalıştı.

"Bırak!" tıslayıp ittim onu.

Julie sakin ol. Kendini kontrol et. Lanet olsun Julie gözlerindaki damarlar çıkmış ortaya. Kanı düşünme-" Artık dediklerini duymuyordum bütün dikkatim dağıldı. Kitty itip kokuyu takip ettim. Hemen boynuna gömüldüm buraya gelmem saniyelerimi aldı. Rahibe beni uzaklaştırmaya çalışıyordu.

"Bırak!" tıslayıp ittim. Herkesin etrafımıza toplandığını yeni yeni idrak etmeye başlamıştım. Bu daha da çok nasıl desem içimdeki bilmediğim şeyleri dürtüklüyordu.

'Bak ben demiştim deşici o diye'

'Deşici oymuş'

Herkes fısıldıyordu. Deşici kim?

"Ne bakıyorsunuz siktirin gidin!" Korkuyla bana bakıyorlardı.Kimse kıpırdamadı.

'Ucube' diyen kişiye baktığımda Jenna olduğunu gördüm. Cık cık yanlış günü seçtin bebeğim. Bi hışımla onu tuttuğum gibi duvara yapıştırdım. Gözlerinde korku vardı ve bu çok hoşuma gitmişti.

"Ne dedin sen?" diye alayla sordum.

"Ucube dedim. Ucube"  demesiyle yumruğu gözüne geçirdim. Bunlar yetmemiş gibi daha hızlı vurdum. Ama yetmiyordu. Bayıltana kadar dövdüm.

"Bi daha söyle" Hadi vurmam için sebep ver.

"Uc-ucube"  Rahibe koluna dokundu. Bir ona baktım bir Jenna'ya nede olsa ölmeyecekti. Rahibe itip Jenna'nın kulağına eğilip teşekkür ederim tatlım umarım ölürsün" diye fısıldayıp boynunu kırdım. Herkes şaşkınlıkla bana bakıyordu.

"Amma şaşırdınız zaten ölmedi"

"Sen kendini ne zannediyorsun" Ah bu Jenna'nın arkadaşı Kim'di.

"Deşici. Bir derdin mi var?" Tam bişey diyecekken Mick buraya doğru geliyordu.

"Siktir. Julie naptın sen" Hiç seninle uğraşamam playboy çocuk. Cevap vermeden çekip gittim. Kafa dağıtmak için bara gittim. İyiki dövmelerimi kapatmıştım.

"Oturabilir miyim?" Kafamı çevirdim sarışın yeşil gözlü çocuk bana bakıyordu. Aslında gideri vardı.

"Başka yere git" Tabiki dinlemedi ve oturdu. Elini uzattı.

"Ben Dean" Ona bakmadan "İyi" dedim.

"Sen?"  Ni konuşuyor ki.

"Defolup gitsem"  Gülümsemesi daha da yayıldı.

"Sevdim bunu Sert Kız"  Nedense bu beni gülümsetti. Görmemesi için kafamı çevirdim. Sinirle oflayıp kalktım. Herşey böyle boktan olmak zorundaydı zaten.

"Julie!"  Arkamı döndüğümde kimse yoktu. Adım atıpb yürüyeceğim sırada birine çarptım.

"Önüne baksana be!" diye çemkirdim.

"Bana sen çarptın sert kız"  Bu bardaki çocuk adı neydi ya.

"Pardon canım adın neydi?"  Alay ederek sormuştum.

"Dean sert kız"

"Bak Dean acelem var. Şimdi çekilde gidebiliyim" Baktım çekilmiyor itip geçtim. Tam adım atmıştım ki kolumdan çekip vücutlarımızı birleştirdi.

"Sırrın benimle güvende Julie" Hey adımı nerden biliyodu.

"Adımı ner- Bir dakika sende vampirsin. Siktir. Nasıl anlamadım" gitmeye çalıştım ama izin vermedi.

"Hiç küfür yakışıyor mu sana? Neyse dikkatin o kadar dağınıktı ki işaretimi görmedim"

"Hangi gece evindensin?"

"Seattle"

"İyi görüşürüz" deyip kolundan kurtuldum yeterince uzaklaştığımda derin nefesler aldım. Ama sözlerini buradan bile duydum. Lanet olsun hassas kulaklar.

"Deşici olduğunu biliyorum" Hemen yanına gidip onu duvarla arama aldım ve boğazından tuttum. Korkmuşa benziyordu.

"Sen nerden biliyosun?!" yine tıslamıştım. Bende bu ararlar çok alıştım tıslamaya.

"Ben takipçiyim. 2haftadır seni izliyorum ve koruyorum" koruyomuydu neyden?

"Bu arada düşüncelerini okuyabiliyorum ve rahibeniz Kitty'den koruyorum"

"Neden?"

"Seni kullanmak istiyor" aklım feci karıştı.

"Daha açık konuş"

"Diğer vampirlere savaş açıcak ve seni kullanıcak"  saçma.

"Bunu engelleyebilirim"

"Hayır. Hislerin seni kana yönlendirecek" Kan..

"Jul-julie gözlerin"  onu bırakıp kana doğru giderken bana engel oldu ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

Baya kısa oldu kusura bakmayın

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 01, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gece EviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin