The Hunger Games: The Story Of Annie Cresta

4. 1e Trainingsdag

De Parade was raar. Ik realiseerde me pas op dat moment, hoe vreselijk iedereen eigenlijk voor schud stond. Het hele capitool was aan het lachen en waarom? om hun zometeen te laten zien hoe 23 van de 24 tributen vermorzeld worden tot er een overblijft. Grappig toch? Nou nee totaal niet. Ik dacht eerst "Leuk! lachende mensen" maar nu zie ik de waarheid. En stieken droom ik nu van de een tijd waarin mensen uit het capitiool worden getrokken. "Happy HungerGames and may the odds be ever in your favour!" gebeurtenissen komen uit... Dromen vaak niet...

We stapte van de kar af en bleven even staan. We keken om ons heen. Voor de parade hadden we nog geen tribuut gezien. We hadden zelfs de herhalingen van de trekking in andere districten niet gezien.

Ik zag een meisje met lang blond haar uit district 1. Ze deed me denken aan mijn moeder. Zij was ook blond. Naast haar stond een jongere jongen. Hij zag er vrij jong uit, dus dat zal niet zo moeilijk worden.

Ik had amper tijd om de rest goed te bekijken, want Pennethy nam ons mee naar ons appartement waar de komende tijd zouden slapen.

We gingen met een enorme lift omhoog en kwamen vrij snel bij de 8e verdieping. District 4. Daar Onder district 1 zitten de andere belangrijke verdiepingen zoals trainingszalen, extra eetzalen, begane grond en de zaal waar we aan de spelmakers mogen laten zien wat we kunnen.

We liepen over onze verdieping heen en luisterde naar Pennethy die maar door reatelde. Hier zouden we de komende 1.5 weken doorbrengen. 'Annie jou kamer is hier rechtdoor en dan links en River hetzelfde maar dan rechts, over 2 uur gaan we eten en morgen word een grote dag, jullie ga...' Finnick onderbrak Pennethy. Hij kwam net binnenlopen en kon het ook niet laten om even om zich heen te kijken terwijl hij zei 'Jullie waren fantastisch! Een geweldige show!'

Ik liep mijn kamer in en plofte neer op het bed alsof ik hier al jaren leefde. Het dekbed was zacht en warm. Ik liet mijn hand hand over het rode zijde dekbed glijden. Ik zou in ieder geval niet doodvriezen. De kamer was voor het capitool's doen saai. rustig mooi behang, een aardig grote kleerkast met spiegels, een bed en een luxe badkamer, en een heel apart raam. Voor ons in district 4 is dit heel bijzonder als je dit in je huis hebt. Op mijn nachtkast lag een soort afstandsbediening en ik kon mijn uitzicht in het raam veranderen. Het duurde een half uur voor ik doorhad hoe dat ding werkte en kwam uiteindelijk een watervalletje met een rivier tegen. Heel zachtjes hoorde je de waterval stromen. Het klonk rustgevend.

'Jullie moeten goed eten!' zei Pennethy 'Morge is een belangrijke dag' en hij pakte de schaal met sla. Pennethy at s'avonds niks anders dan allerlei soorten sla. De sla verschilde in dressing, bladeren, ingredienten en zelfs houdbaarheid speelde een kleine rol.

Finnick at wat van zijn visschotel en was van plan om ons vanavond wat bij te brengen over verschillende tactieken. 'Jullie moeten vrienden maken' Zegt Finnick terwijl hij weer een hap neemt.

Zijn ogen staan klaar om een preek te houden. Ze zijn op mij en River gericht. Ze zijn blauw, nogsteeds zeeblauw. Zo mooi dat ik er bijna in kan verdrinken. Sinds de dag dat ik heb zag had hij iets speciaals wat mij aantrok. Zijn aantrekkingskracht was zo sterk dat ik het altijd heerlijk vond om naar hem te staren/luisteren.

'Bedoel je dat we vrienden moeten worden met de vijand?' vroeg River. Finnick twijfelde, maar knikte daarna 'Ja zo zou je het kunnen zien, maar zie het meer als een tijdelijke vriendschap... een bondgenootschap. Zodra je dat hebt, kun je met die groep alleenstaanders uitroeien, dat helpt en later roei je hun ook uit'

Ik en River knikken. Mensen vermoorden... iets wat ik niet graag doe.

'Weet jij hoe de arena eruit ziet?' vroeg ik aan Finnick. Hij schudde zijn hoofd, maar lachte wel 'Wist ik het maar'.

Ik had best goed geslapen op deze nieuwe plek. De trainingen zouden beginnen en ik was best zenuwachtig. Ik kon alleen gooien met een speer en zo geweldig was ik nu ook weer niet.

'Over twee weken zullen jullie in de arena staan en zullen jullie vechten op leven en dood. Minder dan de helft van jullie sterft door moord en meer dan de helft van jullie sterft aan uitdroging of iets giftigs. Zelfs het kleinste besje kan een pijnlijke dood veroorzaken. In de trainingen gaan jullie werken met verschillende technieken. Op de laatste dag zullen jullie de spelmakers laten zien wat jullie kunnen. Ik ben er om jullie te helpen Succes!' De vrouw die dat verhaaltje vertelde is onze trainer. Ik weet haar naam niet. Ik spreek haar aan met mevrouw.

Ik begon met wat knopen te leggen. Ik zag het meisje uit district 1 daar ook staan. 'Hoi' zei ik onzeker. Ze keek op 'Hoi' zei ze iets killer. Ik keek hoe zij een knoop legde in het touw en deed haar met een beetje moeite na. 'Ik ben Annie' zei ik terwijl ik haar de knoop liet zien. Ze keek me aan 'Luna' zei ze. Aan haar reactie te horen was ze niet helemaal blij mij te zien. 'Ik zit in district 4'. Ze keek me aan en stopte waar ze mee bezig was. 'Oh dus jij bent zo'n vismeisje, die roeien we vaak het eerst uit!'. Ik liep weg. Dit soort aandacht hoefde ik niet.

Ik ging naar speerwerpen. Ik zag mijn broer flirten met het meisje uit 3. Ik schudde mijn hoofd en keek vooruit. 'Oh sorry!' zei een meisje die per ongeluk tegen me aanstoot. Ik keek haar lachend aan 'Maakt niet uit'. Ze stak haar hand uit 'Trish' zei ze. Ik knikte en schudde haar hand 'Annie'. Ze lachte. 'Uit welk district kom je?' vroeg ze. Ik keek haar aan '4 jij?'. '10' antwoorde ze. Ik knikte weer een beetje twijfelend. Niet echt het ideale district om bondgenoten mee te worden. Ze vast heel aardig, maar ik denk dat ze het in de arena niet lang volhoud.

'Laat maar' denk ik bij mezelf. ik zie haar de speer dwars door de roos heen gooien. Dan ben ik aan de beurt. Ik ben zo nerveus dat ik mijn hartslag voel stijgen. Ik haar diep adem neem een kleine aanloop, richt op de roos en duw mijn arm van achter naar voor. Ik laat de speer los en volg hem met mijn ogen. Bam! ook in de roos. Trish lacht naar me 'Lekker bezig  Annie!'. Ik lach terug naar haar.

Ik kon met haar wel een bondgenootschap sluiten, maar dat wilde ik niet. Niet dat ik haar niet mocht, maar het was gewoon niet slim geweest. Als wij overbleven zou een van ons iemand uiteindelijk moeten vermoorden en dat zou ik nooit kunnen. Hetzelfde geld voor River.

__________________________________________

Zo weer een hoofdstukje. Ik hoop dat jullie het nog steeds leuk vinden. Er gaat nog heel veel gebeuren de komende hoofdstukken. Is er iets dat jullie graag zouden zien gebeuren?? let me know:)

xxxJill