Küçük yaşlarda hayatın en acımasız yönüyle karşı karşıyaydı.
Hayatın ne kadar zor olduğunu daha 5 yaşındayken öğrenmişti Umut. UMUT dolu olsun diye dedesi ölmeden önce "Umut" koydurmuştu adını. Ama hiçte öyle olmamıştı aksine umudu kırıktı...
Umudunu yıkmışlardı,paramparça etmişlerdi.
O kadar kırılmıştı ki hiçkimseye güveni kalmamıştı. Belkide ömrü boyunca unutamayacaktı bu yaşadıklarını. Unutmak istese bile her şey onu hatırlatacaktı, aldığı nefes,geçtiği yol, başını koyduğu yastığı bile. Sanki her şey ona inat yaşadıklarını bir film şeridi gibi gözünün önünden geçiriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN ESARETİ
Short StoryKaranlıkta kalmak nedir bilmezsin eğer geceler boyu sönmüş bir sokak lambası altında ağlamadıysan...
