Freddie's nanny

Hoofdstuk 8

Gisteravond zat ik met Louis op de bank, allebei een biertje, ieder op een ander gedeelte van de bank. Echt zo'n friendzone situatie. We keken er een beetje tv bij totdat Louis eindelijk die ongemakkelijke situatie verbrak door een gesprek aan te knopen. Hij vroeg of ik nog iemand had ontmoed 'of zo'.

Een weet je wat ik antwoorde?

''Nee, niet echt''.

Ik kan mezelf wel een handpalm geven. Ik had het verhaal een beetje kunnen aan dikken met:

'Ja ik heb een best wel knappe jongen ontmoed in de starbucks. We hebben morgen weer afgesproken'.

Gewoon om Louis jaloers te maken of het gesprek voort te kunnen zetten, want na mijn korte antwoord was de conversatie alweer ten einde.

Ook heb ik gister toen ik in bed lag gedroomd. Ik ben er nog niet helemaal overuit of het een leuke, of een angstaanjagende droom was. Ik droomde over koffieboy en de soort van date die we vandaag hebben.

Ik ben ligt gespannen over die jongen, wiens naam ik nog niet weet en zometeen weer ga zien. Ik sta voor de siegel om mijn haar te stijlen, daarna meerdere outfits te proberen en als laatst mijzelf te vergassen met mijn lievelings parfum.

Voor ik weg ga meld ik Louis even, dat ik daadwerkelijk het huis ga verlaten. Louis kijkt tv, met Danillie in zijn armen.

''Waarom zie jij er zo mooi uit?'' Vraagt hij opgewekt.

''Ik heb een date. Ik kwam even zeggen dat ik weg ga, dat is toch niet erg?'' Ik weet niet eens zeker of ik het wel een date kan noemen.......

Een simpele ''ohh'' komt uit Louis zijn mond en hij klinkt stuk minder vrolijk, of beeld ik me dat alleen maar in?

''Tuurlijk is dat geen probleem. Have fun!'' Antwoord Danielle die nog steeds bij Louis op schoot ligt, aangezien er uit Louis' mond verder niks meer kwam.

Ik had nu zoveel liever net als Danielle, tegen Louis aangelegen op de bank dan de date met koffieboy. Na een keer diep in- en uitademen vervolg ik mijn weg, opweg naar de starbucks.

Met een nog steeds iets wat somber hoofd loop ik naar binnen. Nog geen koffieboy te bekennen. Ik ga aan de zelfde tafel als gister zitten. Ik kijk op mijn telefoon voor de tijd en zie dat ik precies op tijd ben. Dus koffieboy houdt waarschijnlijk van een big entree.

''Heey, wat mag het zijn?''

Ik kijk verbaasd op en zie dat Niall voor me staat.

''Oh heey Niall, doe maar het zelfde als gister alsjeblieft.'' Niall krikt mijn humeur al een stuk op.

Even later komt hij aan lopen met mijn koffie en verteld dat hij het al op Harry zijn rekening heeft gezet.

''Oh, dus mijn 'date' heet Harry.''

''Haha, even vergeten dat jullie elkaar nog niet bij naam kenden. Wat is jouw naam als ik vragen mag.''

''Ik ben Demi.'' Ik geef hem een hand om onze soort van ontmoeting officeel te maken.

''Als je het niet erg vind, moet ik weer verder aan het werk.''

Ik knik en wens hem succes. Ondertussen zit bij mij nog geen Harry aan tafel. Ik speel met een rietje tussen mijn vingers om de tijd te doden. Ook al weet ik van mezelf dat dit geen manieren zijn, ik begin toch alvast aan mijn koffie. Om de 5 minuten kijk ik op mijn telefoon voor de tijd. Als er een uur is verstreken en er nog geen Harry is te zien, zakt de moed langzamer hand in mijn schoenen.

Als ik net wil opstaan om weg te gaan, merk ik dat er iemand aanschuift bij mij aan tafel. Ik bereid me voor om boos te worden op Harry maar als ik opkijk zie ik Niall.

''Het spijt me dat hij je zolang heeft laten wachten. Zou ik je misschien gezelschap mogen houden?''

''Graag zelfs!''

Niall en ik praten over van alles en nog wat en het is heel gezellig. Uiteindelijk wisselen we ook nummers uit en hebben we afgesproken voor een volgende keer. We zaten hier net zolang totdat iemand zei, dat ze gingen sluiten. Niall heeft aangeboden om mee naar huis te brengen maar dat aanbod heb ik vriendelijk afgewezen.

''Ik red me wel. Ik zie je snel!''

En met een lach op mijn gezicht loop ik terug naar 'huis'. De donkere, onbekende straten maken mij best wel een beetje bang. Het liefst wil ik nu dat Niall toch met me was mee gelopen. Ik maak voort in mijn passen en loop zo snel mogelijk door.

Wanneer ik de voordeur heb bereikt, doe ik zo zachtjes mogelijk omdat ik er van uit ga dat iedereen al op bed ligt. Vanuit de woonkamer zie ik flikkerend licht, dus ga ik even kijken. Ik tref een slapende Louis, of altans daar ging ik vanuit. Als ik de tv uitzet krijg ik meteen commentaar.

''Heey! dat was ik aan het kijken.'' Lacht hij.

''Sorry, ik dacht dat je sliep.''

''Geeft niet. Kijk je met me mee?''

Ik ga naast hem op de bank zitten. Misschien zelf iets te dichtbij maar Louis zegt er niks van. Ik weet niet eens wat we kijken want ik heb alleen aandacht voor het feit dat ik zo dicht naast hem zit.

''Hoe was je date?'' Vraagt hij voorzichtig.

Ga ik Louis nu de waarheid vertellen en zeggen dat Harry mij heeft laten zitten? Of verzin ik een verhaal en doe ik alsof ik de beste avond van mijn leven heb gehad.

''Mijn date is niet komen opdagen...''

Meteen schiet hij overeind en de ongeloof is in zijn stem te horen. ''Wie is er nou niet geïntereseerd in zo'n mooi meisje?''

''Blijkbaar ben ik niet mooi genoeg.'' En ik lach de schaamte en ongemak weg.

''Jij bent het mooiste meisje die ik ooit heb gezien.''

Nu moet ik lachen om zijn slechte verzier pogingen.

Maar Louis neemt er geen genoegen mee. Hij draait mijn hoofd zijn kant op en zijn blik vangt de mijne. Ik blijf stil en bijna betoverd in zijn blauwe ogen staren. Hij drukt hevig zijn lippen op de mijne en mijn gezicht verkrampt. Maar als hij mij begint te zoenen, sluit ik vredig mijn ogen en zoen hem terug. Het idee van die perfecte lippen die tegen de mijne aan bewegen zorgt ervoor dat ik ligt wordt in mijn hoofd.

Ja, aan deze versier poging kan ik wel wennen Louis William Tomlinson.

--------

words: 1069

Sorry dat het al weer 2 maanden verder is dan het vorige hoofdstuk maar ik merk dat ik het niet meer zo leuk vind om te schrijven. Ook bevatten mijn verhalen echt logica want Louis zit in One direction maar Niall werkt in de starbucks..... Ja dat klopt dus niet, maar we gewoon even net alsof. Ik hoop wel dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden :D Xx.