Pangarap lang Kita

Chapter 4

Nagising ako ng bandang alas 4 ng umaga at hindi na ako makatulog kaya naligo ako para marelax. Pagkatapos kong maligo ay nagbihis ako ng damit na dinala ni mama kagabi at dahil si mama ang nagdala dress na naman yung dinala niya. Gustong-gusto talaga ni mama kapag nakadress ako. This was a floral dress na above the knee. Pagkatapos kong magbihis bumaba ako sa lobby. Pagbaba ko may nakita akong lalaki nakaupo sa lobby. "OMG! Si Carlo" bulong ko sa sarili ko nang nakita kong hindi niya ako nakita tumalikod na ako para hindi na niya ako makita. I don't know why I don't want him to see me kase yung puso ko abnormal na naman ang tibok ayoko nito.

"Julie!" Sigaw ni Carlo. Shit! Yung puso ko parang gustong lumabas sa katawan ko.

Humarap ako sa kanya. Bakit ang aga-aga ang gwapo niya. "Yeeeesss" sagot ko habang tinititigan ko siya mula ulo hanggang paa pabalik sa ulo.

"Are you done?" He asked me with a grin. Nakakaloko tong lalaking to!

"Ahahahah!" Tumawa nalang ako pero naramdaman kong uminit muhka ko.

"You're so beautiful when you're blushing" napanganga ako sa sinabi niya.

"Let's go have a coffee... My treat?" Tanong niya. Tumango nalang ako. Hindi na kase ako makabuo ng sasabihin sa kanya. Naglakad kami papunta sa Starbucks nasa harap lang kase ng hotel. Pagpasok namin...

"What do you want?" Tanong niya habang nakatingin sakin.

"Café latte" I just smiled and find a seat for us.

Siya na ang nagorder. Pagkatapos niyang magorder ay umupo siya sa harapan ko.

"Alam mo... You're different from other girls I met" sabi niya

Binigyan ko nalang siya nang smile ko.

"You know what you're so beautiful wearing that smile" sabi niya

"Stop complementing me... Alam ko naman na maganda ako" sagot ko. Tumawa siya ng malakas kaya nakitawa narin ako. Tumigil lang kami nang nakita naming nakatingin yung ibang tao. 5 lang ang customer dito kase nga 4:30 am palang. Binigay nang waiter ang coffee namin at nag simula ba kaming mag-usap. Comportable na ako sa kanya.

"Bakit ang aga mo nagising?" Tanong ko sa kanya.

"Actually, Wala pa akong tulog"

"Bakit wala?"

"I can't sleep"

"Bakit nga?"

"I'm thinking of this girl" tumigil siya. Muhkang ang laki ng problema niya.

"Your girlfriend?" I just looked at him pero nung naramdaman kong hindi niya sasagotin "it's okey if you don't want to talk about it"

Moment of silence kami for about 5 minutes nang nagsimula Na naman akong magtanong...

"Kelan pala balik mo sa Manila?"

"Mamayang hapon" sagot niya

"Uhh ganun ba..." Gusto ko siyang yayaing mamasyal kaso hindi ko alam sasabihin ko nang...

"Ikot mo naman ako dito sa lugar niyo" sabi niya. Napangiti naman ako.

"Sure... How about having lunch in Sea Side Resto? Maganda dun promise" excited kong sagot. WOW! Hindi ko talaga naitago ang excitement ko.

"Okey" he just smiled ang drink his coffee. Ganun din ako. Then we talk about his work, his life and mine too.

"Do you have a boyfriend?" Seryosong tanong niya sa akin.

"No" napayuko ako, naalala ko kase si Paul.

"Why?" Narinig kong tanong niya.

"Do I need a reason to be single?"

"No... That's not what I mean... Bakit ka malungkot?"

"Ohh... Actually I just remembered my ex boyfriend... But I'm okey" depensa ko at pinilit kong magsmile. Naka move on na ako pero may panahon na parang bumabalik ang lungkot.

"Are you sure?" Tanong niya

"Yeah... BTW let's go?" Sagot ko para makaiwas sa mga tanong na alam kong itatanong niya.

"Saan?" Tanong niya...

"Ako ang bahala" I just smiled and drag him into my car and I start driving. Pagdating namin pinakita ko sa kanya ang tree house ko na nasa likod ng bahay namin. This is my first time to go up there after me and Paul broke up.

"Where are we? This is a nice place" nakikita ang pagkamangha sa muhka niya.

"This is where all of the happy memories I have was locked" I smiled at him and let him go up to my tree house actually it is a modern tree house it has a elevator kase ang taas ng tree house ko parang nasa tuktok ng 3 floor na bahay pero puno parin siya this is a Big tree. Pagkarating namin sa taas tiningnan ko ang clock and it's 5:10 at ang araw paakyat palang kaya pinakita ko sa kanya ang view ng sunrise sa tree house ko.

"It's so amazing here" tinitignan niya parin ang sunrise.

"I know" I said smiling "gusto mong magpahinga muna bago tayo pumunta sa Sea Side? Diba wala ka pang tulog? That door is the room door" sabi ko sabay turo sa pintuan. He opened it then he said

"Is it okey?"

"It's fine... Gigisingin nalang kita kapag aalis na tayo" sagot ko. He then lay down and easily fall asleep. Kitang kita sa muhka niya ang pagod so I let him use that room. I watched TV in my mini living room and wait until 9AM.

________A/n______

I really love imagining things ... Gusto Ko talaga ng high tech Na tree house! Ahahahaha

Please Comment & Vote