Rulers of the Night

Dressed like a Doll -H4

De bewaker neemt eindelijk wat afstand. Dat werd tijd. Volgens mij heeft hij nog niet eerder van persoonlijke ruimte gehoord.

"Zo, meid. Wat hebben ze in vredes naam met jou gedaan? Je zit onder een gigantische laag vuil. Ga je maar eerst even douchen. Hier heb je een handdoek en ik hang straks wel een badjas aan de deur."

Verwildert kijk ik haar aan. Verwacht ze nou echt dat ik me hier in mijn meest kwetsbare vorm ga begeven? Eerst wil ik in staking gaan maar als ze me een keer streng aan kijkt laat ik dat toch maar achterwege. Zenuwachtig als een hertje in de spotlights loop ik naar de badkamer. Eenmaal binnen zie ik tot mijn grote opluchting dat de ruimte leeg is. Ik loop naar een douchehokje en doe in een keer alles uit, dan ben ik er gelijk klaar mee. In het hokje zie ik dat alles al aanwezig is. Van drie verschillende shampoos tot wegwerpscheermesjes. Benen scheren heb ik altijd zo'n overbodig werk gevonden en nu ga ik het al helemaal niet doen, uit protest. Onder de douch merk ik inderdaad pas hoe vies ik ben. Snel schrob ik alles er hardhandig af. Dan was ik mijn haar met alle shampoos en spulletjes die er zijn. Gewoon om er in deze situatie waar ik verder niks aan kan doen toch nog vervelend te zijn. Nadat de hele wasbeurt klaar is draai ik de douch uit en stap uit het hokje met een handdoek om mijn lichaam en de andere om mijn haar. Ik speur de ruimte af naar de badjas die ik aan het haakje van de deur spot. Deze schiet ik aan en pas als de badjas goed dicht zit laat ik de handdoek eronder los. Een keer diep inademen en dan gooi ik de deur los.

"Nou nou, jij neemt je tijd ook wel. Chop chop, naar de kleding. In de tijd dat jij onder de douche stond heb ik snel wat uitgezocht. Het hangt daar."

Ik volg haar vinger en loop richting het rek waar ze naar wijst. Eenmaal daar schieten mijn ogen bijna uit mijn kassen. Kleding? KLEDING? Dit is lingerie! Het is een soort bodysuit met een diepe hals. Alles is gemaakt van een doorzichtige zwarte stof met kant erop om mijn vrouwelijke plekken te bedekken. Op de hanger ernaast hang een kimono van dezelfde doorzichtige stof alleen zonder kant. Met grote ogen kijk ik naar uhm, ik weet haar naam eigenlijk niet eens! Als een vis op een droge zit ik met mijn mond te happen omdat ik gewoon geen woorden kan vormen. Dit ga ik niet aan doen!

"Dat is wat jij gaat aan doen. En niet zeuren! Je mag van geluk spreken, jij draagt waarschijnlijk de meest bedekkende outfit."

Mijn ogen gaan heen en weer tussen de outfit aan het rek en de deur maar de bewaker heeft het door want hij begint mij intimiderend aan de kijken en zit mijn zijn stok dreigend op zijn hand te tikken. Alsof hij probeert te zeggen 'ga je gang, het gaat je toch niet lukken', wat me alleen maar bozer maakt. Met een gezicht dat op onweer staat trek ik de bodysuit en de kimono van de hangers af en stomp naar de schermwand om me om te kleden. Mijn beste kans om hier weg te komen is nu mee te werken en te doen alsof ik verslagen ben. Dan vertrouwen ze me meer en zodra ik verkocht ben ga ik er van door. Zelfs als ik hier uit deze ruimte slaag te komen, wemelt het gebouw nog steeds van bewakers en hongerige vampiers.

Eenmaal achter het scherm doe ik de badjas uit en laat mijn haar los uit de handdoek. Beide gooi ik op de grond, gewoon om irritant te zijn. De bobbel in mijn keel slik ik door en trek met grote tegenzin de bodysuit aan. Zonder in de spiegel te kijken schiet ik de kimono er over, niet dat het erg helpt, en dan loop terug naar de make-up muur waar die uhm, mevrouw (laten we haar zo even noemen) op me staat te wachten.

Ongemakkelijk ga ik in de stoel zitten terwijl de bewaker mij nog steeds aan zit te staren. De hele weg van het scherm naar de stoel zat hij mij uit te kleden met zijn ogen. Ik krijg echt de rillingen van die gast. Naast mij hoor ik een verslagen zucht en ik kijk omhoog in het hopeloze gezicht van de mevrouw.

"Was het scheren van je benen te veel werk?" Ik wil haar een sarcastische opmerking geven maar ze praat snel verder. "Zo veel werk heb ik er nog nooit aan een gehad. Mark wil jij ever vragen of Stacey mij wil komen helpen? En laat haar gelijk de harsspullen meenemen!"

Tot mijn grote teleurstelling gaat de bewaker niet weg maar praat hij gedempt in zijn walkietalkie. Nog geen vijf minuten later komt een andere vrouw met een karretje binnen, Stacey neem ik aan. Mevrouw geeft haar de instructies om mijn benen te harsen (help!) terwijl zij mijn haar in model gaat brengen. De komende drie kwartier wordt er aan alle kanten aan mij getrokken en gedaan. Stacey harst eerst alles voordat ze iets verkoelends op mijn benen smeert op het rood worden tegen te gaan en daarna smeert ze olie over mijn armen en benen zodat ze natuurlijk glimmen onder het licht, wat mij nog al overbodig lijkt. Ik bedoel, ze willen alleen mijn bloed. Toch?

Als mijn haar eindelijk klaar is haalt ze het gezichtsmasker wat ik op had af en begint ze mijn gezicht onder allerlei crèmepjes te smeren terwijl Stacey mij drinken voert met een rietje zonder Josephine in de weg te zitten. Ik weet eindelijk haar naam, ze had blijkbaar de hele tijd gewoon een naamplaatje op, woops. Het cake-en van mijn gezicht duurt minstens een half uur en het voelt alsof er een hele plamuur laag op zit want mijn huid kan gewoon niet meer ademen.

Josephine slaakt een gelukzalige zucht en heeft een tevreden glimlach. "Weer een meesterwerk compleet. Klaar voor de grote onthulling?" in alle enthousiaste vergeet ze op mijn antwoord te wachten (niet dat het waarschijnlijk iets had uitgemaakt) en draait ze de stoel om naar de spiegel. Jeetje, ik moet toegeven dat ik er nog nooit zo goed heb uitgezien. Mijn smaragd groene ogen zijn omgeven door een bruin-gouden smokey eye met een winged eyeliner en mijn wimpers lijken wel een keer zo lang. Op mijn lippen heeft Josephine donkere lippenstift gedaan en mijn zwarte haren zitten in grote zachte krullen met een natuurlijke glans. Alleen de achterliggende gedachte brengt me snel terug naar de waarheid. De enige reden waarom ik er zo uit zie is dat ik straks verkocht kan worden als een stuk vlees voor de monsters.