Eve giderken vampir ozelligimi kullanip uctum. Jess beni aradi ve
"Kendini görünmez yapmak için zerukakala demen lazim. Bu özellik sana uçarken çok isine yarayacak " dedi ve kapatti.
Uctugumu buyu gücü ile anlamis olmaliydi. Ya da beni uçarken falan gördü.
Zerukakala dedikten sonra evimin balkonuna indim. Ben bir üniversite ogrencisiydim.
Hemen kendimi insana dönüştürdüm ve uyudum.
Ertesi sabah bütün dikkatimi Peter i sevmedigimi söyleyecektim.
Ders zili çaldı ve derse girdim. Öğretmenin anlattigi ders ninni gibi geliyordu. En sonunda ders zili çaldı ve "Peter seninle bir şey konuşmam gerek " dedim. Peter de olur anlamında kafasini salladi. Görünüşe göre bana hiç kirgin değildi.
"Peter bak benim seninle bir işim yok. Olamaz da zaten. Onun için artik seni görmek istemiyorum."
"Ama ben sana asiktim. Olmaz ben seni yine her turlu görürüm."
"Bana asik olduğunu en bastan beri biliyorum. Ama ben seni sevmiyorum."
"Tüm sinifin kizlari etrafimda pervane gibi dolaniyorlar ama sen bir türlü beni sevemedin!"
"Tüm kizlar senin etrafında dolasirsa benim de dolasmam gerekmez!"
Dedim ve arkami donup gitmeye basladim. Peter arkamdan bana sesleniyordu. Ama ben ona dönüp bakmiyordum bile. Sonra bana " sen bilirsin" diyerek kosmaya basladigini duydum. En sonunda elindeki tehlikeli şişi benim karnima sapladi. Eger o anda kurt ve ya vampir o da olmadi büyücü olsaydim kesinlikle özel guclerimi kullanip onu iskalayabilirdim. Ama artık çok geçti. Bir anligina bayilmisim.
