7 Reasons Why :: Vhope ✔

1

Hoseok nedeni bilinmeyen bir şekilde intihar etmişti. Üzerinden bir hafta geçmesine rağmen toparlanamayan kişilerden biri de Taehyung'tu galiba.

Her gün kalabalığın arasında ilerlerken yanından geçtiği dolaplarda Hoseok'un dolabının önünde dakikalarca durur ve insanların dolabına yapıştırdığı notlara,çiçeklere bakardı.

Birinin ölümü pekala bir süre sonra kabullenebilirdi ama Taehyung onun ölümünü hiç kabullenemeyecek gibi hissediyordu. Ona alışmıştı. Beslediği o yoğun duygular haricinde ona çok fazla alışmıştı evet. Öyle yıllarla nitelendirilecek kadar uzun değildi arkadaşlıkları. Yine de gerçekten çok yakınlardı.

Hoseok'un her yakın arkadaşı gibi o da yıkılmıştı. Gülerek okula geldiği bir sabah yüzüne tokat gibi inmişti öğrendikleri.

Bir sebebe bağlayamıyordu açıkçası. Onu bu yola iten şeyin ne olduğunu bilmiyordu. Artık bilemeyecekti de. Gözlerini her kapatışında beyazlar içinde çiçekler arasında uzanan solgun bedeni hayal ediyor ve burukça gülümsüyordu.

Kim ne yapmıştı? Hala anlayamıyordu. Anlayamamak bir yana yokluğuna da alışamıyordu.

Her ders yan sırada oturan bedenin varlığına o kadar çok alışmıştı ki. Bu koca bir haftadır gözleri yokluğunun yarattığı boşlukta takılı kalıyor ve bazen hocanın ikazları ile kendine geliyordu.

İnsan ölümü en iyi, yakını ölünce anlıyordu. Taehyung,aşık olduğu kişinin ölümünü kabullenmek dahi istemiyordu.

Her lanet okul günü acısını daha da arttırıyordu. İçine atmak ve susmak zordu. Ve biten her okul saatinde derin bir nefes alıp koşar adımlarla okuldan çıkıyordu. Bu ortamda boğuluyordu,inkar edemezdi.

Bisiklete binip rüzgara kavuştuğunda düşünüyordu. Hoseok'ta böyle özgür hissediyor muydu? Belki de artık daha çok özgürdü. Her saniye kavramakta zorlaşıyordu.

Yine bir okul çıkışı bisikletine binmiş ve rüzgarı hissederken yüzüne buruk bir tebessüm kondurmuştu. Arkasında ona sarılarak kahkaha atan bedenin yokluğu her yerini sızlatıyordu. Ama annesinin de dediği gibi.

"Unutamayabilirsin tatlım ama alışacaksın. O acı hep kalacak ama azalacak. Bu yüzden dayan."

Dayanmak zordu açıkçası. Yokluğuna alışamayacaktı ama yaşadığı acıya alışacaktı değil mi? Bu yüzden direnmeliydi.

Bisikletini evin bahçesine sokup tahta çite bağladı ve eve ilerledi. Cebindeki anahtarları çıkartmaya çalışırken ayağına çarpan şeyle bakışlarını kapının önündeki kutuya indirdi. Eğilip kutuyu yavaşça aldı. Üzerinde isminin yazdığı çokta ağır olmayan bir kutuydu. Kapıyı açıp içeriye girdi.

"Selam tatlım!"

"Selam"

Elindeki kutunun yarattığı merak ile yukarıya koşarak çıktı. Odasına girince kutuyu masasına koydu ve çantasını ve ceketini yatağa fırlatıp sandalyeye oturdu.

Kutuyu açtığında içinden çıkan yedi kasete ve bulundukları kasabanın haritasına baktı. Kaset... Bu devirde bunlar ne kasediydi şimdi?

Yinede fazlasıyla merak ediyordu. Odadan çıkıp annesinin yanına gitti.

"Babamın şu kaset çaları nerede?"

Annesi yemeği karıştırırken Taehyung'un yüzüne baktı ve kocaman gülümsedi.

"Garajın arka kısmındaki odada olmalı. Ne oldu?"

Ensesini kaşıyıp zorlukla gülümsedi ve alt dudağını ısırıp ardından konuştu.

"Ah arkadaşım bir kaset verdi ve ımm merak ettim. Hepsi bu"

Mutfaktan çıkıp ayakkabılarını giyindi ve kapıyı açtı. Koşarak garajın arka tarafındaki odaya gitti. Heyecanlı hissediyordu. Kendisi için gelen bu 7 kasedi merak ediyordu. Kimden ve neden gelmişti?

Tozlanmış kaset çaları buldu ve koşarak eve gitti. Ayakkabılarını çıkartıp kapıyı kapattı,koşarak odasına çıkmaya başladı annesinin 'koşma' ikazını umursamadan.

Odaya girince üzerinde bir yazan kasedi taktı ve kulaklıklarını takıp kasedi çalıştırdı.

"Ben Hoseok,evet yanlış duymadın."

Kulaklarına dolan ses kalp atışlarını hızlandırmaya başlamıştı. Bu nasıl olabilirdi. Kaset çaları durdurup dolan gözlerini ovuşturdu ve yatağa geçti. Elindeki kaset çalara bakarken alt dudağını ısırdı. Kasedi tekrar başlattı.

"Şimdi derin bir nefes al ve beni dinle. Eğer bu kasedi dinliyorsan,ölümüme neden olanlardan biri de sensindir."

Duyduğu şeyle kaşları çatıldı. Ama nasıl olabilirdi? Onunla arasında tek bir sorun bile yokken nasıl böyle bir şeye yol açanlardan biri olabilirdi.

"Elinde bulunan 7 kaseti iyi dinle. Ve ne dersem uygula. Emin ol seni izliyorum. Nasıl diye sorma. Ayrıca dinlemek istemezsen de anlarım. Ama bu kaset eline ulaştıysa bu kasetlerden birinde sende varsındır. Merakına yenik düşüp dinleyeceğine eminim."

Hoseok'un kıkırdanmasını ve derin bir nefes verişi kulaklarına dolunca titredi ve gözlerinden düşmek için hazır bekleyen yaşların akmasına izin verdi.

"Pekala... O zaman dinlemeye hazırsan eğer başlayalım."