The flaws in Park Chanyeol

5.BÖLÜM (5/10)

Yazar; blehmeh

Çeviri; SeKaism

Ertesi sabah Chanyeol uyandığında tam olarak ne yaptığı yüzüne on kat sert çarpmıştı.

Soluğu Kyungsoo'nun odasında almış kapıya vurmuştu. Cevap veren oda arkadaşıydı.

"Ne istiyorsun?" Çocuk sıkılarak sordu.

"Ben ... Kyungsoo ile konuşmam gerek."

"Kyungsoo, eh?" Çocuk ona kaşlarını çatmıştı. "Pekala, o seni görmek istemiyor." Adam kapıyı yüzüne kapatmıştı.

Chanyeol ellerini cebine soktu. Suçluluk aklını temizliyordu ve şimdi alkolü düşünmekten iğreniyordu. Sırf bir şeyi onaylamak için Kyungsoo'ya bunu yaptığına inanamıyordu.

İçmek ... kesinlikle umursadığın insanların canını yakıyordu.

Bu sefer, boş zamanını bir yerlerde boşa harcamak yerine koşulsuz ve şikayet etmeden arkadaşını aradı Chanyeol. Herkese sormuştu, arkadaşını bulmak için her yere büyük gözleriyle bakmıştı. Kalbi ağırlaşmıştı çünkü Kyungsoo ona her şeyi yapmıştı, en zor zamanlarında yanındaydı, ne kadar sürerse sürsün ve ne kadar uğraşması gerekirken uğraşsın her seferinde onunla ilgilenmişti peki Chanyeol ona ne vermişti?

Bir öpücük. Başkasını düşünürken verdiği bir öpücük.

Tam bir göt deliğiyim. Chanyeol kendi kendine düşündü. Kyungsoo'yu hiçbir yerde bulamıyordu. Geriye olabileceği tek bir yer kalmıştı ...

Kafeteryadaki masaları.

Ama oraya gitmesi demek herkesle yüzleşmek demekti, haftalardır kaçtığı insanlarla... Bu riske değer miydi?

Kyungsoo onun için birçok riske girmişti. Kyungsoo'nun ona çok yardımı olmuştu. Tabi ki de risk almaya değerdi.

Üstelik, herkesi özlemişti. Kimsenin onunla iletişime geçmediğini bir an merak etse de Jongin'in onlara söylemiş olabileceğini fark etti. Aksi halde Kris'in en azından kapısına dayanıp aptal şakalarıyla ve her türlü kuponla onu yıkayarak onu neşelendirmeye çalışacağına emindi.

Yemek için masaya yürürken Baekhyunla aralarında olanları bilip bilmediklerini merak etti. Sorup sormayacaklarını merak etti. Açıkçası bu konu hakkında konuşmak istemiyordu.

Sessizce yakınlaştı, etrafı dağıtıp konuşmalarını ve gülüşlerini seyretti. Bunu özlemişti. Bunun bir parçası olmayı özlemişti. Konuşmalarını, gülmelerini, aptal ve saçma şakalarını özlemişti. Ne demeye kaçmıştı ki bundan?

Onu ilk gören Jongin'di, yüzünü sırıtan Joonmyun'a çevirmişti. Gözleri genişledi ve ağzı açık kaldı.

"Hey, Chanyeol." Uysalca söyledi. O an da herkes konuşmayı kesmiş, Chanyeol'e bakmak için dönmüştü. Chanyeol o kadar utanmıştı ki Kyungsoo'nun orada olmadığını sonradan fark etmişti.

"Nerelerdeydin, seni aptal?!" Kris ayağa kalktı, Chanyeol'ü kavradı ve oturturdu, kolunu genç olanın boynuna doladı ve saçlarını dağıttı. "Özlettin kendini, seni küçük kerata!"

"Evet!" Onaylayan sesler masada yankılandı.

"Seni aptal, fark etmedik mi sanıyorsun?" Lu Han sırıtarak bağırdı.