Yeşil Oda

Bölüm 1

Bir sigara yaktı arkasından bir tane daha kokudan rahatsız olan teyzesi içeriye girdi.

Oğlum dedi ona bakarak aklından başka bir şey gelmedi,Ulubey diyebildi adıyla seslendi.

Ulubey teyzesine baktı birkez daha çekti içine sigarasını,hayatının sonkez içiyormuşcasına.

Dudaklarından ayrılırken dumanlar,kulağı müziğe takıldı;kendime geldim geleli dostlar.

Artık ne hayattan nede yeşilden keyif almıyordu,alamazdı bukadar kayıp varken aklı ondaydı,onlardaydı.

Kapı çaldı ardından gür bir sesle aç kapıyı polis,teyzesi aşşağıya inerken korkak adımlarla

Ulubey sigarasını parmaklarına bastırdı,yastığının altına koyup oturduğu yerden kalktı.

----------------------------------------------------------------------------------------

Bir kulaç daha attı bir tane daha son kulacını da atıp nefes almak için kalktı.

Gözleri onu aradı göremedi artık yarışa konsantre olmalıydı.

Sinirden kulaçları hızlandı,ritmini bozdu nefes alamadı.

Bulunduğu kulvar,içinde bulunduğu seçmeler umrunda değildi.

Suya artık kulaç atmıyor,suyla kavga ediyordu.

Bu onun en önemli yarışıydı,hayatının seçmesiydi,ama aklında bunlar değil o vardı.

Düşünemiyordu iyi çıkış almıştı hatırlıyor,ama yüzemiyordu.

İlk 25 metreyi bitirirken önde olduğunu farketti,Duvardan kendini itti son 25 metre kala

Milli takım için geliyorum dedi içinden milli takım için geliyorum diye yineledi.

Hızlanması gerekirken yan kulvardaki kızla göz göze geldiler saliseler içinde nefes alırken.

Kızın gözü Derin'deydi Derin'in gözü kızın bonesinde YEŞİL

Ayak çırpmaları durdu,kolları yavaşladı,diğer kulvardaki kızlar onu geçerken

Derin hayellerine veda ediyordu,gözleri karardı,yarış onun için bitmişti.

------------------------------------------------------------------------------------------

Aral burdayız bebeğim burdayız diyebildi Derin'e bakıp Arya diye bağırdı arkasından.

Bağırışlar kulağını kurcalamaya başlamıştı biraz doğruldu sedyedeydi.

Başındakilere bakıyor ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

O güzel günlerden biri değildi bu.

Onun sesinden duymayı çok özlediği bir şarkıydı,karanlık,soğuk bir odaydı.

Yeşil geldi aklına hiç unutmadığı gibi yeşilimi özlemişti?

kendine kızdı kafasını sedyeye bıraktı gözlerinden akarken yaşlar.

Arya'da bindi ambulanstaydı Derin kapanırken kapıları aracın.

Haber verdık hastanede olacaklar dedi Arya ailesinden bahsederek Derin'in

Derin'in aklı yeşildeydi o sırada duymadı.2 Aylık yeşil turunda ağlamadığı kadar ağladı 7 dakikada.

-------------------------------------------------------------------------------------------

Ulubey diye seslendi teyzesi kapıya yönelirken arkasından kapıyı açtı.

Polislerin agrasifliği teyzesinin korkusunu arttırdı.

Bağırdı içlerinden biri burda olduğunu biliyoruz diye.

O sırada Ulubey göründü merdivenlerden inerken herşeyin farkında olarak gözlerine.

Zorluk çıkarma diye bir ses daha çıktı,ellerini uzatırken polislere.

Teyzesi için herşey karmaşıklaştı korku yerini merağa bıraktı ne oluyor oğlum derken.

Teyze diyebildi arkasından Derin'e ulaşman lazım onunla konuşmam lazımdiye bağırdı.

Onu arabaya çeken polislere inat.Araba girdiğinde hissetti artık son başlamıştı.

Yeşil onunlaydı,yeşil yakınındaydı belki arabanın içinde belkide dışındaydı bunları bilmiyordu.

Tek bildiği şey yeşildekiler için başlangıç yeşil için sondu.

                                                               {{ 4 AY ÖNCE }}

Derin diye bağırdı Aslı mutfaktan,ev arkadaşı Derin'e efendim dedi Derin yüksek bir sesle.

Dolabı son bir kez kontrol et dedi Aslı bağırarak Derin bavulunu kapıya çekti salona yöneldi.

Gözleri dolaptan önce yerdeki sigara izmaritlerine takıldı arkasından boş bira şişelerine.

Dolaba da bakıp mutfağa yöneldi özür dilerim telafi edeceğim dedi Derin bulaşıkları görerek.

Yazın İzmir'de bunları unutturcağına söz verdi İstanbul'daki tek dostuna Derin.

Önemli değil canım dedi Aslı hallederiz diye tekrarlarken bulaşıklarda kaybolmuş bir şekilde.

Derin yanağına bir öpücük kondurdu Aslı'nın,İstanbul'daki tüm zorluklara,Üniversitenin her sorununa

Göğüs gerdikleri gibi birlikte,sarıldılar o an istemsizce bu anı korna sesleri bozdu.

Aslı Aral çığlık atıyor git artık dedi sesten rahatsız olmuş bir şekilde.

Kapıya yöneldi Derin bavulunu alıp evi terk etti.Merdivenlerden inerken aklında sadece İzmir vardı.

Evi arkadaşları ve Ailesi.İstanbul'un kaosunun yerini İzmir'in yazı alıyordu ve Derin bundan dolayı

Mutluydu arabada onu bekleyen Aral'a doğru yürürken.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Dolabı açtı arkasından ona en uzaktaki birayı aldı elindeki soğukluk onu bir an rahatlattı.

Devam etmek istedi içinde bulunduğu duruma inat sanki hakediyormuşcasına.

Ensesine götürdü şişeyi,bıraktı oraya başını geriye,gözlerini kapattı.

Oda geldi aklına kafası dağıldı hemen kontrolu kaybetmeden gözlerini açtı,gözleri açık kalmalıydı.

Düşünmemek için uyuşan ensesinden hala soğukluğunu koruyan birayı çıkardı.

Masanın yardımıyla açtı bir yudum aldı arkasından bir yudum daha bunu biraz uzun tuttu.

Dişleri bu soğuğa dayanamadı birayı masaya bıraktı,gözleri sigarasını ararken masada.

Gözüne ilk fotoğraf çarptı kaldırdı yerinden ilk yeşil odaydı orası kafası attı o an.

Bu son olmalıydı ama bitmeliydi böyle bırakamazdı.Masada bıraktığı birayı alıp kapıya yöneldi.

Yeşilin kapısına,yeşilin doğasına,kendi gibi hissettiği tek yere girmek için 40 saniye beklemeliydi.

Camı açtı,elindeki birayı o yükseklikten bıraktı yere,sesi yeşilin içindeki masada oturan kızı rahatsız etti.

Arkasını döndü korkarak ve onun neyi beklediğini bilerek.

Elmayı yememişti 1 ayın sonunda bu yeşil turlarında bir rekordu.

Kız hala ölmek istemiyordu kendisine saygısı yok diye düşündü sinirlendi.

Camı açtı dumanı serbest bıraktı 20 saniye sonra yeşile kavuşacaktı.

Yeşilde olacaktı,yeşille olacaktı.