Love In Nowhere

Chapter 8: Lunch

Chapter 8: Lunch

Andrei's Point of View

Nang makalabas na kami sa laboratory, may limousine na nakaparada sa harap. Nakabukas na ang pinto. Inuna ko munang pinasok si Katherine bago pumasok ako sa kabilang pintuan. Wooahh sasakyang pangmayaman. May champagne sa gitna nang dalawang upuan. May butler sa harap namin.

Kinuha nang butler ang champagne sa gitna namin at nagsalin sa dalawang flute glass at sinerve sa amin.

Tinikman ko. Well, not bad. It is sparkling. Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako nakatikim nito. Bihira ngang makatikim ako nang juice e. Mahal siguro nito.

***After 25 minutes of Travelling***

Pumasok kami sa napakadambuhalang gate. Nang makapasok na kami, umikot pa kami sa napakagandang fountain sa gitna. Parang hacienda. Nang huminto na kami sa harap nang bahay, nagbukas ang pintuan nang limo. Ako muna ang lumabas para buksan nang pintuan si Katherine. Inabot ko yung kamay ko na siya namang kinuha niya.

"Thank you Mr. Luna" wika niya.

"No problem Ms. Doyle." Tugon ko.

"Iba talaga ang nagagawa nang tuxedo. It makes every man, a gentleman." Sabi niya.

"Gentleman naman ako ah kahit naka boxer lang ako." Tugon ko sabay ngisi.

Ngumiti lang ito. Nag bu-blush ba siya o baka blush on lang yun? Hindi ko nalang pinansin. Lumakad kami. Naka red carpet pa. Galing. May dalawang butler ang sumalubong sa amin. Kinuha nang isang butler ang bagpack ko. Naka tuxedo ako ngunit may dalang bagpack. Galing nu?

" This way Mr. Luna and Ms. Doyle" sabi nang isang butler.

They point the way with there palms open. Nakakabit ang kamay ni Katherine sa braso ko. Nahihiya nga ako e pero hindi ko siya crush.

Nang nakarating na kami sa main dining area, bumungad sa akin ang napaka habang lamesa na may center piece na Ice Sculpture at may tatlong 3 candle with 3 holder. Kahit ang lamesa na ito ay may red carpet din. At ang nagpapaganda sa lugar dito ay ang napakagandang chandelier sa nakasabit sa ceiling. Pinaupo ko muna si Katherine bago ako umupo sa aking upuan. Ngumiti lang si Doctor Nicholas sa amin.

Binulongan ko si Katherine.

"Ganda pala nang bahay niyo. Nakakamangha. Parang palasyo. Naalala mo ba yung Beauty and the Beast na palasyo? Parang ganun yung bahay niyo. May mga armor nang knight sa paligid natin. Iba talaga." Pagkamanghang wika ko.

Ngumiti lang ito. Ano ba ang problema nang babaeng ito? Puro ngiti ang sagot niya. Nakaka curious e. May dumi ba ako sa mukha? Pinahid ko yung mukha ko. Wala naman ah. Well, iwan ko sa kanya. Ang hirap talaga basahin.

Nai-ignorantehan ako sa bahay nila. Lingon ako nang lingon sa gilid, sa itaas. Hindi ko namalayan nag nagsasalita na pala si Doctor Nicholas.

"Andrei? Nakikinig ka ba iho?" Tanong niya.

"O-opo Doctor. Pasensya na po." Nahihiyang sagot ko.

"Okay lang yun iho. Alam kong first time mung makapasok dito. At tsaka, tito nalang ang tawag mo sa akin. Okay iho?" Tanong niya.

"Opo dok--este Tito." Sang-ayon ko sabay kamot sa likod nang ulo ko.

"Kung gayun, kumain na tayo. Alam kung gutom na gutom kayo. Servers?!" Sigaw niya sabay pindot nang bell.

Lumabas lahat nang mga server na galing sa kusina. Mga butlers. Mahal kayang kumuha nang isang butler para serbisyohan ang sarili mo. 15 butlers na may dala dalang putahe. Inilapag nila isa isa ang kanilang dinalang pagkain. Kumpleto lahat. Appetizers hanggang dessert. Wala na akong masabi. Halos seafood.

"Pang putok-batok lahat nang mga pagkain dito tito." Wika ko.

"Minsan lang ako naghahanda nito. Mga espesyal na tao lang ang nakakakain nito at isa ka na dun. Tama na ang satsat. Kain na tayo. Alam kung gutom kana Andrei. Gutom na rin kasi ako e" Tugon niya sabay tawa.

Sinimulan na namin ang kainan. Nang matapos na kaming kumain, ipinagsalin kami nang red wine nang isang butler. Pagkatapos masalinan, tinaas ni Tito Nicholas ang kanyang wine glass.

"For the Project Genesis! For the future! May God give us the mercy and may he guide us. For Andrei. For Katherine. For the heads, staffs and worker in NASA. May God bless us. Cheers!" Sigaw niya

At nag toast kami nang mga baso. Pagkatapos nang lunch, hinatid na ako nang driver nang limo sa laboratory dahil ngayong gabi, sisimulan ko na ang paggawa nang blackhole jet.

Nagbihis ako nang lab gown. Nagsuot nang goggles at safety helmet. Kinuha ko narin ang sketch plan ni papa sa office niya. Gagayahin ko ang luma niyang makina pero e mo-modify ko lang. Lagyan nang ibang enhancement.

Bago ako pumasok sa construction area, nagdasal muna ako. Sana gumana ang jet na gagawin ko. Sana mag work.

Pagpasok ko sa area, nakahanda na lahat ang mga gamit. Tools, materials, malalaking equipments.

"Let's do it!" Sigaw ko sabay strech nang katawan.

Inilapag ko ang sketch plan nang jet sa malaking mesa at agad sinimulan ko na ito.

Iibahin ko ang porma nito. It must be enhanced. I change the body armor. From hardened aluminum to titanium. Aluminum ang pinili ni papa kasi magaan and mas faster compare to other metal. But this time,       I will empowered the engine. 4 ignition turbine sa magkabilang wings nang jet.

Ang system. I will change it. There must be a problem sa jet ni papa nuon bakit hindi na nila ma detect. I studied wormholes and blackholes composition.

It is composed of dark matter thats why radar can't find them. Radio waves can travel a million light years away but if a matter enter a wormholes or blackholes, radio waves can't detect them no more.

Ganun pala. Okay it must be something. May element na hindi tinatablan nang kahit na anong defect nang matter sa kalawakan.

I'll get some anti-matter element, combined with iron dioxide. Nang hinalo ko ito, nagulat ako sa naging resulta. Unti unting nag crystallized ang elements na kinumposed ko.

Nilagay ko ito sa bawat system nang jet. Lumipas ang ilang oras, tapos na ako sa lahat nang system. Now it is the time na gagawin ko ang body nito. Ano kaya ang mukha nang jet nato? Hmmmm. Nag isip ako nang nag isip.

Bakit hindi nalang pang batman yung style nang jet ko. Oo nga. Compatible sa pangalang black. Blackhole jet. Okay okay. Nag print ako nang sasakyan ni batman. This must be fun.

Hinulma ko ang titanium. I weilded every parts of it. Parang ako nalang ang tao dito sa lab. Umaalingawngaw ang tunog nang isang static na kuryente at umi ilaw ilaw ang madilim na paligid.

To be continued..........