DIARY (destiny)

CHAPTER 18:

Chapter 18:

VAN'S POINT OF VIEW:

nagulat ako nung makita kong hawak ni johanne ung diary..

hindi ko alam kung anu ang gagawin ko. kaya bigla ko nlang kinuha ung notebook sakanya..

umiiyak siya.. lalapitan ko sana siya nang---

"don't touch me"

"NAVARRO naman let's talk"

"navarro? bukas 6 pm mag usap tayo.. BELOSO."

BIGLA NA SYANG TUMALIKOD.. at inemphasize pa nya talga ung pag sabi ng BELOSO.

masyado nang magulo ang mga pangyayre. kelangan ko na tong maayos..

kelangan alamin ko na kung sino ba ang mas matimbang..

hindi ko alam kung saan ako pupnta.. hindi naman pwede kila henry.. may pasok yun at busy yun

*isip.isip* ah! si kuya.. si kuy ang pupuntahan ko.. 

agad akong nagbihis para pumunta kay kuya.. hindi ko alam kung anung nakain ko pero diunala ko  ung diary..

bago ko i-istart yung kotse.. *sigh*

"pag nakita ko denisse ngayon.. ibig sabihin.. siya ang DESTINY KO"

pinatakbo ko na nga yung kotse papunta sa sementeryo..

matagal nadin bago ko uli nadalaw si kuya.. hayy.. pumunta na nga ako sa puntod ni kuya..

"hi kuya.. sorry ha? ngayon lang kita ulit nadlaw.. kuya tulungan mo naman akong magdesisyon..

nahihirapan nako.. nakakhiya namna.. pupnta lang ako may problema pa ako.. pero kuya, wala na akong mapgsabihan eh..

kuya.. after 5 years bumalik si denisse.. wat a small world.. kapatid pa niya ang GF ko ngayon..

nagyong nagpakita siya.. parang bigla akong nag-alinlangan sa nararmdamn ko para kay johanne. mahal ko pa yata si denisse kuya..

kailangan makpgdesisyon nako ngayon.. bukas maguusap kame ni johanne.. kelngan kasado na lhat ng sasabihin ko..

tulungan mo naman ako kuya.. =("

*sigh* tumingin tingin ako sa paligid.. walang tao.. ang tahimik.. pati ang panahon nakikiayon sa nararmdaman ko..

hanggang may nahagip ang paningin ko.. isang babaeng nakatlikod..mga kasing tangkad ni denisse.. kasing haba ng buhok din ni denisse.

bigla akong natgilan.. hindi kaya si denisse yun? tsaka naman biglang humarap yung babae.. tumingin tingi siya sa paligid..

biglang nag simula na siyang maglakad. sh*t.. si denisse nga.

"kuya, eto na ba ung tulong mo?thankyou kuya!"

bigla akong tumakbo papunta sa kinatatyuan ni denisse.

"denisse!denisse"

bigla siyang humarap sakin..

"van?"

"denisse."

"van anung ginagawa mo dito?"

"dinalaw ko si kuya..ikaw?"

"dinalaw ko si papa"

*katahimikan*

"sige van, una nako."

tumalikod na siya.. pero bigla ko siyang hinwakan sa braso.

"denisse, let's talk"

"ok."

"can i ask you something?"

"nagtatanong ka na nga eh.."

"haha. ayan ka nanman.."

"cge. anu ba yun?"

"minahal mo ba talga ako?"

"van anu bang tanung yan?"

"sagutin mo lang."

"yes. minahal kita. nang sobra.sobra."

napangiti ako sa sagot niya..

"mahal mo pa ba ako?"

"van, i think i doesn't matter anymore, kung mahal pa kita o hindi.."

"it matters to me denisse.. a lot. sa sagot mo ngayon.. dun ako magdedesisyon."

biglang tumahimik si denisse.. yumuko siya.. teka? umiiyak ba siya?

"van, it's too late."

"no it's not.. just tell me what you feels.. and everything will be allright."

"hndi naman kita nakalimutan.. walng araw na hindi kita naaalala. gabi gabi akong umiiyak..

kung pwede lang lumipad para makita na kita ginwa ko na.. pero hindi pwede.. ngayong bumalik

ako sa pilipinas kala ko pwede pa.. pero it's too late. may GF kana. and worst.. kapatid ko pa.."

"sabihin mo lang na iwanan ko siya.. iiwan ko siya."

*katahimikan*

hinawakan ko siya sa mukha.. inangat ko ung mukha nya..

unti -unti kong linapit ung mukha nya sa mukha ko.. 

at hinalikan ko siya.. ang tagal ko tong hinintay.. na mahalikan ulit ang taong mahal ko nang sobra..

san patigilin nyo po ang oras..humiwalay na ako sa pagkakahalik ko saknya..

"baby.. tell me to leave her.. and i will."

tumingin siya sakin.. hinwakna niya ung mukha ko..

"im sorry.. but i can't"

umalis na siya pero hinwakna ko padin siya sa kamay niya..

"let go of me van..=("

"gusto ko tong isoli sayo.."

"diary ko?"

"oo. tinago ko yan.. naging diary ko nadin yan.. basahin mo nanng malamn mo ung sinisgaw ng puso ko.

at pag nabasa mo na.. at kung magbago ang isip mo.. pumunta ka bukas sa condo ni johanne.."

kinuha na nya ung diary at ngumiti siya.. 

hindi ko mapaliwanang pero iba ung ngit na yun..

bukas.. bukas ko malalmn ang nakatakda para sa akin..