DIARY (destiny)

CHAPTER 19:

Chapter 19:

*denisse pov*

hindi naging madali saking sagutin lahat ng tanong ni van.. hindi dahil hindi ko alam ung sagot sa tanung nya..

pero baka hindi ko mapigilan ung sarili ko at bigla ko nalng siyang angkinin at iuwi..

mahal na mahal ko apdin siya.. kahit ilang taon na ang lumipas siya padin ang laman ng puso ko..

ayaw kong saktan ang kapatid ko.. kaya kahit masakit magpaparaya nalng ako..

okay lang na ako ang masaktan wag lang ang kapatid ko.. hindi kaya ng konsensya ko..

kung magkabalikan man kame ni van.. kung may nasasktan naman.. hindi din ako magiging masaya.

mejo late nadin nun nang naisipan kong buklatin ung diary ko.. 

gosh.. namiss kong magsulat dito.. unti-unti kong binuklat ung mga pahina ng diary..

andameng sulat.. talgang kwinento nya ung buhay nya dito kahit wala na ako..

nakita ko din ung sulat nya last 3 years ago.. nagpapaalam siya na mamahalin nya ung kapatid ko.

ang weird pero naiiyak ako. sana bumalik nalng pala ako.. sana .. madaming sana..pero ang pinak 

nakakuha ng atensyon ko ay ung huling pahina...

Dear Diary:

hay.. ang bilis nang panahon.. limang taon nadin pala ang nakaklipas..

pero sa limang taon pakiramdam ko walang nagbago.. lalo na sa pagmamahal ko kay denisse. i know,

im being too unfair kay johanne. pero anung magagwa ko.. nagmaahal lang ako..

kung pwede lang turuan ang puso.. dati ko pa tong tinuruan na kalimutan si denisse..

after 5 years bumalik siya.. bakit pa? bakit pa kme pinagtagpo? Destiny ba to?

sana bigyan nyo ko nang mga sagot sa taong ko.. naguguluhan ako.. nagugluhan na ang puso ko. =(

pagkabasa ko nun. parang gusto ko na siyang puntahan at yakapin ng mahigpit..

kung alam nya.. hanggan ngayon.. mahal ko pa din siya.. nakatulog ako sa kakiyak habang yakap yung diary..

mga 12 nadin nung nagising ako kinabukasan.. hindi na pala dito tumuuloy si johanne simula nung nalaman nyang ex ko si van..

hindi man nya sabihin sakin pero ramdam ko ung tensyon.. tumayo ako sa pagkakahiga ko at bumaba..

hindi padin mawal sa isp ko yung mga ngyre kahpon.. pupunta bako? naguguluhan ako.. 

"Diyos ko. tulungan mo ko"

nakalipas nadin ang 5 oras.. 5pm na.. sabi van kung magbago ang isip ko.. pumunta ako sa isa pang condo ni johanne.

"DAMN!"

"mam anu pong problema?"

siya pala si manang.. kasambahay ni johanne..

"manang, anu bang dapat kong gawin? mahal ko siya pero mahal siya nang kapatid ko.. naguguluhan ako."

"iha.. anu bang sinsabi nang puso mo?"

"puntahan ko daw po siya"

"ayun naman pala eh. malay mo kayo talga ang itinadhana para sa isat'isa."

"sigurado ka manang? pero panu si johanne?"

"kapatid mo yun.. kung mahal ka nun tlga.. maiintindhan ka nya."

"tama ka manang. mahal ko si van! kaya pupntahan ko siya. salmat manang youre the best!"

agad nakong nagmadaling magbihis para punahan si van..

wala ng secon thoughts.. mahal ko siya.. wala nakong pakielam kung sino ang masaktan..

siya ang DESTINY ko.. kaya ipaglalaban ko siya.. 5 taon nadin akong nagtiis. panahon naman para sumaya ako..

at siya ang HAPPINESS ko!

NAGMANEHO AKO PAPUNTA SA CONDO NI JAOHANNE. 5:45 na at kelangan ko nang magmadli.. baka mahuli pa ako..

masaya ako habang makarating sa condo ni johanne. 5:55 na.. tumakbo ako.. dala-dala ko ung diary..

sigurado nako.. Van hintayin mo ko.. pls. wait for me..

nasa 3rd floor ung unit ni johanne.. pagbukas ko nang elevator.. BOOM! magkayakap si johanne at van..

huli naba ako? humawak ako sa puso ko.. ang tanga mo kase denisse. pakipot kapa. ang sakit sakit.. 

paranbg naramdaman ko ulit ung naramdaman ko 5 yrs ago.. hindi ko napigilang umiyak..

umiyak ako.. umiyak ng umiyak habang pinapanood ko sila.. nang akmang.. kumalas si van sa pagkakayakap at parang tatakbo..

aalis na sana ako nang biglang..

"DENISSE!"

(PERO BAGO UNG KASUNOD.. MAG FLASHBACK MUNA TAYO =D)

*Flasback*

*Van's point of view*

sobra akong kinakabahn sa mga sunod na pwedeng mangyare..

nakatayo na ako ngayon sa harap ng pinto ng condo ni johanne..

"johanne."

"van"

pilit na ngumiti si johanne nung nakita nya ako..

"kailangan nating magusap."

"ye. i know.. dito nalng tayo sa labas.. hindi aman tayo masyadong magtatagal."

"sige."

"magtatanong lang ako.. gusto ko sagutin mo ko. ung totoo"

"cge johanne."

"Do you still love her?"

*katahimikan*

*sigh*

"im sorry johanne.. aaminin mko.. mahal ko padin siya."

"alam ko."

"ha?"

"hindi man sinsabi nang bibig mo.. pero nararmdaman na nang puso ko."

"johanne. minahal naman kita eh kaya lang--"

"oo van minahal mo nga ako.. pero bilang kaibigan."

"im sorry"

"anu pang hinhintay mo?"

"ha?"

"gago kaba? pinapalya na kita.. punatahan muna si denisse. alam ko mahal ka pa din nun.."

"johanne are you--?"

"diba sabi nga.. if you love someone.. set them fre.. mahal kita.. kaya kung anu magpapasaya sayo..

susuportahn kita. kahit hindi ako ung taong yun.. maybe the two of you are just really meant for each other..

naging daan lang siguro ako para magkabalikan kayo."

hndi ko mapaliwanang ung saya na nararmdamn ko sa pagpaparaya na ginwa na yun ni johanne..

"mabuti kang tao johanne. makakhanap ka din ng taong mamahalin ka ng tapat at totoo"

"ye. cge na. go ahead. i know she's waiting for you"

hindi nako nagsalita pa. niyakap ko nalang siya ng mahigpit to show may appreciation.. =)

*END OF FLASH BACK*