အပိုင္း(၁၁)

242 12 0
                                    

'အေဖ သားျပန္ေရာက္ျပီ'

'ေဟာ ငါ့သားေလး ျပန္ေရာက္ျပီ။ဘယ္သူလိုက္ပို႔ေပးလဲ။ရဲထက္လား'

'ကိုထက္ျမတ္ လိုက္ပို႔ေပးတာ အေဖ။သူအေရွ႕မွာ အထုပ္ေတြခ်ေနလို႔'

ေနာက္ေတာ့ ကိုထက္ျမတ္ အထုပ္ေတြနဲ႔ အိမ္ထဲဝင္လာသည္။

'ေမာင္ရင့္ကိုေတာ့ ဒုကၡေပးမိျပန္ျပီ'

'ရပါတယ္ ဦးေလးရဲ႕'

'အေဖေရာ သားမရွိတဲ႔ အခ်ိန္ က်န္းမာေရး အဆင္ေျပရဲ႕လား'

'မင္းကမ်ား ငါ့ကို စိတ္ပူေနေသးတယ္။မင္းကိုယ္မင္းသာ နာလန္ျပန္ထူေအာင္လုပ္'

'အေဖကလည္း က်ြန္ေတာ္ ျပန္ေကာင္းေနပါျပီ'

'ျပီးတာပဲ။အဲ႔ဒါဆိုလည္း အေပၚတက္နားလိုက္ဦး။ေမာင္ရင့္ကိုပဲ ဒုကၡထပ္ေပးရေတာ့မွာပဲ။သူ႔ကို အေပၚထပ္ကိုပါ ပို႔ေပးလိုက္ပါဦး။အထုပ္ေတြနဲ႔ဆိုေတာ့'

'ဟုတ္ကဲ႔ ရပါတယ္'

က်ြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ႔ႀကသည္။

'ဒါမင္းအခန္းလား'

သူက်ြန္ေတာ့္အခန္းကို ႀကည့္ျပီး သေဘာက်သြားတယ္ထင္သည္။

'ဟုတ္တယ္ေလ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။သေဘာက်လို႔လား'

'မင္းက ကေလးပဲ။တကယ့္ကိုမွ ကေလး'

'ဘာျဖစ္လို႔လဲ'

'မင္းကပ္ထားတဲ႔ နံရံကပ္စကၠဴ ကို ႀကည့္ပါလား။ကာတြန္းရုပ္ေတြနဲ႔'

'အဲ႔ဒါ ဘာျဖစ္လဲ။ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္ကပ္ထားတဲ႔ဟာ'

'ဟုတ္ပါျပီ ကိုယ္ကစတာပါ။ဒါနဲ႔ ဟိုဘက္မွာ အခန္းတစ္ခန္းေတြ႔လိုက္သလိုပဲ'

'ဟုတ္တယ္ အဲ႔ဒါ ဖလင္ေဆးကူးတဲ႔အခန္းေလ ျပီးရင္ လိုက္ျပမယ္။ခဏေစာင့္'

က်ြန္ေတာ္ေဆးရံုဆင္းတုန္းက အက်ၤ ီကို လဲဝတ္လိုက္သည္။

'လာ သြားမယ္'

က်ြန္ေတာ္ သူ႔လက္ကို ကိုင္ကာ ဆြဲေခၚသြားသည္။

'ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ဖြင့္ႀကည့္'

'က်ြန္ေတာ္တံခါးလက္ကိုင္ေပၚ သူ႔လက္ကို တင္ေပးလိုက္ျပီး က်ြန္ေတာ္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္။

အလွသစၥာတရားOù les histoires vivent. Découvrez maintenant