GEÇMİŞİN İZİ

3.bölüm

Buluşacağımız yer buranın en iyi kafelerinden biriydi, kafenin adıyla adım aynıydı "afra kafe" bu yüzden çok seviyorum burayı manzarası da baya güzel.
Kafeye vardığımda kızlar çoktan gelmişlerdi yanlarına geldiğimde selamlaştık ve oturup dedikodu yapmaya başladık çok geçmeden yanımızdaki masaya bir erkek grubu oturdu tabii kızlar hemen ilgilenmeye başlamış, hangisinin daha yakışıklı olduğundan bahsediyorlardı. Bense hiç ilgilenmiyordum bir an gözüme biri takıldı o masadan o gün çarpıştığımız çocukdu bu o gözleri unutmak imkansızdı, aklımda bir çok soru oluştu ama en çok merak ettiğim ise beni tanıyıp tanımadığıydı. Oda bana baktı ve göz kırptı anlam verememiştim ama önemli olan beni tanımış olmasıydı yüzümde bir tebessüm oluştu bunu fark eden sema neye güldüğümü sordu "hiç" dedim tabii ki inanmadılar bu sefer aynı soruyu elif sorunca yandaki masaya bakmalarını o gün çarpıştığım çocuğun orda olduğunu söyledim.
Geç oluyordu babama geç kalmayacağım hakkında söz vermiştim kızlara kalkmam gerektiğini söyledim onlar daha kalkmak istemediklerini söyleyip kahkaha attılar nedenini bilmemek imkansızdı.
Neyse size iyi eğlenmeler diyip ayağa kalktığım an "birileri gidiyor galiba" diye bir ses duydum bu çarpıştığım çocukdu duymazlıktan geldim ve arkama dönüp yürümeye başladığımda "sana dedim duymadın mı?" diye sordu ayağa kalkmıştı bunu hissedebiliyordum yine duymazlıktan geldiğim an arkadan biri kolumu tuttu kalbim hızla çarpıyordu ve buna engel olamıyordum...