Ellerimi uzatsam
Boşluğa düşüyor
Gözlerimi kapatsam
Aklıma hatıralar geliyor
Ruhum sıkışıyor acılarımla
Aklıma düşüyor yine
Yalnızlığım, kimsesizliğim
Yine ağlıyorum sesim kısılıncaya dek
Uykusuz,yorgun ve yalnız
Bugünde yalnızım işte
Bugünde gitti herkes
Neden diye soruyorum
Ama tek suçlu kendimim biliyorum
İnsanları bu kadar sevmemeliydim
Kızıyorum kendime
Ve sonra kendi kendimi sarıyorum
Kendimden başka kimsem yok benim
Ve kısık sesle haykırıyorum;
Bir "Annem bile yok".
Ağlamalarım şiddetleniyor
Annesizlik birkere daha
Vuruyor,yüzüme tokat gibi
Ben,Annesizim işte
Kimsesiz,kırık dökük
Yalnız,paramparça kalbim
Arkamda bir annem bile yok
Hep,bir boşluk içimde
Yeri dolmayan bir boşluk
Belkide bu yüzden
Bu kadar yaralıyım
Yalnız ve AnnesizMerve Akyol
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🤔#İçimden Geçenler#ve Yazılar😗❤
PoetryŞiir,yazmak bir başkadır. Duygu ister his ister. Kimi yazarken ne hissettiği varsa onu anında yazar; kimiyse ilham perisini bekler. Ama ben beklemiyorum sadece yazıyorum. Biliyorum, yazmak.en güzel şey. Söz uçar yazı kalır;bir de tek bir şey aşk, ve...