Bir Buluş Hikayesi

Bölüm 11

Bu bölümü kalbimin bir odasına sahip tugceemm' e hediye ediyorum :) iyi ki varsın :)

Arabadan inip eve doğru yürümeye başladık. Çocuklarla karşılıklı koltuklara oturduğumuzda konuşmaya ben başladım

-şimdi hepimiz bu evde yaşayacağız öyle mi?

hepsi olumlu yönde başını salladı.

-odalarımız?

Diye sorduğumda

- çatı katı iki yatak var orada bir de ikinci kat boş iki oda da orada var

Cevap veren Karan'dı

-peki şimdi bizim kıyafetimiz yok yanımızda onu da halletmemiz lazım

Poyraz

-her şeyi biliyorsun valiz mi hazırlayamadın

Dediğinde

-canımı zor kurtardım kıyafet düşünecek zaman değildi

dilde pabuç kadar diye fısıldadı. Dik dik bakmaya başladığımda Nesli

-yeter

-hangimize yeter Nesli beyefendi bize ders vermek için her şeyi yapıyor bir de bana laf sokuyor

Poyraz ellerini yumruk haline getirirken ayağa kalktım

-saat sabahın 4 ü 9 buçuk gibi bizi önce evimize götüreceksiniz sonra da alışverişe

Selin

-odalarımızı gösterin bize hadi

Diyerek ayağa kalktı hepimiz merdivenlere yöneldik ikinci kata ulaştığımızda Rüzgar karşılıklı iki kapıdan beyaz olanı açtığında Selin bir çığlık attı ve koşarak odaya girdi

-Cansu bu oda benim

diye çığırdığında

Nesli 'yle ben ne olacağını tahmin ederek kulağımızı tıkadığımız için etkilenmemiştik ama erkekler yüzlerini buruşturduğunda sırıttık oh olsun.

Cansu sakince lacivert kapıyı araladığında içeride mavi beyazın iç ferahlatan görüntüsü bizi karşıladı.

Selin'in odası ise beyaz ve pembeden oluşuyordu.

Cansu ve Selin odalarını incelerken çocuklar da bizi çatıya çıkarmışlardı.

Merdivenlerin bitiminde tek bir kapı vardı oyma ahşaptan. İçeri girdiğimizde temizlendiği belli oluyordu yataklarda yeni alınmış henüz üzerleri açılmamıştı. Karan

-biz temizlettik ama duvarları hangi renk isteyeceğinizi bilemediğimiz için boyamadık

Poyraz araya girdi

-siz boyar dayar döşersiniz artık çatınızı

Giden Karan 'ı takip ederek merdivene yöneldi Mert baş selamı verdi Rüzgar hiçbir şey yapmadan gitti. Nesli 'yle boş boş birbirimize baktık

-kendi evimizdeki gibi fark ettin mi kızlar kendi odalarında sen ve ben aynı odadayız şimdi napıyoruz

sırıttık. Boya kutuları duvarın dibindeydi Nesli 'den önce oraya ulaşmam lazımdı

koşmaya başladığımda bir baktım ki Nesli kırmızı boya kutusuna ellerini daldırmış beni bekliyor.

-gelme

sözüme sırıttı

-Ekin kırmızı senin tenine çok uygun değil mi

-Nesli yapma bak kendi evimizde değiliz rahat davranamayız o kadar