My Favorite Pain (Completed)

Chapter 51: Team Calamay

"Kainin mo yan kasabay sa slice bread." Sabi ko.

Para naman kasing bata tong si Xander. Kinakain ba naman ang calamay ng walang pair. Edi mawawalan na talaga siya ng ngipin. Ang tamis pa naman nito.

We're at bohol na. 2 days na kami dito at wala parin kaming balak umalis since gusto pa naming maglibot.
Masyado na nga kaming magasto ni xander, e. Pero if work naman ang aatupagin namin ay di rin naman kami masyadong magkikita. Every morning, hatid. Tapos lunch. Tapos pauwi. Every day naman kami ganun nung bago pa kami.

That's why every time we're together. Sinusulit na namin. Magasto man o hindi.

"Ngiti ka." Sabi ko matapos kinuha cellphone ko at iniharap sa kanya.

"Ayan ka na naman eh." Inis niyang sabi.

Tumawa ako, "Bakit?"

"Kung kakain, kakain." Sabi niya sa akin.

Napasimangot ako kaya pinilit niyang kunin attention ko na nakangiti na siya at ready ng magpa-picture. Baliw.
I opened my account on Facebook and immediately uploaded that picture i took.

After i uploaded it.

Van Mentius Lim liked your photo. 

Kumusta na kaya siya?
Okay lang kaya siya?
Saan ba siya ngayon?

Bakit ko ba tinatanong to sa sarili ko? Of course naman kahit taon na ang lumipas, hindi pa naman sapat yun para makalimutan mo ang tao.

Makalimutan mo man ang sakit, pero hindi madali kalimutan ang tao.

Inalis ko na lang sa isipan ko si Mentius at halos mapasigaw ako sa nakikita kong message ni Kuya Pete sa akin.

"Oh my god!"

Agad kong tinakpan ang bibig ko at napakunot naman ng noo si Xander. Pinakita ko sa kanya ang nakikita ko sa cellphone ko.

Uy, bago natong cellphone ko no. Bumili ako sa L.A. Hindi na basag. Napansin kasi ni Xander kaya nagpasyal kami saglit para bumili.

I replied to kuya's message.

Definitely going! Congratulations, kuya!

Ikakasal na sila ni Marie. And I'm happy for them.

"So babalik tayong bohol?" Sabi ni Xander.

Disappointed akong napatango pero tumawa lang siya.

"Kailan ba yung kasal?"

"The day after tomorrow."

Nanlaki mata niya.

"Agad-agad?"

"Late kong nabasa ang message eh. Last week pa kaya to." Sabi ko. Makakabili pa kaya ako ng regalo? Susubukan ko na lang na makabili. May time pa naman siguro.

"Ah, kaya pala." Sabi niya. "Okay, may tatawagan lang ako for our flight." Sabi pa niya at niligpit ang kalat namin.

Nagulat na lang ako nung napansin kong naubos niya ang half of a calamay. Geez, ako ang natakot sa health niya.

We decided to sleep early as possible para hindi naman kami magmukhang haggard sa wedding. My gown was already ready daw. Alam naman nila ang sizes ko. Bahala na sila.

After xander and I arrived at manila. Sinikapan kong makapunta ng malls or ano. Kasi gusto kong bumili ng gift. I was planning to buy a frame when A beautiful vase caught my attention.

Transparent lang naman yung glass. Malaki siyang vase pero ang ganda niya. Marie would love this for sure! She's into flowers. Maganda siya. Tas sparkling pa siya na glass. Simple yet elegant. Just like her.

I bought the vase and put a beautiful ribbon on it's neck. I wrote My name and signature on a piece of paper and also wrote congratulations.

Mabilis lang rin naman akong nakabili so nakauwi narin ako. My bags are already here in my room. Since 2 days ago, dun ako ila xander natulog. And wala naman ako masyadong nagdala ng gamit nung nasa bohol kami so wala masyadong hassle.

Wala ang dalawa sa bahay.
Malamang preparations. Bukas na ang wedding. And i cannot believe it! Ang bilis ng panahon.

Walang namang tao sa bahay pero okay lang sa pakiramdam. Hindi akp lonely. Okay lang talaga. Umuwi si Xander kasi may dinner siya with the family. He was about to bring me pero i insist.

Ewan.

Ayoko pa.

Gustuhin ko man pero wag muna.

Pumasok na ako sa kwarto ko and lied down the bed. Gising na gising pa ako kasi ang aga ko naman natulog nung nasa bohol pa. Tas kanina sa flight kahit saglit lang ay pinapatulog parin naman ako ni Xander.

Ang oa niya lang kasi tinatawag niya akong panda dahil daw sa dark circles ko. Oh cmon. So what.

Tumayo ako at napag-isipang mag-half bath. At nagbihis rin ng pambahay pagkatapos.

Nung naiinis na ako kasi sa iba-ibang positions ay hindi pa rin ako makatulog. I decided to go out.

Go out sa room ko, hindi sa bahay.

Nagpunta ako sa kusina at uminom ng tubig at kumuha ng makakain sa ref. Woah. Dami palang food pagkatapos kong buksan ang ref. Kumuha ako ng isang Tupperware na potato fries.
Niluto ko yun. Since madali lang kasi may machine naman na ilulunod mo lang ang potatoes sa kumukulong oil. Tapos. Pagkatapos ay Pumunta ako sa sala para manood ng tv. Kinuha ko cellphone ko from my pocket.

Wala naman tumawag si Xander. Maybe hindi pa tapos ang family dinner nila.

I opened my Facebook account.
Uploaded 4 pictures of me and xander nung nasa bohol kami.

And bago ako makapag-log out.
I saw his name again.

Van Mentius Lim liked your photo.
Van Mentius Lim liked your photo.
Van Mentius Lim liked your photo.

Nakababad lang ba siya sa Facebook palagi at kada upload ko ay agad niyang nilalike? Seriously?

Nagulat na lang ako nung nag message siya sa akin.

Okay?

Van Mentius Lim: Hi

Priscilla Uy: Hello

Van Mentius Lim: kumusta?

Priscilla Uy: good.

I tapped my fingers at the back of my phone several times waiting for reply.

Why am i even doing this?

We're friends!

Oh really, Priscilla. He's your ex!

Van Mentius Lim: good to know. I was just wondering how you doin'. I'm glad you already have a xander with you.

And now we're talking about xander.

Priscilla Uy: Yeah

Wala akong masabi eh. Walang wala.
Lalo na kapag si Xander ang pag-uusapan.

Van Mentius Lim: sorry if i disturb you. Nice talking to you again, Priscilla. Bye

At nag-log out siya... Agad.

Sasabihin ko ba to kay Xander?
Na nag-usap kami ni Mentius?

Of course Priscilla!

Magagalit yun.

Boyfriend ko si Xander. I don't want to hide this as a secret and such. Dugh.

Oh, edi sabihin mo.

Di na nga lang.