My Favorite Pain (Completed)

Chapter 13: The Dinner

D i n n e r

Ayoko mang makita pero dahil sa nasa harap ko sila Kuya at Jesel parang habang buhay ko nang pinagsisihan kung bakit dito ako umupo sa spot nato.

Kuya held Jesel's waist.

"Jesel and I decided to take a vacation abroad." Sabi ni kuya. "Honeymoon."

I nodded.

I sip a taste of a red wine. How i wanted to drink it all in pero ayoko naman malasing ngayon.

"You see, priscilla. Jesel is getting better so is our relationship."

Uminom na talaga ako ng wine.
I poured a lot in my glass.

"Holding on is worth it." Sabi pa ni kuya. And i feel so depressed since Mentius feels so distant. Parang ang layo pa. Mahaba pa ang panahon para magiging okay kami... Katulad ngayon ni Jesel.

Ano bang nangyari at bumalik na ang pagmamahal niya kay kuya?

Ininom ko lahat-lahat ng nasa glass hanggang sa nakaramdam ako ng pagkahilo.

"What about you and mentius?"

Napaubo ako at si Jesel.

"Mentius?" Sabi ni Jesel kay kuya.

Pero nakatutok si Kuya sa akin. Nag-alala.

"I... I don't---" Simula ko pero biglang may nagdoorbell.

And i think si Mentius na yon.

"Ako na." Sabi ni Jesel.

"No. Ako na." Sabi ko sabay tayo. Napaupo ulit si Jesel.

"I think it would be mom." Sabi ni Jesel.

"Your mom told me she can't come over." Sabi ni kuya.

"Then... Who is it?"

"Priscilla's boyfriend." Sagot ni kuya.

Jesel was dumbfounded. I don't know why.

Nagtungo na ako sa labas ng bahay para pagbuksan si Mentius. And he was there... Waiting outside.

"You came." Sabi ko.

His presence doesn't surprised me that much but when he suddenly hugged me does.

"Oh..." I said.

"I missed you." Sabi niya sa akin.

Napahigpit siya ng pagyakap sa akin kaya naman niyakap ko rin ng mahigpit pabalik.

"You're back." Sabi ko. "I missed you, mentius."

Pumasok na kami sa loob ng bahay.
At nung nasa dining area na kami, i introduced him to jesel and kuya.

"Kilala niyo na rin naman ang isat-isa, diba?" Sabi ko ni mentius at kuya.

Nasa kusina pa si Jesel, getting more foods.

Umupo na si Mentius sa tabi ko at naguusap lang naman sila ni Kuya nang bigla kaming nakarinig ng pagbasag ng isang glass.

Napatingin kaming lahat kay Jesel na nakatayo. Nakatulala siya.

It's weird.

Napatingin ako kung saan siya nakatingin. I was more shock when i realized she was staring at Mentius.

No, they're actually staring at each other's eyes.

Napatayo si Mentius. Pati na rin si kuya. Di ko na rin mapigilan ang mapatayo nung yumuko si Jesel para kunin ang pirasong mga nabasag.

Kuya ran towards her and stopped her. But he's late. Jesel cut herself.

"Ahhh!" Sigaw niya.

Lalapit na sana ako kay Jesel nang bigla na lang natumba si Mentius. Napatakbo ako papunta sa kanya habang si Kuya at dinala si Jesel para linisin ang duguang kamay ni Jesel.

"Mentius..."

Ang putla niya.

"Hey, wake up." Sabi ko at tinapik-tapik ko ang mukha niya.

Ang lamig na din niya.

Hinilot-hilot ko ang kamay niya.
At hinintay na gumising na siya.

Napatingin ako kay Kuya at Jesel na nagtungo na sa Kwarto nila.

"Mentius..." Sabi ko.

Kuya helped me to bring mentius sa kwarto ko. Jesel told me na nahimatay lang siya Dahil sa dugo na nakita niya.

I don't know why she's so sure about that.

May sakit kaya si Mentius?
Ayoko naman ng ganun.
Nasa kwarto lang ako kasama siya.
Nakahanda na rin ang mainit na tubig sa mini table kung sakaling magising na siya.

"Mentius... "

Di kalaunan... Nakatulog ako sa kakaantay na gisingin siya.