Bu bölüm tertemiz kalpli takipçim @kookiesrookie ' ye ithafen yazılmıştır.~ Umarım beğenirsin.~🌸
"Yıllarca burada kalmak için her şeyi yaparım."
Kalbim deli gibi atmayı abartıp, değişik hallere bürünmeye başlamıştı.
Yavaşça benden ayrılıp, bir elimi sıkıca kavradı ve yavaşça yürümeye başladı.
"Kalbimi fazla hızlı attırıyorsun."
Utanmışlıkla başımı eğdim ve yine gülümsememe engel olamadığım anlardan birini yaşamış bulundum.
Bu halimi gördüğünde aynı şekilde gülümseyerek elimi daha sıkı kavrayıp, nefesini hoşnutlukla dışarı sesli bir şekilde verdi.
"Bugün ne yapmak istersin?"
"Ah, aslında bunu hiç düşünmemiştim."
"Tamam o zaman. İstersen bir marketten güzel şeyler alıp, bir parka gidebiliriz, ne dersin?"
Kulağa güzel geliyordu, güzel bir gün geçireceğimize emindim.
"Neden olmasın?"
Kıkırdayarak fazla büyük olmayan bir markete doğru yol aldık.
Yol boyunca değişik anılarımı ona anlatıp, onu güldürmeyi başarmıştım. Yol kenarında ki küçük markete ulaştığımızda, Jungkook'unda tavsiyelerine uyarak bir kaç atıştırmalık almıştım. O ise daha doyurucu bir kaç ürün almıştı.
Yol da yavaşça ilerlerken, başım şiddetle dönmeye başladı, beraberinde ise feci bir çınlama. Yalpaladım biraz, dengede durmak için Jungkook'un koluna tutundum. Olayı anlamış olmalı ki elinde ki poşetleri bırakıp, kollarını sırtımın arkasından geçirerek, dengede kalmamı sağlamaya çalıştı.
"Na Young-ah, iyi misin, ne oluyor?"
Jungkook'un kollarından ayrılarak etrafıma baktım. Herhangi bir şey göremiştim. Yolun karşısında ki kaldırıma gitmişti gözlerim.
Karşımda ki ölü bedenle göz göze gelmem bir olmuştu bakmamla. Gözlerimi üzerinden çekmeden bakmaya devam ettim.
Titrek sesiyle bir şeyler söyledi ama dediğim hiç bir şeyi anlayamamıştım. Bir adım yaklaştım yola doğru.
Aynı şeyi tekrarladı ama bir vızıltı gibiydi sesi. Ne tam duyulabiliyor ne anlaşılıyordu. Bi adım daha atmıştım yine ona doğru. Aynı şeyi söylüyor, duyamadıkça ona doğru bir adım daha atıyordum.
Gürültülü korna sesinden sonra, belimde hissettiğim güç beni kaldırımın öbür tarafına sürüklemişti. Korkumun tarifi yoktu o anda. Bir an irliklip, yine kaldırım karşısına baktım. Yan sırıtışıyla bakıyordu bana. Yine bir şeyler fısıldayıp silindi gözümün önünden yavaşça.
Yanımda belirmişti Jungkook. Ve mutlu bir ifadesi yoktu bu sefer.
"Kendine gel, ne yapıyorsun?! Arabayı görmedin mi?! Ne kadar korktuğumun farkında mısın?"
Ne yaptığımın farkına yeni yeni farkına varıyordum.
"Ben.. Ah, özür dilerim."
"Sadece dikkatli ol. Sana zarar gelirse yaşayabileceğimi sanmıyorum güzelim."
Gülüşünü sundu yine o an bana ve ne kadar şanslı olduğumu bir kez daha hatırlattı. Gülüşüne karşılık veridikten sonra, poşetleri yerden alıp yola devam ettik.
Güzel küçük bir parka gelmiştik. Yemyeşil, şirin ve huzur verici bir yerdi. Bazı yerlerde banklar bulunuyordu. Biz banklar yerine, yemyeşil çimenlere oturmayı şeçmiştik.
Hava yine göz kamaştırıcı bir şekilde masmaviydi. Bir kaç bulutla taçlandırılmış bu harika mavi, insanın içini huzurla doldurmaya yetiyordu. Tabi yanımda bulunan kusursuz adam da bu huzura dahildi.
Bir kaç atıştırmalık ve güzel yiyecekleri önümüze serdikten sonra, sohbet ederek önümüzdekileri yemeye başlamıştık.
"Bir fotoğraf çekilmeye ne dersin?"
Başımı sallayarak onayladım dediklerini. Telefonunu çıkarıp kamera bölümüne girdi ve elini biraz uzaklaştırarak hazırlandı.
"Bana biraz daha yaklaş Na Young."
Tebessümle söylemişti kelimeleri. Onaylayarak biraz daha sokuldum yanına. Ve burnuma harika kokusu geldiğinde, yine sarhoş etmişti beni. Biraz tebessüm ederek, kameraya baktım. O ise gözlerini biraz kapatarak bana döndü.
1,2,3.
Ortaya harika bir fotoğraf çıkmıştı.
"Bir gün bu fotoğrafı çıkarttıralım. Harika görünyor."
"Kesinlikle."
Telefonu yere bırakıp bana döndü. Ellerini belime doladıktan sonra, başını boynuma gömdü. Derin bir nefes aldı.
Yine aynı şey yapıyor, beni öldürmeye çalışıyor!
Aynı şekilde ben de boynuna gömdüm başımı, baş döndürücü kokusunu en derin şekilde içime çektim.
"Na Young-ah,"
"Mm?"
"Seni seviyorum."
