"Seni seviyorum."
Durakladım. Yanıma döndürerek kafamı ona baktım. Oldukça şaşırmıştım.
"Sana her seferinde bunu söyleyeceğim."
Dudaklarımın üzerinde hissettiğim baskıyla gözlerim iyice büyümüştü. Kalbim de ilk defa böyle bir şey hissediyordum.
~~~
Gideli yaklaşık bir saat oluyordu. Hala şoku atlatamamış bir şekilde, boş gözlerle yeri izliyordum. kelimelerin kifayetsiz kaldığı, ilk defa hissettiğim bu duygu değişik hissettiriyordu. yaklaşık iki saat önce ne olmuştu? Bu gerçek miydi? Ah.. artık yatmam gerektiğine karar vermiştim.
Banyoya doğru ilerledim, yüzümde ki azıcıkta olsa makyajı silmek amacıyla. terliklerimi hala neler olduğunu anlamaya çalışırken işkence edercesine sürüklüyordum. saçlarımı karıştırdım yere bakarak. Biraz ittirdim kapıyı. Gıcırdayarak açıldı, içeri bir adımımı attığımda içerinden fazla sesli olmayan tıkırtılar geldi. Arkama baktım biraz ürkerek.
her zaman olan şeylerin olduğunu düşünerek girdim banyoya. Ki hoş, hayatım ne kadar normaldi ki her zaman olan şeyler deyip başımdan savuşturabiliyordum?
Kapıyı hafif açık bırakmıştım. Kafama bir bandana geçirip, önce yüzümü yıkadım daha sonrasında ise dişlerimi fırçaladım. Fırçayı yerine koyduktan sonra, kapıya doğru bir adım atıp, elimi kulba doğru uzattım. gıcırtılar eşliğinde büyük bir hızla kapandı kapı. havada kalan elimi geri çektim. Korkuyordum.
Boğazımı temizledim büyük bir sesle, uyarırcasına. Tekrar uzattım elimi, yavaşça açtım kapıyı. Salonda biri yoktu. Etrafıma baktım, birisi.. koşarak arka tarafımdan mutfağa girdi. Görememiştim. Ayak sesleri beni tedirgin ediyordu. Gittiği taraftan mutfağa yavaşça ilerledim. Derin bir şekilde nefes alıp, bıraktım. Bir kez daha sesli bir şekilde temizledim boğazımı.
'' Hey!''
Arkama baktım. Gelen bir kız sesiydi. Kasvetli, çatallaşmış bir kız sesi. Garip olanda bu sesi tanımamdı..
Bütün okurlarım özür dilerim, maalesef bir sorunla karşılaştım ve söz verdiğim gibi 2 - 3 günde bir yb atamadım, lütfen beni bağışlayın. Sizleri seviyorum <3
