When Miss Wattpader Met Mister Wattpader [ONGOING]

C h a p t e r 3 7 ∵

Sachi's Pov

Kahit late na ako nakatulog ay atleast nakatulog pa din ako pero pagka gising ng pagka gising ko ay biglang may pumasok na naman sa utak ko. Kaya sumakit na naman ang ulo ko.

Ang naaalala ko ay isang babae naman.

Nakikita ko sya nun sa....

Hindi ko alam kung saan ang lugar. Pero may kasama pa ako nun na lalake at ang babae na yun ay nakatayo na parang kakadating nya lang.

*Knock knock

"Maaaa!😫😫" -Me

Kahit hindi pa nag sasalita yung taong kumatok ay si Mama agad ang naisip ko. Sumakit parin ang ulo ko eh.

Kaya sya nalang ang nagbukas nun at tama nga naisip ko na si Mama yun, sabay pag madali nyang pag lapit saakin.

"Anak, anong naaalala mo?!" -Ma

"May... Babae akong naaalala. Pero... Malabo pa din. Pero... Parang mayamang babae..." -Me

Mabuti ng makalapit na si Mama saakin ay hindi na sumakit pa ang ulo ko.

"Possible kaya... " -Ma. Kahit mahina ang pagka sabi nya nun ay narinig ko parin.

"Ma, kilala nyo ba?" -Me

"Hindi ako sigurado, Nak eh" -Ma

Possible din ba kapag uuwi na ako, papuntang Maynila... Maaalala ko na lahat at hindi na malabo pa?

"Anak, mag ayos ka na ng sarili mo at may pupuntahan tayo😊" -Ma

"Saan tayo pupunta?" -Me

"Basta, Anak😊" -Ma

Tumango na lamang ako at tumayo na sa igaan ko, ganun din si Mama.

......

Nang makapag ayos na ako ay kinagulat ko ng pagka labas ko ng kwarto ay puro mga bagahe ang nandito.

"Ma! Pa! Saan tayo pupunta?" -Me

Lumapit muna sila saakin at hinawakan ni Papa ang mga kamay ko. Seryoso pa ang mga itsura nila, kaya kinakabahan tuloy ako.

"Anak!.. Uuwi na tayo, papuntang Maynila" -Pa

"Lalo kasi atang lumalala ang pag sasakit ng ulo mo e. Ayaw na namin pa mag tagal iyon. Kahit... Sabi nga namin ng Papa mo na ikaw mismo dapat ang mag sasabi saamin" -Ma

"Pero ayaw na talaga namin na mahirapan ka pa" -Pa

"Naisip ko din yun, Pa! Ma! Kaso... Possible nga ba na... Hindi na lalabo pa mga alaala ko kapag nandun na ako?" -Me

"Ayaw mo ba umuwi?" -Pa

"Hindi naman sa ayaw. Pero... Sa tagal ko na dito. Paano na yung mga naging kaibigan ko dito? Iiwanan ko na sila" -Me

Pero naiintindihan ko naman sila eh.

Sa tagal ko na kasi dito, masyado na ako napamahal sa lugar na ito. Para bang...

Ang laya ko dito.

Nakaka distract nga lang mga naaalala ko. Yun lamang ang problema.

"Pero... Sige ho. Uuwi tayo sa Maynila" -Me

"Sigurado ka na ba, Sachi Nak?" -Ma