Kayla Marina
Hayatının en güzel dönemlerinde
Psikolojik sorunları başlar
Kendisini bir çukurda hisseder
Onu o çukurdan çıkarabilecek birisine ihtiyacı vardır
Peki o kişi kim olacak?
Sabah okula gittiğimde dolabımın üzerine o ikisinin fotoğrafı yapıştırılmıştı. Onu hala seviyor muydum? Amira haklıydı, onun yüzünden bu haldeydim. O aptal ilacı onun yüzünden kullanıyordum.
Dolaptan o fotoğrafı söküp yere fırlattım ve dolan gözlerimi saklamak için tuvalete koştum.
Tüm ders tuvalette sessizce ağlayıp durdum. Sonrasında müdür yardımcısına gidip eve gitmek için kağıt aldım.
Eve geldiğimde kendimi gerçekten iyi hissetmiyordum. Merdivenleri ağır adımlarla çıkıp odaya girmiştim. Girip kapıyı kilitledim. O fotoğrafı hatırladıkça daha çok ağlamıştım. O göz altlarımın şiştiğine yemin edebilirim.
Uzun zamandır mesaj atmayan o numaradan mesaj gelmişti.
Bilinmeyen numara: hala onu seviyor musun
Kayla: iyi birisi misin kötü birisi mı çözemedim
Bilinmeyen numara: ve bunu anlayamayacak kadar da aptalsın
Kayla: sana aptal olmadığımı söylemedim
Bilinmeyen numara: hala onu seviyor musun
Bunu yazarken tereddüt etmiştim. Ya benimle oyun oynayan birisiyse ve mesajları Jacob'a gösterip hep birlikte gülüyorlarsa.
Kayla: hayır
Hayır dedim, evet diyemezdim. Kalbimde hala yeri var diyemezdim.
Bilinmeyen numara: sen dersini almamışsın belli
Bilinmeyen numara:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bilinmeyen numara: arkadaşlar arkadaşlar, ancak bu kez Tanrıya emanet edebileceğin bir şeyin yok o fotoğrafta, öyle değil mı Kayla
Çığlık atarak telefonu yere vurdum defalarca
Ellerim istemsizce saçlarıma gitti ve onları yolabildiğim kadar yoldum.
Yaşamak istemiyordum. Benimle oyun oynuyorlardı. Hayatımı berbat etmişlerdi. Kimse sevmiyordu beni. Her şey berbat olmuştu.
Kendimden nefret ediyordum çünkü onun istediği gibi bir kız olamamıştım.
"Eğer onun istedigi gibi birisi olsaydım... İstediği gibi birisi olsaydım beni aldatmazdı. Daha zayıf olabilirdim. Daha güzel giyinirdim. Kendime daha fazla bakardım. Onun istediği gibi birisi değilim. Olamadım. Olamayacağım. Beni hiç bir zaman istemeyecek!!"
Çığlıklarım ve ağlamalarım çoğaldığında yere yığıldım. Biraz sakinleştiğimde hızla yerimden kalktım.
"Yaşamamalıyım. Hiç bir işe yaramıyorum.herkes yalan söylüyor ve herkes benim aptal olduğumu düşünüyor. Kimse beni sevmiyor. O beni sevmiyor!"
Çalışma masamı darma dağın edip üzerindeki her şeyi yere attım. Duvarda asılı duran çerçeveye baktığımda onu gördüm. Gülümseyen yüzünü. Onu mutlu edemiyordum. Bu yüzden beni artık sevmiyordu.
Sinirle onu da yere attığımda her yer cam kırıklarıyla doluydu. İçlerinden birisini avuçlarım arasına aldım ve ona dikkatle baktım.
İlk defa bir şey bana bu kadar çekici geliyordu. Kendimi tutamıyordum.
Yaşamak istemiyordum. Kapım hızla çalmaya başladığında avucumdakini sıkıca tutup banyoya koştum ve kapıyı kilitledim.
Duşakabinin içine girip suyu açtım ve altına oturup vücudumun ıslanışını hissettim. Soğuk su içinde donan vücuduma sıkıca sarıldım.
Cam parçasını parmaklarım arasında tutup iyice baktım.
Hayatımı sonlandıracak olan buydu. Onca güzel şey yaşamıştım. Ama o bitirmişti hayatımı. O olmadan yaşayamazdım. Benim yanımda gülen adam şimdi bir başkasıyla gülerken yaşayamazdım. Ona ihtiyacım vardı. Onunla nefes almaya ihtiyacım vardı.
Bileklerimi gözlerim önüne getirip cam parçasının keskin yerini üzerinde tuttum ve sertçe bastırıp çektim. Acıyla çığlık attım ve suyun üzerine değmesine izin verdim. Kanın akışını görmek istemsizce huzur veriyordu. Elimi zorlukla yere düşen cam parçasına uzattım ve kesik elimle tutup diğer bileğime de getirdim. Aynısını diğerine de yaptığımda ağlayarak çaresizce oturuyordum.
Soğuk suyun bedenimdeki etkisini unutana kadar bekleyecektim. Bileklerim çok acıyordu. Hem onun hem de kalbimin acısı, biraz da ölüm korkusuyla ağlıyordum.
"Vazgeçtim. Ölmek istemiyorum. Tanrım, hayır"
Uzun zaman sonra cesaretim kırılmış ve ayağa kalkmaya çalışmıştım kı başım dönüp olduğum yere düşmüştüm.
"Yardım edin!!!"
Sadece çığlık atmaya çalışıyordum. Çaresizce bağırıyordum. Ancak duyan yoktu. Kimse beni istemiyordu. Kimse beni merak etmiyordu.
Sesim yavaşça kısıldığında bilincimi kaybetmeye başlamıştım. Son gördüğüm her yerin su damlasıyla karışık kan içinde oluşu ve suratıma akan suydu.
