starring role // girlxgirl

Final

Alma'nın önünde duruyordum. 

Evde biraz düşünmüştüm. Jacob dolaylı yoldan da olsa bana beni sevdiğini söylemişti. Amira ile aramızda olan bu şeyi daha fazla uzatmak istemiyordum. Burada bitsin istiyordum. Onun acı çekmesini istemiyordum; ki bu onun için zor olmasa gerek. Fazla bağlanan bir insan gibi görünmüyordu.

Jacob'la ilk buluşmamızda yaptığım gibi aynanın karşısına geçip Amira'ya söyleyeceğim şeylerin hazırlığını yaparken bir hayli zorlanmıştım çünkü Jacob'ı düşünmeden edemiyordum, dikkatim dağılıyordu.

Eteğimi düzeltip cam kapıyı ittim ve serin ortama doğru ilerledim. Etrafta göz gezdirirken cam kenarında dudaklarını yemekte olan bir Amira gördüm. Saçlarını yukarıdan toplamış, siyah bir elbise geçirmişti üzerine. Ellerini birleştirmiş başına yaslamıştı. Çok hoş görünüyordu, biraz da gergin. Adımlarımı bulunduğu masaya doğru yönelttim. Masanın yanına yaklaştığımda boğazımı temizleyecekken başını kaldırdı ve bana baktı. Derin bir nefes aldı ve ayağa kalktı ve ürkekçe kollarını boynuma uzattı. Onu kendime çektiğimde cesaret bulmuş olduğun anladım. Bana sıkıca sarıldı ve boynuma fısıldadı: "Geldiğini parfümünden anladım,benim için senin imzan gibi, kokunla öyle bir özdeşleşiyor ki... İnsan içinde kayboluyor. "

Bedenimden uzaklaştığında ortamın serinliği eski yerine geri döndü. Kendi sandalyesine oturduğunda oturmam için karşı tarafını gösterdi. 

Oturduğumda önce yüzüme baktı hafifçe.

"Hadi yemekleri söyleyelim, ben çok açım" 

Eline menüyü alıp yüzüne tuttu. Arada menünün üst kısmından bana bakıyordu sonra hızlıca tekrar gözlerini çekiyordu. Gülümsedim, onu ilk kez böyle görüyordum. Gergin, heyecanlı, utangaç.

Bir yanım hemen konuya girmek, sonrasında tiyatro salonuna gidip Jacob'ı hazırlanırken izlemek istese de, Amira'nın bunca hazırlığını boşa çıkarmak istemedim.

Elimi menüyübtutan eline uzattım. Menüyü masaya sesli bir şekilde düşürdü. Bana şaşkınca baktı. Gülümsedim ve elini tuttum masanın üzerinde.

"Bu kadar stresli olmanı gerektiren şey nedir Amira? Önemli bir şey yok ya?"

Derin nefes aldı ve elimize baktı.

"Yok! Aslında var. Oh, önce yemekleri mı yesek?"

Diğer eliyle başını kaşıdı ve aralıklı nefesler aldı.

"Tanıştığımızdan beri ilk defa böylesin"

Gülümseyerek söylediğim söze kaşlarını çatarak tepki verdi.

"Nasıl? "

Dudaklarımı büzdüm ve "Bilmem" dedim.

"Bir hayli stresli görünüyorsun. Amira, nefes alamıyorsun"

Dediğim şeye ben gülerken o elini avucumdan çekti ve önüne aldı. Bana bakmıyordu, dışarıya bakıyordu.

Başını bana çevirip arkama baktı ve elini havaya kaldırdı.

Yarım dakika sonra yanımıza ulaşan garsona istediği yemeği söyledi ve bana döndü. Dikkatle onu izliyordum.

"Aynısından"

Amira kaşlarını çatarak bana baktı ve garsonun durdu.

"Dur bir saniye, Kayla senin maydonoza alerjin var saçmalama."

Şaşırdım, bunu nereden biliyordu.

"Pekala"

Yine eline menüyü alıp bir göz attı ve benim yerime de söyledi ve garsonu gönderdi.