Bida, Kontra-Bida

Chapter Two

Chapter Two

Ito naaaaaaa. WAAAAHH! Ito na ba ang date na 'yon? Hihi. While I'm driving naisip ko ang mga happy moments namin ni Rolf.

Actually, 1st year ako ng mainlove sa kanya, then lumalim hanggang ngayon.

When I'm first year...4th year high school na siya no'n. Same lang kami ng pinasukan na school, dahil na rin sa pinilit ko ang parents ko. 

... "Rolf? Patulong naman sa Algebra oh. Nakaka-inis kasi eh, 'di ko ma-gets-gets." Sabi ko kay Rolf habana nakasimangot.

"Paano mo naman kasi magi-gets? E, alam ko naman na 'di ka talaga nakikinig sa Math eh. Hahahahahaha. Paano, puro ka paglalagay ng nail polish dyan sa kuko mo." Sabay abot sa kamay ko at kiniskis ang kuko ko ng kuko niya.

"Oh my! Why? Ano ba? Alam mo bang mahirap mag-lagay ng nail polish? Nakakainis ka naman eh. Nakakainis!" Nagpapadyak-padyak pa siya. Minsan nakaka-inis rin 'to dahil mapang-asar eh. Pero anong magagawa niya? Eh, in-Love siya rito. 

"Kahit naman wala ka ng ganyan-ganyan, maganda ka na eh." Naka-ngiting sabi nito sa kanya. Dahil do'n, lalong lumalim ang pagtingin niya rito.

Si Rolf kasi ang laging kasama niya, isa rin siguro 'yon sa mga dahilan. Minsan nagugulat na lang siya, pupunta ito sa bahay nila at yayayain siyang mag-simba. Bibili ng stuffs for her kahit walang okasyon. Kahit na alm nitong kasalanan niya ang isang bagay, siya pa rin ang kakampihan. Naalala niya rin no'ng time na sweet 16 niya then hinarana siya nito. Sobra ang kilig niya sa lahat ng ginagawa nito. Sana lang, may feelings din ito sa kanya. Hayyyyys. Ang sarap ma-inlove. Hihi.

 Hindi ko napansin na andito na pala ako sa lugar na pagkakakitaan namin. Hihi. Kailangan ko na 'tong mapicture-an. Ayieeeeeeeeeeeeee. Nakaka-inlove. Hahahahaha!

"Click!Click!" 

Hindi niya alam na, everytime na mayroon siyang ibinibigay na things sa akin, mga moments na ishini-share, mga lugar kung saan niya ako ini-invite, may mga pictures ako no'n. Naka-lagay na siya sa napakaaaaa-malakiiing album. Haysss, someday I know, maipapakita ko sa kanya iyon.

"Good afternoon Ma'am" Bati sa akin ni kuyang guard. Nginitian ko lang siya ng tipid. Hindi naman kami close 'no. Hahaha-haha! 

Naupo na 'ko sa chair. Well, pang-four seats na ang inokupa ko para sure.

"Da-Da-Da-Dada-Da-Dada-Da-Dadada...Hmnn-Hmmn-Hmmnn. One hour pa 'ko mag-hihintay dito, but okay lang. Basta kay Rolf. Hihi." 

-- "Oy! Grabe ah. Talagang nauna ka? Dinaanan pa naman kita sa bahay niyo. Kainis ah!" Bungad sa akin ni Annie. Hala! Lumipas na ang oras. Galing ko naman. Hahahahahahaha. Nagkwentuhan na kami. Mga 30 minutes pa yata bago dumating si Rolf eh. 'Yon talaga, ang hilig mag-pahintay. Salamat siya, importante siya sa akin. Hahahahahahahaha!

"Hello girls." Sabay lingon ako. Ano 'to? Ba't niya kasama 'yong babae na 'yon? Bakit?!

"Ow. Hi. Hmmn, upo na kayo." Parang naka-bawi na si Annie sa nakita. Pero ako, kailan ako makakabawi? Parang kinukutuban ako na ewan. Surprise nga 'to! 

"Ano 'yong surprise mo?" Tanong ko. Masungit na way.

"Hi, Delaney." Ngiting-ngiti sa akin si Karen. Ewan ko ba, pero kahit na maamo ang mukha nito, 'di niya magawang ngumiti rito.

"Oh, hi. Andyan ka pala? Hahahahahahaha! Joke. Actually, kapag lumalabas kasi kami kaming tatlo lang. TATLO." pagsusungit ko. Eh ano ba?

"Ehem. Ahh.. 'di ko na patatagalin pa. Kami ng dalawa." Biglang sabi ni Rolf.

"What?!" Ako na gulat na gulat. Wala man lang clue? Si Karen agad? 'Di ba pwedeng ako muna? Ako naman ang laging andito 'di ba?

Silang tatlo, naka-tingin sa akin. Lalo na si Rolf na parang nalilito dahil sa reaksyon ko. Kung pwede lang isigaw dito na -  "Ba't 'di na lang ako?!" Nakaka-iyak na nakakatawa. Gan'to pala kapag umiibig ka na ng husto.