Aku terjaga daripada lenaku. Terus tangan mencapai telefon pintarku. Orang kata, perangai anak dara zaman sekarang ni, buka mata terus cari telefon. Haaa... Memang betullah tu! Tapi... Aku cari telefon sebab aku nak tengok dah pukul berapa sekarang ni.
Bulat mataku bila nampak angka 3.59 dah bertukar menjadi 4.00. Dah pukul empat petang. Aku tak solat zohor lagi!
Terus aku lompat turun dari katil. Cis! Macam mana aku boleh terlajak tidur ni? Alarm aku pun merdu sangat sampai tak dengar. Macam manalah aku boleh jadi sleeping beauty hari ni? Mentang-mentang dah jumpa katil kesayangan kat rumah keluarga aku ni, bukan main saka dia tak nak bagi aku bangun.
Aku terus ambil wuduk. Tak guna sumpah seranah di dalam kepala kalau bila-bila masa aje azan asar akan berkumandang nanti. Baik aku cepat-cepat solat sebelum terlambat.
Lepas solat, baru tenang rasa hati. Telekung putih dilipat cantik sebelum disangkutkan pada hanger. Kemudian bergayut dengan encik tunang kesayangan dulu untuk setengah jam. Lama dah tak jumpa dia. Dia sibuk, aku pun sibuk. Jadi hanya telefon yang jadi medium perhubungan antara kami.
Lepas habis bergayut, aku cuma baring di atas katil sambil pandang siling. Bosan berkurung di dalam bilik, akhirnya aku keluar. Sunyi. Dah biasa suasana macam ni kalau semua orang keluar. Lagipun rumah aku ni cuma ada umi, abi dan adik lelaki aku.
Aku pandang ke luar tingkap. Tak adalah cantik sangat pemandangannya, tapi okey la. Cantik tak cantik, aku tetap suka. Seronoknya dah dapat balik rumah. Biasanya tiap-tiap minggu aku akan balik kampung sebab jarak rumah aku dengan kampus cuma empat puluh minit. Tapi kali ni dah hampir dua minggu aku tak balik rumah gara-gara kesibukan melanda. Tidur pun tak berapa cukup, sebab tu la boleh terbabas sampai pukul empat tadi.
"Meowww..." Nasib baik tak terjun tingkap aku gara-gara terkejut.
Meowww tu kucing, kan? Tapi... Sejak bila rumah ni ada kucing? Aku pusing belakang. Nampak adik aku, Azfahsya a.k.a Pasha, tapi aku biasa panggil adik atau Laling. Dia tengah belai kucing putih. Bila masa adik aku ada kat situ pun aku tak tahu.
"Comelnya!" jeritku geram. Sebab kucing tu sumpah comel. Aku memang suka kucing. Nak-nak lagi kucing comel macam tu.
"Dik... Mana kau rembat kucing ni?" Aku tanya adikku. Tak sampai tiga saat, aku dah duduk di sebelah dia. Aku gosok-gosok bulu gebu kucing putih itu. Tenggelam tangan aku dalam bulu lebatnya. Geramnya aku tengok!
"Adalah." Cuma itu jawapannya.
"Cakaplah. Curi ke apa?" soalku lagi.
"Bukan curi. Aku baby-sit kucing ni."
Aku gelak. Pertama kali aku dengar orang jadi baby-sitter kucing. Aku memang tahu loyar buruk adik aku ni cuma satu level bawah aku.
"Cakaplah betul-betul!" Haaa... Kan dah naik suara aku ni. Dah lama tak bergaduh dengan adik aku ni.
Aku ambil kucing besar tu daripada Pasha. Geram aku nak cium, buat peluk malam ni. Bulu lebat putih bersih macam salji. Nampak sangat terjaganya. Berekor panjang dan berbulu kembang. Sentuh pun sangat lembut. Ni kalau berus mekap hilang, ekor kucing ni memang terbaik jadi pengganti.
Di leher kucing itu ada satu tali merah dan loceng. Menunjukkan dia bertuan. Kalau kucing cantik macam ni, semua orang tahu mesti bertuan punya. Kalau keluar rumah pula, sah hilang tak sampai setengah jam. Menjadi sasaran penculik-penculik tegar kucing. Entah-entah adik aku ni salah sorang daripadanya. Bukan boleh percaya sangat adik aku ni.
"Betullah. Ni kucing Mak Cik Lyn. Kucing kesayangan dia," jawab adikku. Ooo... Mak Cik Lyn punya kucing rupa-rupanya. Mak Cik Lyn tu jiran aku. Rumah sebelah aje.

ANDA SEDANG MEMBACA
DR. ALPHA MALE
Ficción GeneralPENULIS: ANJELL TAJUK: DR. ALPHA MALE HARGA : RM27 (SM)/RM30(SS) Alpha Male. Kata kunci seorang alpha male adalah keyakinan! Yakin dengan rupanya. Yakin dengan gayanya. Dan dah tentulah yakin dengan percakapannya. Kalau tak, takkanlah terkeluar kata...