Chapter 3

17 1 0
                                    


Chapter 3:

———Juliet's  Half ——————

Juliet's

Nilagay ko lahat na mga gamit sa drawer at iba pa kong kagamitan. Malawak ang  loob,  tinalo pa sa bahay ni Auntie ,may nakita ako sa kabilang kwarto na hindi kalayuan sa akin ,siguro isa 'yon sa mga ka- room mate ko dito.

When I already organized my things. Ay pag tingin ko sa labas ng bintana . Kita ko mga bituin sa kalangitan pati mga Pine tree —teka may pine tree pala dito sa loob ng Muerte Academia? Ibig sabihin neto malawak ang sakop ng eskwelahan.

"Maganda ang tanawin sa labas pag ganitong oras," Nagulat ako sa nagsalita. Based on my peripheral vision palapit sa direksyon ko ang babae. "Na disturbo ba kita?" Tanong nya.

I just shook my head and smiled."No,kakarating ko lang napa-isip ako na tumingin sa labas."

Lumapit sya sa'kin at kumuha ng isang wooden chair sa tabi. Mga ilang distansya lang pagitan namin dalawa. Kapansin-pansin pagiging mahinhin nyang kumilos. Mahaba ang kanyang buhok na halos abot na sa kanyang pwetan,kulay dark brown ang mata nya kung titignan ko maigi pagkakamalan ko syang manika dahil sa sobrang ganda nya idagdag pa ang mala-porselanang balat.

"My name is Katherine Clarkson,nice to meet you ms.?"

"You can call me Juliet," We shook our hand together. Mga ilang minuto lumipas ay nagsalita sya tungkol sa school policy.

"Since you're new to our Academia,I would like to share something," Umalis sya sa aking paningin at pumasok sa kanyang kwarto. Mga ilang sandali lang ay dala-dala nya ang isang wooden box paparating sa aking pwesto. Umupo sya katulad kanina ,she wiped the dust in the top of box. Suddenly she opened it which is produced a creaky sounds. "I'll give these to you showing that you're my new friend here in dorm."

Mula sa kanyang hawak na box ay pag bigay sa'kin ng isang jar at necklace. Nakaramdam ako ng saya kahit ngayon lang kami nagkakilala tinuring nya akong kaibigan.

"Thank your for giving me a gifts." Sabi ko sa kanya na may ngiti kasama. Pero hawak kong jar ay hindi ko alam para saan/gagamitin ito. Nilagay ko na lamang ito sa study table para safe.

"98% of students are elite and 2% normal people," Panimula nya. "Malaki populasyon sa loob ng Academia bukod sa mga staffs and other members. Higit sa tatlong daan katao dito kasama mga foreign students. Gusto ko sana malaman mo na mag ingat ka sa bawat sasabihin ng mga magtuturo sa atin. I don't want to scared you pero this is the safest thing to do. Whatever you see and hear don't spread to anyone else. If you disobey what I've said ,your loved ones would be in danger. This is my reminder my new friend." She said with a calm tone.

My heart beat fast and I realized something that I should not be here in the first place. No! I need to go out here and do something.

"Can I go back to my home?" I asked with a nervous voiced. She shooked her head as a no for  answering my question. I looked outside in the window where the pine trees.

"You can't  easily to escaped in this Academia. I'm sorry Juliet," I shifted my attention to her. "Unless you're an elite like them."

-----

Tulala ako habang naglalakad sa mahabang pasilyo. Marami nang estudyante nakakalat ,bawat kilos nila ay makikita mo na may mataas silang pinag-aralan. I don't know what to do right now. Blangko isipan ko dahil sa sinabi ni Katherine kagabi. Hindi alam ni Auntie nasa panganib ako at kaming dalawa.

Hindi ko namalayan na may nabanga akong tao sa unahan.

"Ouch!" I saw a teenager same age like me standing in my front while touching her right arm as if she was bump by a big truck. "You're such clumsy person,you know that?!"

Nasa amin ang atensyon ng mga tao sa paligid. Tinignan nya ako na parang pinandidirihan. May mga tao dumating sa kanyang direksyon. Mga babae ito katulad nya na kasing panget pa sa ampalaya ang ugali.

"Sorry,kasalanan ko.." Napa buntong hininga ako dahil labag sa kalooban ko humingi ng tawad."hindi ko kasi nakita daan."Aalis na sana ako ngunit bigla nyang hinila ang aking buhok. Sa sobrang sakit napapikit lamang ako kailangan ko na hindi umiyak sa kanilang harapan. If someone see that you're crying in front of someone who bullying you they would do it again;they'll take advantage to hurt you over and over again.

"Akala mo ganon na lang kadali ginawa mo sa pag banga sa'kin?!" Mas lalo pa n'yang hinila ang buhok ko lalo. Rinig ko bulungan at pag cheer sa nangyayari sa amin. Wala ba silang gagawing aksyon?! Ang sakit na parang matatangal buhok ko sa anit!

"Can I go. I already apologized for what I did to you. " Sabi ko. Dinig ko paghalakhak nya na parang demonyo.

"Dinig nyo ba mga 'yon gurls?" Nagsitanguan sila dalawa nyang kasama. "Ano ba ginagawa sa mga tao katulad nya?" She asked.

Humakbang isang babaeng may pink na buhok. Binitawan ako bigla at nakaramdam ng sampal sa isa nyang kasama.

"Para sa mga tao low class," Sabi nang babae may pink na buhok.

"Wooah!!" Sigawan at mga reaksyon na mga tao sa paligid ko nang unti-unti binuhos sa uluhan ko ang isang baso ng juice.

Kita ko pag ismid nya sa ginawa sa'kin. Mga walang puso! Sana hindi na lang ako pumunta dito ganito pala kinahinatnat. Akala ko maayos pag uugali nila dahil nga mayaman,edukado at marunong rumespeto sa kapwa nila.. naalala ko na hindi ako mayaman kasing tulad nila.

"Let's go girls,tama na ginawa nating eksena." Umalis sila sa aking paningin. Habang ako nakatuktok mata sa sahig. Basa na kausotan ko pati buhok. Mukha akong basang sisiw sa hitsura.

Pumasok ako sa cubicle para mag ayos sa sarili. Binuksan ko  ang faucet at nag hilamos. Pati buhok ko binasa ko na rin dahil sa juice na binuhos sa aking uluhan baka langgamin pa ako nito. Pagkatapos ko maglinis sa sarili ay pag tingin ko sa harap ng salamin.

This Muerte Academia is different from others school. I couldn't point out what it is but I'll try to figure it out soon. But the first thing I'll do is to escape this hell place. Referring the stupid students.

Niluwa na isang babaeng estudyante sa banyo dito Napatingin sya sa akin na mga ilang segundo at lumapit. I can't see her face clearly dahil nakaharang ilang strands ng buhok ko.

"I know it will happened. Sis,I have extra uniform here ,you can use it."

"Thank you.. Katherine ,ikaw pala 'yan. Mabuti dumating ka,"She just smiled and left me alone.

Katherine for me is weird,something of her is different.. How did she know about this? I need to know what she is.




Juliet's HalfTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon