Chapter 11
----Juliet's Half -----
Juliet
Nandito ako sa labas habang naka upo dito sa mga naka helira upuan na made of wood. Malapit lang dito ang soccer field mga ilang lakad lang ay mararating mo na.
Nang nasa loob ako ng Dorm kanina. Sabi ni Fern na ang tagpuan raw nasa Bleachers 8 kailangan kuno na magsuot ako ng maluluwag na kasuotan. Na kina kunot ng noo 'ko ,hindi ko matukoy anong gagawin namin kung bakit naisip ni Keon na mag kita kaming dalawa sa ganitong klaseng lugar. I looked to the biggest Clock here in Muerte Academia na tanaw ko kahit gaano ito kalayo. Mga roman numerals nagsisilbing palantadaan upang malaman anong oras na. Bandang 8:56 in the evening na ngayon naging mas maaga pa ako dumating kaysa sa kanya.
Sapat na ang mga ilaw ng poste dito para makita ang ilang parte ng daan.
Tumunog ang malaking orasan senyales na alas-nuebe na nang gabi. Patuloy lang pag tunog nito na may dumating na tao,naglalakad mula sa madilim na lugar patungo sa direksyon ko. Agad akong naghanap na bagay proteksyon laban sa taong may balak na masama sa'kin. Kumuha ako ng malaki bato at tuyong sanga sa tabi. Nakataas dalawa kong mga kamay na hinanda ang sarili mula sa pagsugod. Nang tuluyan ito lumabas mula sa kadiliman ay pagkawala ko ng mabigat na hangin dahil sa kaba.
"Are you planning to kill me by using that. That?" He pointed the twigs and rock in my left and right hand. Nakahinga ako ng maluwag napagtanto na si Keon nga 'to at wala nang iba pa. "By the way ,I'm here to ask some questions." He said and sat next to me.
"Is this Q and A portion?" Tanong ko. Tinapon ko sa malayo mga pinulot ko at nagpagpag dahil sa alikabok.
"Obviously yes. "
Tumabi ako sa tabi nya. Nakatingin ito sa'king mukha na inuusisa ng maigi. Kaya napahawak ako pisngi't noo.
"May dumi ba ako sa mukha?" I asked but he was just slightly smiled. "I'm not a clown so please stop smiling ,you creepy me out."
Napa-iling lang siya. Bigla niya na lang tinuro ang langit na maraming stars kahit saan. Nag mimistulang pasabit ito sa dahil kumikinang at nakaka-akit sa mata.
"Anong meron diyan?" Tanong ko ulit. He tiltled his head and glimpsed to me. He looked handsome because of his pale skin,the musculine body and sex appeal. I just shooked my head because of my thoughts. Erased. Erased.
"Did you know about the stars?" I nodded and he continued. "There are billions stars anywhere. Even the day where the sun produced lights to our planet earth ,stars are still remained there,My point here is ," He sighed."That one of us came from the stars above."
"I don't get it. " Sabi ko sa kanya.
"I know you'll never get my point. I'll changed the topic."
"Bilisan mo nasasayang oras ko dito." Bagot kong wika.
"Kailan ka lumipat dito?" He asked in a split of seconds.
"Weeks ago. Why?" Tanong ko pabalik.
"Did you know what kind of person we are?"
"Before I didn't know but since little by little I discovered something," I uttered. Nakikinig lang sya naghihintay sa ano mang sasabihin ko kasunod. "The moment I stepped my feet on the ground here ,that time started my life miserable. Everything was going smooth but it turns to devastation. I know If I stay here longer and do nothing to escape, my life would be in endanger. "Any moment my eyes will burst into tears.
"I don't want to see someone crying in my front. "Agad na umurong ang aking luha. Kailan ko alisin pagiging iyakin gusto ko na sa tamang tao akong iiyak hindi kay Keon. " What year you were born?"
